najaarstocht 2019 – 8: ebrodelta (l’ampolla)

Er zijn van die plekken op aarde die een onweerstaanbare aantrekkingskracht uitoefenen. Voor ons is de Ebro Delta er eentje van. Het ligt een eindje onder Barcelona en kan als volgt samengevat worden: rijst, rust en vogels. Met 320 km2 is Delta del Ebro het op een na grootste wetland van Spanje. Van die 320 vierkante kilometer is een kwart natuurpark. 

De foto van Meteosat 11 (5 oktober 2019, om 12 uur ’s middags) laat zien dat de Ebro Delta een goede keus was. Mooie foto’s plaatst Meteofrance elke keer weer. De delta zal het meest zuidelijke puntje worden van onze najaarsreis dit jaar. 

Eerst even de post afwerken. Vaste lezeres E te Z vroeg of we nog wat merkten van de onrust die er in Catalonië heerst, immers: vóór 16 oktober doet de Spaanse rechtbank een uitspraak in de zaak tegen twaalf Catalaanse leiders (9 mannen en 3 vrouwen) die verdacht worden van “rebellie, opruiing en andere strafbare feiten”. Het is nog steeds de nasleep van het Catalaanse referendum van 1 oktober 2017 inzake onafhankelijkheid. Een geruststelling voor E: behalve leuzen, vlaggen en lintjes merken we er niets van. In Girona heb ik nog een foto gemaakt van een oud pandje voorzien van wat "opruiende artikelen", en overal in de regio kom je gele lintjes in allerlei varianten tegen. Geel is de kleur van het protest. Overal hangen gele plastic linten, gele stroken papier, linten van stof of simpelweg gemaakt van repen vuilniszak. Daar waar ze wat duurzamer moeten zijn zijn ze geverfd. 

Publicaties die ik kon vinden geven aan dat in 2017 ongeveer de helft van de Catalanen voor onafhankelijkheid was, maar dat dat aantal steeds minder wordt. 

zaterdag 5 oktober: van pineda de mar naar l’ampolla 

Voor 76 € mochten we vier nachten staan op camping Enmar en kregen we niet alleen de rekening in een envelop maar ook nog een mooie sticker en een (goedschrijvende) pen. Het moet niet gekker worden: de rekening van de camping in Pineda was in het Nederlands. Nog erger: na 236 kilometer werd W door de receptionist van camping Ampolla Playa aangesproken in het Nederlands, het was wel een Spanjaard die leuke zinnen construeerde als “wanneer jij langer blijven, jij terugkomen”. Een beetje Zwarte-Piets dus. 

W slaapt de nacht voor een verplaatsing altijd wat minder, laat nu onze overbuurman in Pineda de volgende schitterende woorden uitspreken: “Als je tijdens je reis ’s nachts wakker ligt, duurt de vakantie twee keer zo lang”. Bijna net zo mooi als die gouden ouwe van J.C.: “zolang wij de bal hebben, kennen hun niet scoren”. 

Camping Ampolla Playa (campercontact 54.843), we waren er al vaker. Was het een paar jaar geleden nog een camping die in een derde-wereld-land niet zou misstaan, tegenwoordig heeft het een fantastisch sanitairgebouw en sinds deze zomer een heel prettig zwembad (foto van het zwembad is van de campingwebsite). Behoorlijk vol (tja het is weekend), maar toch nog een leuk plekje gekregen. Beetje fietsen, beetje zwemmen (W) en verder rust. 

V: 143.842; A: 144.078 

Rijtemperatuur tussen 21 en 26 graden; later op de camping 28 volgens onze smartphones.

zondag 6 oktober: @ l’ampolla 

Rijst en vogels, dat was het thema van de fietstocht van vandaag. We hebben geprobeerd de vuurtoren van El Fangar te bereiken, maar dat is niet gelukt. De laatste kilometers vanaf de Playa de La Marquesa moet je lopen en daar was het een beetje te warm voor. En te druk: half Spanje was present: vissen, wandelen en vooral picknicken. De fietspaden hadden we zo’n beetje voor ons alleen. 

Gezien hoe de rijst wordt geoogst. We hadden nog de ijdele hoop een lieftallig Aziatisch meisje met zo’n mooie rijsthoed tegen te komen, helaas: voor dat meisje moesten we het doen met een foto van internet. Aan de moderne rijstoogst is geen greintje romantiek meer te bespeuren: grote machines die met veel kabaal in no-time een veld kaalvreten. 

Duizenden zwarte ibissen, dat weer wel, maar ze wilden zich niet laten fotograferen. Tenminste niet door onze apparaatjes. Misschien wanneer we een grote toeter op een Canon van 3000 € zouden gebruiken? Je moet het doen met een foto die ik geleend heb van Vroege Vogels, ook niks mis mee. 

Aan de rand van de Ebrodelta loopt de spoorlijn van Valencia naar Barcelona. De meeste treinen gaan met een bloedgang voorbij, maar af en toe stopt er een boemeltje zoals bij het aftandse stationnetje van Camarles, zo’n uitgestorven Spaans plaatsje in de buurt van l’Ampolla. 50 kilometer op de fietsteller vandaag en dat bij 28 graden. Een lekker windje en een sangria voor W maakten ons leven draaglijk. Ja: Middellandse Zee, souvenir van een herfst die bijna op een zomer lijkt.