paddenstoelen zoeken – 1: over druk- en springveren

Schreef ik in mijn vorige blog nog dat Puzzel zeer waarschijnlijk wel een paar dagen aan de Kötteldiek zou blijven staan, niets is minder waar. W had plannen op campergebied en dat soort plannen moet je koesteren. Het begint meestal met “Als we nu eens ….” en eindigt met “Wat denk je er van?” Hoef nooit zo lang te denken en na mijn Modernaprik en W’s Spaanse les was Puzzel snel ingepakt en de fiets opgeladen (kunnen het tegenwoordig in tien minuten) en ging het tegen half twaalf naar het zuiden, want om het zinnetje af te maken “Als we nu eens naar ’s-Hertogenbosch gingen”. Ik antwoordde met “Goed plan, paddenstoelentijd!”

vrijdag 7 oktober: @ ’s-hertogenbosch

W had een vrij nieuwe camperplaats geprikt, een “moderne”, betaalautomaat of AanUit-net. Kies natuurlijk voor het laatste, een stuk gemakkelijker. Ook de stroom via dit systeem. € 19,00 per nacht (inclusief toeristenbelasting) en € 0,50 per kWh vonken. 66 plekken die niet te reserveren zijn (hulde!), maar op internet kun je zien of het de moeite loont om er heen te rijden. Toen we terugkwamen van onze fietstocht was de toko “vol”. Weer zo’n plek waar ja iets na de middag moet aankomen want om 13:00 uur gaat er een nieuwe dag in. Schoon sanitair 2 x 2 douches en 2 x 2 toiletten en hoezee: afwasplekken. Ligging op nog geen twee kilometer van het historische stadshart van Den Bosch en winkels op loopafstand. Bij de gratis wifi moet je je op sommige momenten van de dag niet teveel voorstellen. Duur? Bij een gemiddelde SVR-camping betaal je ongeveer hetzelfde.

Ruzie met de kleine fiets: beveiliging van het vouwgebeuren knalde uit elkaar. Inderdaad knallen want er zit een drukveertje in dat ervoor zorgde dat de borgmoer een eind weg vloog; je mag het best een springveer noemen. Voor je zo’n klein dingetje gevonden hebt in het grind. Zit je daarna met een aantal losse onderdelen in je hand te bedenken wat een logische constructie zou kunnen zijn, maar dan omgekeerd: want Chinees. Vervolgens in een niet-menswaardige houding proberen dat kleine prutsspul met je te grote vingers weer gemonteerd te krijgen. Uiteindelijk lukte het W het moertje op de schroefdraad te krijgen terwijl ik spanning op de veer gaf. Samenwerking loont. Maar voor je het weet ben je een uurtje of zo verder en we moesten nog aan onze fietstocht beginnen. Een zwager zei laatst “Ik voel me soms oud en niet meer helemaal van deze tijd”, ik kan me er alles bij voorstellen en niet alleen bij hem. W heeft zich in kunnen houden: geen foto gemaakt.

Doortrappen, want er stond een kleine 40 kilometer op het programma: graag voor het frisjes wordt weer thuis zijn. Een klein deel van de tocht ging langs al gebaande paden, het overgrote deel was onbekend terrein. En weer aparte dingen tegengekomen. Wat vind je van “moerputten”? Het woord “moer” heeft veel betekenissen, één ervan is vrouwtjeskonijn. Maar dat wordt hier niet bedoeld. Moer is ook veen en als je dat afgraaft hou je een moerput over. De Moerputten is een natuurgebied in de buurt van Den Bosch met inderdaad veel afgegraven veen. Staatsbosbeheer is er de baas. Een deel van de route ging via een Nederlandse Via Verde: een fietspad over de oude Langstraatspoorlijn. De lijn had de bijnaam “Halvezolenlijntje” omdat het vooral gebruikt werd door de schoenfabrieken in de streek. De Emmamolen was de eerste uitspanning waar ik W aanbood wat te nuttigen, zij vond het voor een wit wijntje te vroeg op de route en voor koffie met appeltaart te laat op de middag. Terras zag er wel aantrekkelijk uit. De molen is in 1886 gebouwd, later is het rijksmonument grondig gerestaureerd en sinds 1993 draaien de wieken weer regelmatig. Na nog twee uitnodigingen voor een versnapering (later tijdens de tocht) heb ik de moed maar opgegeven.

Door het natuurpark de Loonse en Drunense duinen hebben we al eens vaker gefietst. Het gehele park omvat meer dan 3500 ha. Daarvan is ongeveer 465 ha stuifzand. Het gebied wordt dan ook wel de "Brabantse Sahara" genoemd. W wist weer even een duin te beklimmen om een schitterende foto te maken. Ik zag op mijn route-app staan “over 2 km een mooi uitzichtpunt”. Dat hebben we helaas niet gehaald, want dan moesten we een flink eind over een ruiterpad. Neem van mij aan: op een ruiterpad wil je absoluut niet fietsen.

Mooie fietspaden, mooie natuurgebieden en uiteindelijk kwamen we bij de IJzeren Man. Nu zijn er meer IJzeren Mannen in Nederland, een heel bekende ligt bij Eindhoven. Deze ligt bij Vugt. Het zijn allemaal meren die overgebleven zijn na zandafgravingen veelal ten behoeve van de aanleg van spoorlijnen. De plassen hebben de naam gekregen van de machine die het werk deed en in de volksmond “ijzeren man” genoemd werd. 

Een heel eind langs het meer fietsten we parallel aan een uitgestrekt buitensportterrein dat wordt gebruikt voor bedrijfsuitjes, teamtrainingen, schoolsportdagen, schoolkampen en evenementen. Onze oudste kleindochter zou hier helemaal uit haar dak gaan. Alleen al met het touwparcours zou ze zich uren kunnen vermaken. Google maar eens op "IJzeren Man Outdoor".

V: 188.545; A: 188.672. Rijtemperatuur 15 – 18 graden. Wisselend bewolkt, ook later op de fiets. Zon op/onder: 07:48/19:03 (gegevens ’s-Hertogenbosch). Een mooie dag. En morgen? Morgen is er weer een dag. We blijven nog een dagje hier. Kamp Vugt moet nog bezocht worden.