zondag 7 oktober: @
st.-laurent-en-beaumont
Al vroeg afscheid genomen van de familie, zij zorgen er voor
dat ze in vier dagen weer in Nederland zijn. Wij hebben een paar dagen meer en
hebben ervoor gekozen om via Frankrijk terug te rijden. In een stralend
zonnetje legden we de SS1/SP1 af tot aan Sanremo, een paar meter hoger dan het
fietspad van gisteren. Daar de Autostrada dei Fiori gepakt die ons tot aan de
grens met Frankrijk 8 Italiaanse Euro’s kostte. Tot aan Nice kwamen daar nog
eens 6 Franse Euro’s bij. Gelukkig is onze creditcard niet eenkennig. Het
scheelde wel 1,5 uur door de tolweg te nemen. Het zonnetje was inmiddels
verdwenen en de weergoden meenden dat ons Puzzeltje een grondige wasbeurt nodig
had. De afspraak was dat de route vandaag afhankelijk was van het weer. In de
regen moeilijke pasjes rijden is ook niet alles. In Nice kwamen we groene
bordjes Digne-les-Bains/Grenoble tegen en laten we nu puur toevallig op een weg
uitkomen die we voor een groot deel nog nooit eerder gereden hebben: de N202 en
varianten hierop (lang leve de omnummering van de wegen in Frankrijk). De weg
gaat vanaf Nice eerst een tijdje langs de rivier de Var, één van die vele
rivieren die af en toe flink kan spoken. In 2011 steeg het water in korte tijd
van 1,5 naar 5 meter en richtte een enorme ravage aan. Dit jaren waren het de
rivieren in de Ardèche en de Gard die het de inwoners en de vakantiegangers
lastig maakten.
Een klein oponthoud door een kudde viervoeters. We zagen
vandaag op meerdere plekken dat herders en/of tijdelijke arbeidskrachten schapen aan het verzamelen en
verplaatsen waren. Misschien einde van het zomerseizoen en tijd om de stal op
te zoeken? Op de foto's kun je zien dat de herders hun schaapjes nog niet op het
droge hadden.
Was de weg eerst nog voor een deel vierbaans, vanaf
Saint-Martin-du-Var mochten we naast het riviertje door een nauwe kloof rijden. Even
een pauze aan het Lac de Castillion en vervolgens naar St.-André-les-Alpes om
uiteindelijk bij Barrême uit te komen op de N85 (de Route Napoleon) die we
volgden tot Digne-les-Bains. 
Het was inmiddels droog geworden en het zou de komende uren
ook droog blijven. Reden om plan B uit de kast te halen en de rode weg te
vervangen door gele-met-een-groen-biesje, ofwel even toegeven aan mijn
behoeften en een paar leuke pasjes rijden. Het werd de D900 met onder meer de
Col du Labouret (1.240 m) en de Col de Maure (1.346 m). Met de auto stelt het
niet zoveel voor, maar gewoon leuk om te doen. En toen vond Ome Tom een leuk
weggetje binnendoor; een dusdanig wit weggetje dat we hem later niet konden
terugvinden op onze wegenkaart. Via Google Maps kwamen we er achter dat het
ging om een afweg in Selonnet: de D900C. Het is een smal weggetje, slecht asfalt
en vlak langs de afgronden door de Gorges la Blanche. 
Achteraf lazen we dat de
site www.dangerousroads.org de
D900C opgenomen heeft in haar lijst van meest gevaarlijke wegen van Frankrijk.
Nou vond ik dat nog wel meevallen (wel veel vallend gesteente), maar misschien kwam dat ook omdat het zondag
was en er niet al te veel verkeer op de weg was. Je zal maar een dikke Concorde
tegenkomen op één van die vele plekken waar je elkaar niet kunt passeren: er zal toch iemand achteruit over dat smalle weggetje langs de afgrond moeten. W sprak de
gedenkwaardige woorden “Dat doet de Concorde dan wel”. De witte streep links op de foto is het sterretje in de voorruit Het sterretje wordt elke dag wel een beetje groter. 
Na een aantal hele mooie
kilometers kwamen we weer in de bewoonde wereld aan en alsof we een engeltje op
onze schouders hadden zitten: het begon pas te regenen toen we al lang en breed
weer op de (grote) N85 zaten en Gap al achter ons hadden gelaten.
Een paar kilometer voor La Mure vonden we de naam van camping
Belvedère de l’Obiou wel mooi genoeg om ons daar een nachtje te settelen. Code
campercontact 66.019 en € 19,30 betaald. Goed sanitair, alleen hebben ze de
brillen weer van de wc-potten gesloopt. De camping is vernoemd naar een bultje
van bijna 2.800 meter (dat we overigens niet gezien hebben, want regen en
wolken). Het zwembad zat dicht, de camping volgende week ook).
Een hele mooie dag, misschien voor mij wat meer dan voor W,
maar zij heeft heel lang naar azuurblauwe zeetjes mogen kijken de afgelopen
weken.
De volgende drie foto's van de Georges la Branche zijn van internet geplukt. Ze waren te mooi om ze niet te jatten.
V: 123.167; A: 123.927
