najaarstocht 2019 – 15: ittervoort en roermond

Onze najaarstocht is bijna voltooid, nog een paar dagen en we kunnen onze eigen (stenen) woning weer betrekken, de tijdelijke bewoners zijn dan vertrokken. W is aan het aftellen, van mij mag het nog wel een maandje duren: als we thuis zijn komen er weer allerlei verplichtingen op ons af. De eerste afspraak (vergadering inzake vrijwilligerswerk op het gemeentehuis) staat al voor maandagmorgen half tien in de agenda. 

dinsdag 15 oktober: @ ittervoort 

Tegen achten was het voor de kraanvogels voldoende licht om massaal hun dagverblijven (voornamelijk maïsvelden) op te zoeken. Even de buikjes goed vullen voor de barre tocht naar het zuiden. Gelukkig was het net droog geworden, zodat ik met een kopje koffie in de hand de vertrekkende vogels kon bewonderen. W was weer naar het meer gelopen: “daar zie je ze alle kanten opvliegen”, het zij zo: ik had genoeg aan de duizenden die over ons busje vlogen. Een kleine twintig minuten en toen werd het stil, tenminste: de vogels krus-krusten niet meer. De regen daarentegen begon weer zachtjes op het camperdak te tikken. We mochten met de creditcard 4 € betalen voor de overnachting, overdag sta je gratis. 

Ruitenwissers aan en die nuttige accessoires zijn pas in Ittervoort definitief tot stilstand gekomen. Over de reis van het Lac du Der naar Ittervoort valt weinig te vertellen. We hebben al vele malen dit stuk afgelegd met steeds wisselende varianten. Tanken langs de autoweg in Luxemburg (€ 1,129 per liter), later kwamen we tientallen tankstations tegen langs de N4 van Arlon naar Bastogne: bij Martelange (en met name in het gehucht Haut Martelange) is de N4 grensweg: aan de oostkant ligt Luxemburg met prettig geprijsde brandstof, sigaretten en drank). Onthouden voor een volgend tochtje. Onze voorlaatste stop bij onze reisjes vanuit het zuiden is meestal de camperplaats in Ittervoort: fijne regendouche en een fantastische porseleinen troon. We hadden het rijk bijna voor ons alleen. Grootste verandering ten opzichte van het voorjaar (toen we er voor het laatst waren): de koeien waren geverfd, nu roodbont in plaats van zwartbont, volgens Jan (een van de twee eigenaren) vanwege het feit dat in Limburg praktisch geen zwartbont vee voorkomt. W tussen de buien door even naar Jan Linders gewandeld om noodzakelijke ingrediënten voor de pannenkoekenmaaltijd in te slaan. Kacheltje aan, koud in Nederland! We zagen overigens dat het op camping Creuse Nature, waar we maandagmorgen nog waren, vandaag niet warmer is geworden dan 10 graden. We mogen niet klagen. 

V: 145.880; A: 146.317 

Rijtemperatuur: tot aan Luik 12-13 graden, daarna 15. Regen. 

woensdag 16 oktober: 10.000 stappen door roermond 

Roermond is niet alleen de stad van de martelaren (in 1572 veroverden troepen van Willem van Oranje Roermond en Willem stond toe dat de stad geplunderd werd. Het meest viel te halen in kerken en kloosters en wie een pij aanhad en in de weg liep werd een kopje kleiner gemaakt). 

Roermond is vooral de geboorte- en sterfplaats van Pierre Cuypers, de architect. Bekend van het Rijksmuseum en het Centraal Station in Amsterdam, maar vooral bouwer en restaurateur van kerken. Een paar kilometer van onze woonplaats verwijderd ligt Kranenburg. In opdracht van telgen uit het geslacht Van Dorth tot Medler bouwde hij daar onder meer de Sint Antonius van Paduakerk, nu in gebruik als Museum voor Heiligenbeelden. Een paar jaar geleden (augustus 2016) hebben we Kasteel de Haar bezocht, het vroegere optrekje van baron Etiënne van Zuylen-van Nijevelt. Dit sprookjespaleis is ook ontworpen door onze Pierre (en zijn zoon Jos). Het was toen een heldere dag zodat we mooie foto’s hebben kunnen maken. 

Met de bus naar Roermond. Onze relatie met bussen en dan vooral met dienstregelingen van bussen is een beetje gestoord. Keurig op tijd bij de halte van lijn 73. Bus vertrekt elk half uur… behalve in de herfstvakantie. Laat het nu net in Limburg herfstvakantie zijn. Dus een half uur mogen wachten op de uurdienst. Ruim dertig minuten het wilde Limburg mogen bewonderen vanuit de Arivabus. Op naar het Cuypershuis, oorspronkelijk het woonhuis en de werkplaatsen van Pierre Cuypers, nu omgebouwd tot museum met aandacht voor het werk van de architect. 

Ook was er een tijdelijke tentoonstelling “atelier F. Nicolas en Zonen”, een firma die gespecialiseerd was in het maken van gebrandschilderd glas en glas-in-loodramen. De onderneming heeft bestaan van 1855 tot 1939. In dat laatste jaar vertrok Joep Nicolas naar Amerika om daar het werk voort te zetten. Hij kwam in de jaren vijftig terug naar Nederland. 

Naar het Munsterplein om te zien hoe Cuypers de Onze Lieve Vrouwe Munsterkerk (daterend uit de 13e eeuw) heeft ontdaan van alle toevoegingen uit met name de 17e eeuw en vervolgens heeft voorzien van vier gloednieuwe torens. Er is behoorlijk wat commentaar geweest op deze restauratie/renovatie. De kerk staat op dit moment opnieuw in de steigers, ik kon de foto nog net zo maken dat het blauwe plastic niet te zien is. 

Nabij het Munsterplein is Bufkes, een prettige broodjeszaak, te vinden. Nog nooit van gehoord, maar wel lekker: een piegata, W met ham en mozzarella, ik met gegrilde kip en bacon. Nog even naar de outlet en via de Roer terug naar het station, waar de bus (op deze tijd van de dag wel een halfuursdienst) bijna op ons stond te wachten. W deed de boodschappen bij Jan Linders en het werd verrassend een broodje knakworst met zuurkool. 

Niet warmer dan 15 graden, tijdens de regenbui zaten we in het museum.