maandag 10 en dinsdag
11 september: @ uelsen
Een laat vertrek (in mijn eentje) na een oppasdagje op
kleinzoon T (zoonlief sprak ooit de gedenkwaardige woorden “voor jouw bestwil is
het beter dat je kermismaandag op de kinderen past en trouwens: dat komt mij
ook beter uit”). Gelijk heeft hij: als je in Lichtenvoorde echt kermis wilt
vieren dan begin je op maandagmorgen om half acht met het wachten op de bekendmaking van de
prijzen van het bloemencorso (in de kroeg wel te verstaan). Eerst een koffie en vervolgens beginnen de drankmunten
vanzelf uit je broekzak te geraken. Daarna nog even naar de optocht kijken om
dan het schiet-de-vogel-naar-beneden-gebeuren te bewonderen (uiteraard
met een biertje in de hand). Tegen twaalf uur ben je meestal elk gevoel van
richting kwijt. Maar ik dwaal af: oppassen dus.
W had weer eens een vriendinnenafspraakje op dinsdag in haar
balboekje staan, dus: inladen en wegwezen voor twee nachtjes camperplaats
Uelsen. Beetje blog bijwerken, beetje inlezen voor onze nazomerreis, een kort
fietstochtje en veel lezen. Het was er relatief druk Am Waldbad: beide nachten
6 campers (plek voor 13). Kosten 2 x 5 € en totaal 2,50 € stroomkosten (da’s 5
kwh).
woensdag 12
september: @ delft
Via @home (W en wat voorraden ingeladen) naar Delft (links het wapen van de stad). De
leerkrachten van de school van kleinzoon Q in Delfgauw staakten. Volkomen
terecht trouwens: Rutte en trawanten geven liever twee miljard weg aan
buitenlanders-die-geen-dividendbelasting-hoeven-te-betalen dan dit bedragje te
investeren in het onderwijs (en de zorg en de politie). Q mocht dus een
middagje doorbrengen in en rond de camper van opa en oma. Puzzel stond deze
keer geparkeerd op het Delftse Hout. Acsi-tarief: @ 19,00 per nacht plus 80
cent toeristenbelasting pppn. Gelukkig wordt volgend jaar het sanitairgebouw
aangepakt. Als dank voor het oppassen mochten we meesmullen van de Griekse
gehaktballetjes die dochterlief geproduceerd had.
Mooie dag voor een fietstocht langs alle groengebieden van
de gemeente Pijnacker-Nootdorp. Een paar jaar geleden werd de Acker- en
Biesland fietsroute uitgezet. We dachten dat de route met bordjes gemarkeerd
was, maar helaas: op de hele route maar één keer een fietsbordje met de naam
Acker- en Bieslandroute gezien. Niet nodig trouwens: we hadden de knooppunten.
Het fietsen door de verschillende natuurgebieden was een genot, de
verbindingsstukjes vond ik wat minder, maar “je kunt niet alles in dit leven
hebben” sprak W. Een paar keer een afgesloten weg, een enkele keer een beetje
zoeken naar knooppuntbordjes. Toch fijn weer de Ackerdijkse Plassen, het
Balijbos, de Dobbeplas, het Bieslandse Bos, de Delftse Hout en de Bergboezem
Berkel gezien. 35 Kilometers op de teller en ’s middags kwamen er daar nog een
paar bij toen er even een bezoekje aan de ANWB (een kaart van de Alpen) en aan
de Jumbo-met-het-absoluut-niet-geïnteresseerde-personeel (we hadden een beetje
nat en droog nodig) in Delft city gebracht moest worden. 
vrijdag 14 september:
@ kotten
Huis van de vakantiegangers weer een beetje op orde brengen,
bloemetje op tafel en zo. Op weg naar Kotten kreeg ik een leuk steentje tegen
de voorruit. Een vrolijk sterretje was het resultaat. Tja daar is Carglass
voor, maar die jongens hadden niet eerder tijd dan “over een week”. Lief en
zielig gebabbeld met het leuke stemmetje van zo’n Carglasscallgirl en waarempel:
aanstaande maandag is er nog net één plekje in Arnhem vrij. Wordt vervolgd.
Voor we zaterdag naar huis gingen (maandag kan de grand-tour
beginnen) nog even een leuke grensverkenning. Ik had in het Achterhoek Nieuws
een artikel van Bernard Harfsterkamp gelezen met als titel “Torfpad bij het
Wooldse Veen”. Even terzijde: de foto die bij dit stukje staat staat ook op
naam van Bernard, waarvoor onze oprechte dank! Na tien jaar bedenken, aarzelen
en uitstellen is dan eindelijk het verbindende stukje fietspad tussen de Kuipersweg
(Winterswijk Woold) en de Vennweg in Duitsland gereed gekomen. Als het aan de
ambtenaren van de gemeente ligt duurt het nog eens tien jaar vóór er een naam
aan het pad gegeven wordt, immers: “om wildgroei van namen te voorkomen moet
eerst beleid worden ontwikkeld hoe om te gaan met namen van nieuwe fietspaden”.
Wanneer er geen woningen aan een pad liggen, hoeft er geen adres te worden
geregistreerd in het BAG (Basisregistratie Adressen en Gebouwen). B en W hebben
deze keer niet naar hun ambtenaren geluisterd en op 4 september de volgende
bekend gemaakt:
· De naam
“Torfpad” toe te kennen aan het fietspad tussen de Kuipersweg en de Vennweg in
Duitsland en op te nemen in de BAG-registratie
·
Opdracht
te geven voor het formuleren van een beleidskader benoeming openbare ruimtes.
Torf is de dialectnaam voor turf aan weerszijden van de
grens. De naam Torfpad is bedacht door de Oudheidkundige Vereniging.
Ons fietstochtje ging verder over Duitse bodem naar Barlo
waar we Schloss Diepenbrock (ook bekend onder naam Haus Diepenbrock), een leuk
klein waterslotje, mochten bewonderen. Het bijbehorende hotel is al een paar
jaar gesloten (het eten was er niet te pruimen, las ik in een oude recensie;
ook bleek Herr Ober niet de vriendelijkste man van NordRhein-Westfalen te
zijn). Een geprint velletje liet zien wat er allemaal "Verboten" was. Even terzijde: de tekening laat het oude slot zien (verbouwing in 1736).
