najaarstocht – 16: kraanvogels

Als het even kan is het Lac du Der één van onze vaste stopplaatsen op weg van of naar huis. We waren er voor het laatst in april van dit jaar, toen was er bijna geen gefladderte te zien – in ieder geval geen kraanvogels. Vandaag hadden we meer geluk. Ondanks het feit dat het nog een beetje vroeg was voor “de grote trek” hebben we toch een paar duizend kruzzen (de naam die W aan kraanvogels heeft gegeven) gezien.

 

woensdag 10 oktober: site de chantecoq observatoire aan het lac du der

Vertrokken in een kleine wereld richting Chaumont. De D619 loopt evenwijdig aan de rivier de Marne. Na Chaumont nam Ome Tom de leiding over en hoe we gereden hebben kunnen we niet achterhalen (geen detailkaart van Frankrijk bij ons). Is ook helemaal niet zo interessant, want het waren leuke weggetjes en we weten zeker dat we ze nog nooit eerder geattaqueerd hebben.

Zien we plotseling een groot Lotharingenkruis boven op een bult staan. Dat kruis (ook kruis van Anjou genoemd) was het symbool van de Vrije Fransen in de Tweede Wereldoorlog. Later werd het kruis gebruikt door de gaullisten. Laat nu hier in Colombey-les-Deux-Églises Charles de Gaulle gewoond hebben tot aan zijn dood in 1970. Hij had een leuk optrekje, namelijk landgoed La Boisserie, in 1934 gekocht. We zagen een verwijzing naar Memorial Charles de Gaulle en even gekeken wat het voorstelde: een groot museum ter meerdere eer en glorie van Le General. Nu heb ik niet zoveel met generaals, niet als ze vechten en niet als ze voor voetbalcoach spelen. We waren dus weer snel van de bult af. Halverwege de bult staat een mooi beeld van la Notre Dame des Orages, maar wat deze Marie hier doet vertelt de geschiedenis niet. De foto van het Lotharingenkruis is afkomstig van dickenfrance.blogspot.com. Het is maar dat je het weet. En Marie is gekiekt door W.

Het was niet druk op de camperplek aan het Lac du Der (code campercontact 1176). Het echte kraanvogelbekijkgebeuren begint pas over een paar weken, wanneer de vogels hier massaal neerstrijken om zich nog één keer vol te vreten voor ze aan hun lange tocht naar het zuiden beginnen. Wat we zagen waren de “vroege vogels” of misschien wel de blijvertjes. Het water in het meer stond opvallend laag.

Het zonnetje was inmiddels van de partij en met ruim 20 graden op de thermometerklok hebben we sinds lange tijd weer eens “la boucle autour du lac” gedaan, een heel fijn fietstochtje rond het meer van zo’n kleine 40 kilometer. De route gaat voor een groot deel over de dijk, voor een klein deel door het bos en een paar kilometer op een vrijliggend fietspad langs de D384. We fietsten met de klok mee zodat het grootste kunstmatige wateroppervlak van Europa (bedoeld om de waterstand in de Marne en de Seine te reguleren) steeds aan onze rechterhand lag. Nog even fijn in de zon kunnen soezen en ik hoorde zelfs af en toe een snurkje (en het was niet van mij). Weer een heel prettige dag.

V: 123.935; A: 124.060