Nog een dagje samen met (schoon)zus en zwager. Eerst een
verplaatsing van een kleine 200 kilometer langs de Middellandse Zee (naar het
westen) en vervolgens een leuke fietstocht. We zitten dan aan de Riviera de
Ponente, het westelijk deel van Ligurië dat aansluit op de Franse Riviera.
zaterdag 6 oktober: @
imperia
Tolvrij zouden we 6,5 uur doen over 187 kilometer, via de
autostrada maar 2,5 uur. De keuze is dan snel gemaakt toch? De kustweg houdt
verschrikkelijk op omdat er smalle tunneltjes in de weg zitten waar het verkeer
maar één rijbaan ter beschikking heeft. De oplossing is eenvoudig maar drastisch:
gooi het verkeerslicht elk uur 3 x 10 minuten per rijrichting op rood en het probleem is
opgelost. De autostrada zorgde echter ook voor een probleempje. Een afsluiting van de A10 in de buurt van Genua zorgde ervoor dat
Google Maps ons een omleidingsroute door de haven van Genua voorschotelde. Onze
Ome Tom houdt geen rekening met actuele verkeerssituaties: te dom (of te
goedkoop?). De Ipod van W is in dit soort situaties de redder in nood. Wel even
aan het infuus want anders is de accu binnen een half uurtje leeg. 18 € tol
kostte ons het gebruik van de tolwegen vandaag, zeg maar een klein eurodubbeltje per
kilometer. Nog even geprobeerd boodschappen te doen bij de Lidl in Imperia. Wel
het bord gevonden, maar geen winkel gezien. De weg was ook een beetje drukjes,
dus keren op de weg met onze 6,5 meter zat er niet in. Later vlakbij de camping
een Simply gevonden en ook daar verkochten ze rode bietjes.
Net buiten Imperia ligt Campeggio de Wijnstok, code
campercontact 52.340. Verschillende reviews hadden ons al gewaarschuwd: vergane
glorie. Verouderd sanitair en wc’s zonder bril (doet zo ontzettend armoedig
aan), warme douches gedurende zeer beperkte tijden en geen warm afwaswater.
Behoorlijk overprijsd voor het hoge Acsitarief van 19€. Wanneer een inspecteur
van de Acsi zijn enquête afrondt met het beoordelingscijfer 8,1 kun je spreken
van een regelrechte aanfluiting (het werk van die inspecteur wel te verstaan).
Waarom kies je dan voor zo’n camping? Goede vraag en op die
vraag is maar één antwoord mogelijk: vanwege het fietspad langs de Middellandse Zee. Een aantal jaren
geleden heeft men een oude spoorlijn omgebouwd tot fietspad. De website
dolcevita noemt het een autostada voor fietsers, een bikestrada dus.
Toegegeven: het is een mooi fietspad die Pista Ciclabile Area 24 tussen San
Lorenzo al Mare en Ospedaletti (een klein stukje ten westen van San Remo) over
een lengte van 24 kilometer. Prettig fietsen over een vlak fietspad, maar je
moet niet overdrijven: we hebben ze (bijvoorbeeld in Spanje) wel eens mooier
gezien die omgebouwde spoorlijntjes. Vanaf de camping (even wachten tot na
drieën, tot het niet meer druppelde, de zon haar best deel en de temperatuur
opklom naar 24 graden) hadden we ook nog te maken met een “aanlooproute”: 4
kilometer over de zeer drukke SS1. De meisjes vonden het een beetje eng. Gezien
de rijstijl van de gemiddelde Italiaan is de kans dat je op dit soort wegen
door een auto geschept wordt in dit land groter dan in Nederland (nee, vraag me
niet om statistieken; het is maar een gevoel). De weg was niet alleen druk maar
ook een beetje hilly: er zaten een paar pittige klimmetjes in, elke keer
gevolgd door een stevige afdaling. Maar toen – na 4 kilometer – werd onze route
autovrij en vrijwel vlak.
We hebben het volgehouden tot aan San Remo (eigenlijk is het
Sanremo, maar daar willen de buitenlanders niet aan). Toen we in de haven de
prijs van een gemiddeld bootje zagen, waren we ook niet meer geïnteresseerd in de prijs van een cappuccino, zijn dus maar snel 180 graden gedraaid en
teruggefietst en wederom een aantal tunnels bedwongen. De cappuccino hebben we op een ander plekje genuttigd (en maar € 1,50 voor een zeer acceptabel bakje). Een mooi tochtje, en als
je toch in de buurt bent: doen! Probeer dan wel die aanloop- en afvoerroute van
ons te vermijden door bijvoorbeeld te parkeren in San Lorenzo al Mare.
Nog even over San Remo/Sanremo. We vroegen ons af waarom de
naam ze bekend in onze oren klonk. W wist onmiddellijk te vertellen dat dat
ongetwijfeld moest komen doordat men in deze plaats ieder jaar aan het eind van de winter
het muziekfestival van San Remo houdt, zeg maar een songfestival maar dan
alleen met Italiaanse liedjes. Ook meende ze dat ooit Patty Brard dit festival
gepresenteerd heeft. (Heb het stiekem opgezocht: in 1985 was la Brard
inderdaad één van de medepresentatoren). Ikzelf dacht meer aan de wielerklassieker
Milaan – San Remo, waar de heren 298
kilometer in één dag mogen afleggen. Absolute recordhouder is Eddy Mercks met 7
overwinningen. De laatste Nederlandse zege staat op naam van Hennie Kuiper (in
hetzelfde jaar dat ook onze Patty Brard haar kunsten in San Remo vertoonde). Weer een lading non-informatie?
Alles bij elkaar: toch weer een mooie dag.
V: 122.980; A: 123.167
Net buiten Imperia ligt Campeggio de Wijnstok, code
campercontact 52.340. Verschillende reviews hadden ons al gewaarschuwd: vergane
glorie. Verouderd sanitair en wc’s zonder bril (doet zo ontzettend armoedig
aan), warme douches gedurende zeer beperkte tijden en geen warm afwaswater.
Behoorlijk overprijsd voor het hoge Acsitarief van 19€. Wanneer een inspecteur
van de Acsi zijn enquête afrondt met het beoordelingscijfer 8,1 kun je spreken
van een regelrechte aanfluiting (het werk van die inspecteur wel te verstaan).
We hebben het volgehouden tot aan San Remo (eigenlijk is het
Sanremo, maar daar willen de buitenlanders niet aan). Toen we in de haven de
prijs van een gemiddeld bootje zagen, waren we ook niet meer geïnteresseerd in de prijs van een cappuccino, zijn dus maar snel 180 graden gedraaid en
teruggefietst en wederom een aantal tunnels bedwongen. De cappuccino hebben we op een ander plekje genuttigd (en maar € 1,50 voor een zeer acceptabel bakje). Een mooi tochtje, en als
je toch in de buurt bent: doen! Probeer dan wel die aanloop- en afvoerroute van
ons te vermijden door bijvoorbeeld te parkeren in San Lorenzo al Mare.
