herfst in nederland 2022

Had mijn vorige verhaal afgesloten met de constatering dat we een Belgisch en een Nederlands Limburg hebben. Min of meer vaste lezer D te W kwam met de opmerking dat er ook in Duitsland een Limburg te vinden is, namelijk Limburg an der Lahn, een plaats op zo’n dertig kilometer ten oosten van Koblenz, aan de rivier de Lahn. Voornaamste bezienswaardigheden: de dom en een oud kasteel. Klopt helemaal vaste lezer D te W, we zijn er ooit geweest. Maar we maken het nog bonter: heb nog een Limburg gevonden, namelijk het oorspronkelijke hertogdom Limburg met als hoofdstad Limburg aan de Vesder. Bekijk bijgaand kaartje maar eens.

Even een voorafje: weinig reisinformatie deze keer. Heb niet zoveel meegemaakt. Wanneer je niet geïnteresseerd bent in de zielenroerselen van een camperaar-op-leeftijd kun je beter op het kruisje rechts bovenin je scherm klikken, anders: weest welkom in ons midden, weest welkom goedendag. Maar zeg niet achteraf dat ik je niet gewaarschuwd heb: het wordt een lulverhaal! En ja, daar ben ik goed in.

vrijdag 14 tot zondag 16 oktober: @ bentelo

Je merkt dat we in de herfst zitten: regelmatig valt er zo’n stomme eikel op ons camperdak, lijkt alsof er een kokosnoot landt. Nog erger: was eerder deze week met W aan het fietsen in het Duitse land toen er zo’n bom op mijn kop terecht kwam. “Een eikel zoekt altijd een soortgenoot op” was het liefdevolle commentaar van mijn eega, waarop ik een heel verhaal moest afsteken over de gevaren van zo’n eikelbombardement. De (op feiten gebaseerde) theoretische verhandeling over de kracht die zo’n vruchtje kan leveren als het een afstand van 30 meter heeft afgelegd maakte geen indruk. 

De bus op de Bentelose Esch maar niet op “mijn vaste plek” gezet, want die is onder de bomen, ondanks dat wist af en toe zo’n joekel toch het dak te vinden. “Ze zijn groot dit jaar” was de mening van John, de eigenaar van de camperplek. Het werden twee rustige dagen, met als hoogtepunt een spontaan blauw scherm van de laptop, waardoor een uur of twee denk- en tikwerk aan dit verhaal de cloud in werd geblazen. Normaal krijg je dan wel een herstelbestand voor je neus geschoteld, maar deze keer bleef de cloud empty. En als je dan niet meer weet wat voor onzin je verteld hebt, parkeer je je verhaal gewoon even en vertel je later gewoon iets anders, simpel toch?

Af en toe een buitje, dus de tweede dag tussen de druppen door even op de fiets een blokje om. Niks bijzonders, gewoon voor-de-frisse-neus en ik ken de omgeving inmiddels wel. Kwam tijdens het sporten (ja ik sport: surfen noemen ze dat – op internet weliswaar, maar het blijft actief werk) een reisverslag tegen van iemand die twee uitdrukkingen constant afwisselde in zijn verhaal “off the beaten track” en “off grid”. Hij was er zo trots op dat hij die woorden kende, dat hij het wel tien keer benoemde in een verslag van drie A4’tjes. Wie ooit die termen bedacht heeft mogen ze openbaar lynchen van mij. Noem het gewoon “de rimboe in" en “een plekje zonder voorzieningen uitzoeken, meestal gratis ook nog”. Zorgen voor voldoende gevulde accu’s, een beetje schoon water en een lege pot. Liefst nog een paar zonnepanelen op het dak. Je houdt het dan wel een paar dagen “off grid” uit. Nou ik stond deze dagen echt niet “off grid”: kabeltje aan de stroompaal; toilet, douche en afwasplek bij de hand en met mij dachten er nog een stuk of zes witte dozen zo over.

vrijdag 21 tot maandag 24 oktober: @ nieuw-heeten

Nog meer herfst en het gaat heel snel. Ging de zon vorige week nog op om 07:50 en onder om 18:49 (gegevens 14/10 Bentelo), nu zijn de cijfers 08:09 en 18:28 (gegevens vrijdag 21/10 Nieuw-Heeten). Even een paar dagen afkicken van een drukke week: fietscontroles voor VVN twee dagen, een dagdeel elektrocar en een oriënterend gesprek op het Achterhoeks Openluchtmuseum. Daarover binnenkort ongetwijfeld meer. 

Dus op vrijdag bus geparkeerd op camperplaats Sploder Stea in Nieuw-Heeten (eigenlijk Holten). Mocht er van W naar toe als ik een potje jam mee terug zou nemen, ja: we zijn er ooit met zijn tweetjes geweest met als oogst een potje jam met als ingrediënten onder meer witte druiven en pruimen. De compote wordt gemaakt door de tante van de eigenaar van de camperplaats. En wat doe je dan op zo’n cp wanneer de temperatuur best aangenaam is (oplopend tot 19 graden), maar het weer (met name op vrijdag) niet erg stabiel? Vooral bijslapen, want met al die bijzondere activiteiten de afgelopen week zijn de nachten bij mij onrustig. Al jaren min of meer een probleem. Lijkt aan de buitenkant dan wel dat het allemaal met twee-vingers-in-de-neus gaat, maar dat is uiterlijke schijn. Verder een beetje bijlezen, bijvoorbeeld een interview met Leon de Winter waarvan vooral zijn beschrijving van “het sierlijke kutje” mij is bijgebleven. En als je dan ook nog in het Parool van 19 oktober de volgende tekst leest “Geen paniek: de mens mankeert niets. Hij voert oorlog, stookt nog even kolen en olie en geniet thuis op de bank van de spectaculair smeltende poolkappen in 4K Ultra HD. Wat zal het WK voetbal zonder mensenrechten er straks schitterend uitzien!” dan denk ik “Kop op, van treurig zijn word je niet oud”. Kortom, soms voel ik me oud en niet meer helemaal van deze tijd. Jawel: ook deze zin stond in mijn lievelingskrant (oplettende lezers weten dat dat de Trouw is).

Het inslaan van wat elementair nat-en-droog had deze keer nogal wat voeten in de aarde. Normaal doe ik dat bij de Aldi in Groenlo, want: prettige parkeergelegenheid. Laat nu vandaag in dat vestingstadje het evenement “Slag om Grolle” (foto Daan Bonhof) zijn begonnen en de parkeerplaats voor een groot deel zijn ingenomen door moderne verblijfsgelegenheden van re-enactors. De jongens en meisjes, gekleed als poorters uit 1627 houden van comfort: oude kleren aan de kont, maar wel de modernste smartphone in de hand en de nacht graag doorbrengen in een prettige camper en die dan gratis parkeren op de plek waar normaal dat busje van B staat. Frederik Hendrik draait zich om in zijn graf. Ze zijn niet allemaal zo: ik weet het, maar hou nu eenmaal van een beetje chargeren. 

Even het doorgaande verkeer blokkeren en op de telefoon op zoek naar een Aldi op de weg van Groenlo naar Holten, Borculo dus: prima parkeergelegenheid volgens mijn vriend Google. Helaas was hij niet op de hoogte van het laatste “Nieuws uit Berkelland”: “BORCULO  – De komende 9 weken zullen er werkzaamheden plaatsen vinden aan het pand van ALDI in Borculo. De werkzaamheid zullen zich tot woensdag 12 oktober beperken tot de buitenkant. Vanaf die woensdag gaat de ALDI voor langere tijd dicht, de winkel krijgt o.a. een nieuwe vloer en deze operatie neemt veel tijd in beslag. Op vrijdag 25 november zullen de deuren van de Borculose discounter weer opengaan. Dan zal de winkel geheel vernieuwd zijn”. Prima parkeerplaats inderdaad, maar wat heb je eraan als de winkel gesloten is? Gelukkig waren er nog twee supers in de buurt: een dure (Appie) en eentje die binnenkort waarschijnlijk een andere naam krijgt (of heb ik me vergist in de fusie van de Coop en de Plus?) Prutswinkel overigens: begon al met een vies winkelkarretje, te smalle gangpaden en toen nog een volstrekt niet-logische indeling van de winkel. Volgens mij is het een basisprincipe van een supermarkt om een logische looproute te creëren: hier liep iedereen maar een beetje rond met als gevolg: botsende karretjes, verstopte gangpaden en vooral een geïrriteerde B. Er zijn ook positieve dingen te melden: ze hadden een halfje bruin, een zak afbakbroodjes, een kilo uien, een pot mayonaise en nog wat anders in exportkwaliteit en dat voor 49 cent per blikje. Nog even zeuren: parkeren langs de kant van de weg want de parkeerplaatsen van de Coop waren beslist niet geschikt voor ons Puzzeltje. Maar goed: kan inmiddels ook de Coop van Borculo afvinken van mijn lijstje “dingen-die-ik-ooit-bezocht-moet-hebben”. En fijn: in de buurt stond een kibbelingenafbakker. Het frituurvet wordt tegenwoordig duur betaald als ik naar de bedragen kijk die ze voor een gebakken vissie vragen. Durfde niet te schrijven “de vis wordt duur betaald”, want Herman Heijermans liet Truus en Kniertje in Op hoop van zegen niet vertellen dat vis veel geld kost, maar dat het veel “menschenlevens” kostte om de vis binnen te halen.

En dan kom je tijdens je surfsport een recensie over de cp tegen: "Prima CP met schoon sanitair vriendelijk ontvangst door eigenares en ruime plekken. Er staan zeer lage haagjes en het parkeren van de campers is rommelig ieder doet maar wat met als gevolg de deuren tegenover elkaar. Is omlopen ook moeilijk voor sommigen en lopen ze gewoon tussen je spullen door. Kortom er moeten helaas toch regels komen over parkeren en een afscheiding in het midden zou voor privacy zorgen. De rondleiding is leuk 🐄!" Klopt geen jota van en de rondleiding heb ik gemist. 

Gewoon goed voor elkaar en omdat ik in mijn eentje ben hoef ik maar € 15,00 per nacht af te tikken. Voor twee personen is dat € 2,50 meer; vroeger noemden we dat een rijksdaalder, aber das is auch wieder eine lange Zeit her. Had ik ze maar bewaard die rijksdaalders. Moeten ze trouwens wel van vóór 1970 zijn, want vanaf 1969 zat er alleen nog maar nikkel in die muntstukken. Hoe ouder de rijksdaalder is hoe groter van formaat en groter de hoeveelheid fijnzilver. De oudste munten zijn in opdracht van Lodewijk Napoleon geslagen (dus zeg maar rond 1800) en de verzamelaar betaalt er (afhankelijk van de variant en de kwaliteit) tussen de 250 en 25.000 Euro voor. Helaas, die muntjes zitten niet in mijn knip, wel eentje van 5 Zweedse kronen en dat ding past precies in een winkelkarretje. Weer een probleem opgelost.

Das Deutsche Hänchen van de Lidl in Bocholt (eerder in de week gescoord, samen met nog veel andere dingen) had ik vanmorgen al door de Airfryer gehaald. Liefdevol een pootje achtergelaten voor mijn wederhelft, driekwart geconfisqueerd (schrijf je dat woord zo?) voor eigen gebruik, dus ik ben voorlopig voldoende voorzien van kip. Winkelen in Duitsland zou goedkoper zijn volgens de Gelderlander van een paar dagen geleden. Geloof er niet veel van. De wijn inderdaad, het bier ook (maar dan zit je met dat Deutsche Pfand). Kip dus, met een gebakken aardappeltje en een blikje doperwten dat inmiddels België, Luxemburg, Frankrijk, Spanje, Zweden, Denemarken, Duitsland, Zwitserland, Italië en een groot deel van Nederland gezien heeft, voor zover je van “zien” kunt spreken als je je afwachtende leven in een donkere voorraadkast moet doorbrengen. Dus snel klaar straks: een koude kippenpoot, een blikje doperwten opwarmen, een paar aardappelen voorkoken en afbakken. De diehards zitten om een uur of zes nog buiten, vind dat er grenzen zijn en het is binnen ook gezellie.

Zaterdag op de fiets, was al snel terug want bleek de verkeerde accu meegenomen te hebben: de streepjes verdwenen al snel als sneeuw voor de zon en inderdaad: de laatste 300 meter moest ik het zonder ondersteuning stellen. Zelfs een Chinees-Wonder-Op-Twee-Wielen is dan moeilijk vooruit te branden. Andere accu monteren en opnieuw op pad. Eerst nog een beetje motterig, later kwam de zon er regelmatig door en zag ik dat de wereld hier in het Sallandse land langzaam maar zeker bruin aan het worden is. Wel mooi, zie je aan de foto die ik bij Landgoed Weldam gemaakt heb. En fijn dat ik 2,5 kilometer over de Doorlopende Dijk heb mogen fietsen, stel het was de Doodlopende Dijk, piep je toch wel even wat anders. De lunch werd deze keer (niet geheel belangeloos overigens) verzorgd door de Aldi in Holten. Deze was in tegenstelling tot die in Borculo gisteren wel open. Tegenover de Aldi staat een Appie (veel lichter kleurtje blauw in het logo), aan het aantal geparkeerde fietsen te zien was het daar een stuk drukker. Ook vanavond weer een makkie wat eten betreft: heb nog een deel van de airgefrituurde kip over. Even het vlees van de botten peuteren, een handvol orecchiette (nog uit Italië) in het kokende water mieteren en 15 minuten laten koken, een ui glazig aanfruiten, restant van de doperwten van gisteren en een klein blikje maïs (ook heel Europa gezien inmiddels) gebruiken. Tenslotte het hele handeltje goed husselen, wat kruiderij erbij (moet nog ergens een potje Provençaalse kruiden staan), vergeet het teentje knoflook niet (het is iets meer, mag dat?) en misschien heb ik wel voor twee dagen voedsel. En: Maggi maakt alles met pasta redelijk acceptabel. 

Fietstocht was een kleine 30 kilometer lang (komt ook omdat ik wat extra heb moeten fietsen door die verkeerde accu), morgen maar een tour plannen die een paar kilometer meer “afziet”. Een aantal ballonnen in de lucht laat in de middag, roept altijd zoete herinneringen bij me op. Toch even op zoek gaan naar foto’s van dat tochtje: 2001, alweer eeuwen geleden. Op nevenstaande foto ging ging de ballon de lucht in en namen we afscheid van W die zielig en alleen achter bleef. Op onderstaande foto mijn schoonmoeder en -vader, staan sinds een aantal jaren niet meer met beide benen op deze aarde. In 2001 nog wel na een zeer heftige landing. 

Dacht vanmorgen eerst nog een klein moment dat ik linea recta terug naar huis moest, oorzaak: een wat vreemde stoelgang. Duitsers noemen dat Durchfall geloof ik, maar na twee bezoeken aan het uitstekende sanitair hier op de camperplaats was de kou uit de lucht en kon ik zonder gevaar voor vreemde bijverschijnselen de onmiddellijke nabijheid van een toilet verlaten, want: genezen verklaard. Ben je daarvan ook weer op de hoogte voor zover het je interesseert. Denk trouwens dat de weegschaal over een paar dagen maar twee cijfers weergeeft voor de decimale punt, dus elk nadeel hep zijn voordeel. 

Zondag opnieuw op de fiets, iets meer kilometers deze keer, maar mooie kilometers. Veel weggetjes met het woord “berg” er in, dus dan weet je het wel. Veel spinrag overal, zal de tijd van het jaar wel zijn. Deed me denken aan arme Sebastiaan, dat spinnetje van Annie M.G. Schmidt “dit is spin Sebastiaan, het is niét goed met hem gegaan”. Het liedje eindigt met “Na een poosje werd toen éven dit berichtje doorgegeven: Binnen werd een moord gepleegd. Sebastiaan is opgeveegd.” Afsluiting van het seizoen? Ik weet het nog niet.

 

Geen noemenswaardige kilometers deze weken, een kleine 200 zullen het geweest zijn, met de bus dan. Mooie dagen, maar nu weer serieus “aan het werk”.