Ons voornaamste gesprek ging over het verschil tussen optimisme en opportunisme. En dan komen er al snel etiketjes op tafel: nihilist, realist, escapist, idealist. Voor je het weet ben je 100 kilometer verder en niets wijzer. Volgens mij moeten op onderstaand plaatje van links naar rechts een optimist, een pessimist en een realist staan. Als ik het mis heb, mail me maar.
Camping Helios in Vias werd het beoogde doel, Acsi camping (17 € plus een beetje toeristenbelasting per nacht, zag op een bord dat ze in het hoogseizoen 50 € vragen). Tweehonderd meter van het strand en een schitterend zwembad voor W, zowel buiten als binnen; op sommige momenten had ze alles voor zich alleen.
Het seizoen loopt ten einde: het merendeel van de campings is al gesloten, de onze doet zaterdag de deuren dicht.
V: 143.045; A: 143.449
woensdag 25 tot zaterdag 28 september: @ vias plage
Gewoon vakantie: beentjes hoog en/of op de trappers. We zitten in een stukje aan de Middellandse Zee dat we nog niet kennen namelijk het gebied tussen Sérignan Plage (hemelsbreed 5 kilometer naar het westen) en Grau d’Agde (4 km naar het oosten). Zowel Sérignan Plage als Agde hebben we in vorige jaren al van ons lijstje gestreept.
Over kilometers gesproken: de werkelijke afstand is hier gemiddeld 3 keer de afstand hemelsbreed, tenzij je over het strand wilt fietsen en dan nog: overal lopen watertjes en bruggetjes zijn schaars.
De afgelopen dagen hier een kleine 130 kilometer op het zadel gezeten, werkelijk een schitterend fietsgebied wanneer je genoegen neemt met overwegend niet-geasfalteerde paden en routes die eigenlijk voor mountainbikes bedoeld zijn.
Woensdag een bezoekje gebracht aan de Tourist Information en een paar leuke ideeën opgedaan. Daarna een “verkennend” rondje door de omgeving, dank zij de app Guru Maps konden we een paar mooie weggetjes vinden.
Het vakantiegebied ten zuiden van Vias is ontstaan in de vroege jaren 50 van de vorige eeuw. Oorspronkelijk was het een groot moerasgebied, maar met een beetje drainage en vooral veel insecticide om de muggen te verdelgen kon men langzaam maar zeker de toerist gaan verwelkomen. Volgens de burgemeester van Vias is Vias Plage (ook Farinette genoemd) de tweede badplaats van Europa qua ontvangstcapaciteit. Heb me suf gezocht maar heb niet kunnen vinden wat de grootste moet zijn. Kan natuurlijk ook zijn dat het veel uitmaakt hoe je telt, wat je telt en vooral wie er telt. Maar toegegeven: ruim dertig campings kent de gemeente, moet in het hoogseizoen dus een complete kermis zijn.
Over hoogseizoen gesproken: net buiten Vias ligt een groot attractiepark, open van 21 juni tot 2 september (en daarna nog ergens drie dagen), als je goed rekent moeten die jongens dus in 9 weken de omzet voor het hele jaar draaien. Een supermarkt in de koopgoot (Vias Plage bestaat voornamelijk uit één straat van een kleine 200 meter met winkeltjes, barretjes en ander toeristenspul) was al gesloten en nummer twee doet de deur a.s. zondag dicht.
Donderdag een rondje om Vias gefietst, leuke gesprekken met een Brexitechtpaar op een elektrische tandem gehad, mooie fietspaden (hooguit tien procent min of meer geasfalteerd). Vrijwel op het eind van onze tocht kwamen we langs de Ouvrages du Libron, een waar kunstwerk dat de kruising van het Canal du Midi en de rivier de Libron moet regelen. Een soort aquaduct maar dan anders. Het is te technisch om uit te leggen hoe al die hendeltjes en schuifjes werken, maar google maar een beetje op “Ouvrages du Libron”, laat het resultaat desnoods vertalen en misschien word je wijzer. Het zag er in ieder geval spectaculair uit. Later op de dag nog een paar kaartjes gekocht in Vias zelf, leuk kerkje, mooi pleintje en een lekker biertje op een prettig terrasje.
Vrijdag stond in het teken van het Canal du Midi en warempel: zo maar kilometers lang een geasfalteerd fietspad naar Béziers. Die grote stad was niet ons einddoel, we keerden om bij Villeneuve; zo neuve was die ville trouwens niet. Tussen Vias en Béziers ligt de haven van botenverhuurbedrijf Le Boat. Druk in de haven en ook druk op het kanaal, wisseldag misschien?
Het is niet de eerste keer dat we delen gefietst hebben langs het Canal du Midi: in oktober 2015 waren we in Agde en Beziers, kijk eventueel daar in mijn blog wanneer je meer informatie wilt over de aanleg van het kanaal.
Later op de dag nog even de kaartjes gepost en waar kun je dat beter doen dan in Agde: dus op de fiets en een groot stuk langs de Hérault. De weerapp op onze smartfoon vertelde dat het 28 graden was en strakblauw. Dat eerste geloofden we meteen en dat laatste konden we zelf zien. Weinig tekst, veel foto’s; moet kunnen. Morgen noodgedwongen verkassen. Wat ons betreft mag de Indian Summer, of in het Nederlands de oudenwijvenzomer nog even duren. Vooruit op zijn Frans: été indien!