noordpolderzijl

noordpolderzijl

vrijdag 12 oktober 2018

najaarstocht – 17: herfst in de eifel

Hoe meer we naar het noorden gaan hoe meer we herfstkleuren zien. Was het in Langres nog behoorlijk groen, in de Eifel voeren bruin en rood de boventoon.


donderdag 11 oktober: @ irrel

Je zou haast zeggen dat we de route van het Lac du Der naar Luxemburg inmiddels kunnen dromen, maar nee: op de N4 van St. Dizier naar Nancy moet je een keertje af naar Pont-à-Mousson. Ome Tom vond dat we een afritje eerder konden nemen en zonder na te denken volgde ik onze vriend. Dit leverde een heel mooi maar erg “time-consuming” ritje op en weer zagen we plekken waar we nog nooit geweest waren. Via Metz en de A31 kwamen we het Groothertogdom Luxemburg binnen waar Puzzel een slokje mocht drinken. Was ik in het voorjaar nog klaar onder de Euro per liter, in augustus kostte een litertje diesel bijna € 1,12 en vandaag gaf de meter € 1,184 aan. Nog een stuk goedkoper dan Italië en Frankrijk, maar met 100 liter dorst tikt het mooi aan. “Niet zeuren, moet je maar niet zoveel kilometers maken”, hoor ik mijn moeder zeggen.
Net achter Echternach (L) ligt Irrel (D), door W uitgezocht omdat hier de Prümradweg loopt en er een mooie fietsverbinding met Luxemburg is. Al vroeg in de middag parkeerden we Puzzel op camping Südeifel (code campercontact 58.415), Acsi-tarief 15€ en omdat Irrel een Luftkurort is betaal je 1€ Kurtaxe per persoon per nacht. De Luft begon overigens strakblauw te worden toen we op ons fietsje stapten voor een tochtje langs de rivier de Prüm. Het was vandaag niet zo ver: we wilden de plek zien waar de Prüm haar water loost in de Sûre (Duits: Sauer) bij het dorpje Minden. De Sûre komt weer uit in de Moezel en de Moezel in de Rijn, dus als we vandaag een stokje in de Prüm gooien kunnen we dat over een paar dagen aan de Europakade in Tolkamer weer tegenkomen. Blaue Luft macht durstig, dus al snel zaten we in de schaduw (zon te heet!) achter een Radler en een Bittburger. Toch een prettige gedachte: in tegenstelling tot landen als Italië en Frankrijk hoef je in Duitsland echt niet bang te zijn dat ze een Heineken of (nog erger) een Amstel voor je neerzetten. Duitsers weten tenminste wat bier is.


Nu schijnt de Prümradweg de meest heuvelachtige Radweg in de omgeving te zijn en het wordt afgeraden om deze te fietsen met kleine kinderen. We zijn blij dat we op e-bikes rijden, zo blijft het nog een beetje leuk.

V: 124.060; A: 124.310
vrijdag 12 oktober: @ irrel

Vandaag weer zo’n cadeautje: was het vanmorgen naar de Wasserfälle nog een beetje frisjes, vanmiddag was het een heerlijke nazomerdag waarop W met een bloesje aan haar kilometers wegtrapte.
In de rivier de Prüm liggen een paar kilometer stroomopwaarts van onze camping de Irreler Wasserfälle. Welke idioot die naam bedacht heeft weet ik niet, maar het heeft niks met watervallen te maken. Het zijn een paar simpele stroomversnellingen die misschien – wanneer er meer water door de rivier stroomt – voor een beetje spektakel kunnen zorgen. Nu zag het er allemaal lief en mooi uit. Vanaf een overdekte houten brug over de rivier heb je een goed uitzicht over de met mos begroeide rotsblokken in de rivier.


‘s Middags dus in het zonnetje op de fiets naar Echternach. Mooie route, mooi plaatsje. Echternach is de oudste stad van Luxemburg. In 698 begon Willibrordus hier een abdij te bouwen van waaruit hij de “heidenen” het ware geloof wilde bijbrengen. In tegenstelling tot die andere missionaris (Bonifatius) werd hij niet vermoord maar ging gewoon in zijn bed dood (in zijn abdij). Rondom de muren van de abdij is Echternach ontstaan en gebouwd. Een paar honderd jaar na de stichting van de abdij werd de Willibrordusbasiliek hier neergezet.







Een ander mooi knutselwerkje in de stad is het stadhuis (15e eeuw).

 
Op weg naar huis kwamen we nog een ander stukje huisvlijt tegen, het Weintor. Deze poort (gemaakt van wijnstokken) symboliseert de overgang van de ruige Eifel naar het lieflijke landschap van de wijngebieden. Mijn broer(tje) zou er wel raad mee weten: in zakjes verpakken en verkopen die handel!
 
Terug naar Irrel dat ook een mooie kerk heeft. Het bijzondere aan deze kerk is dat de kerktoren een eigen plekje heeft gekregen “omwille van problemen met de funderingen”. Had er iemand niet goed opgelet?
 

 
De bedoeling was dat het vandaag restjesdag zou worden, maar toen W de koelkast inspecteerde riep ze uit: “Je ne mange pas ce truc dégueulasse”. Schijnbaar was ze vergeten dat we inmiddels al hoog en breed in Duitsland zaten en ze hier een ander taaltje spreken. Ik had ook liever iets anders op mijn bordje, dus werd het een gemoedelijk etentje bij de plaatselijke pizzaboer(in). Smullen.
Het waren weer fantastische dagen!