dinsdag 25 september:
@ peschiera del garda
Nog even het nauwe tunneltje door die de camping van de grote wereld scheidt (ruimte genoeg overigens)
en via Trento (Trente op zijn Italiaans) naar het Gardameer, waar we via de
oostelijke oever zijn afgezakt naar het zuiden. Mooie route volgens W. Heb
ergens gelezen dat alleen de bijrijder van het romantische uitzicht kan
genieten en dat klopt wel zo’n beetje, al was het nog niet echt druk. Hoe moet
het hier in het hoogseizoen zijn? Stoppen voor een pauze of voor het maken van
een foto is er niet bij: de weinige P’s voor algemeen gebruik zijn voorzien van
een hoogtebarrière (je kunt beter spreken van een laagtelat!). Het
oorspronkelijke plan was om vanuit Malcésine de Monte Baldo met de beroemde
kabelbaan te bedwingen, maar (we hadden het al gelezen) dat was niet te doen.
Parkeren met iets dat hoger is dan 1,5 meter is rond het middaguur vrijwel
onmogelijk en dan nog mochten we “schlangestehen”: eerst voor de kassa, dan
voor lift 1 en halverwege de bult voor lift 2. Later op de middag hetzelfde
riedeltje naar beneden (de kassa is dan de parkeerautomaat). We schijnen wel
wat gemist te hebben. 
Even boodschappen gedaan in een little Lidl aan de 249 (onze
weg langs het meer naar het zuiden) en toen Camping Butterfly in Peschiera del
Garda opgedraaid, code campercontact 58.735. Een Acsi-camping die nog open is
tot begin november. Het seizoen is hier wat langer dan bij ons vorig meertje.
Een keurige camping (17 € en een beetje toeristenbelasting) met prima sanitair.
Voor ons een uitstekende uitvalsbasis om onder meer Verona te bezoeken en een
paar fietstochtjes te maken. In het hoofdseizoen betaal je aan het Gardameer
meer dan 60 Euro voor een nachtje camping en hier op Butterfly moet je dan
minstens één week blijven. De camping ligt niet direct aan het water, er zit
een weg tussen. Beetje vervelende afvalscheiding: je moet alles ernstig
gescheiden in doorzichtige, afbreekbare plastic zakken aanbieden en dat aanbieden kan
maar twee keer per dag gedurende een uurtje. Niet goed gescheiden? Je mag het
mee terug nemen naar je camper. Je kunt overdrijven.
Geschiedenis wordt hier met een hoofdletter geschreven. Al
4.000 jaar is het gebied rond het Gardameer bewoond. Rond 400 voor het begin
van onze jaartelling stichtten de Kelten de steden Brescia (40 kilometer naar
het westen) en Verona (30 kilometer naar het oosten). Tweehonderd jaar later
kwamen de Romeinen die serieus werk maakten van wegenbouw en het stichten van
nederzettingen. En dan wordt het een rommeltje: Hunnen, Goten, Karel de Grote,
Fransen, Oostenrijkers en pas na de Eerste Wereldoorlog kunnen we pas zeggen
dat het Gardameer echt Italiaans is.
In de beginjaren 60 van de vorige eeuw was er weer sprake
van een invasie, maar nu van vredige (vooral Duitse) toeristen die stapje voor
stapje het meest noordelijke deel van Italië veroverden. Dit tot groot genoegen
van de inwoners, want: werkgelegenheid. De Italianen namen het toentertijd niet
zo nauw met het milieu en het Gardameer kreeg te maken met een periode van
ernstige vervuiling door industriële lozingen en toeristisch afval (1970-1980). Inmiddels ligt het meer er door
drastische milieumaatregelen weer “frisjes” bij.
Een verkennende wandeling naar Peschiera maakte onze dag
compleet: achter de stadspoorten ligt een erg mooi historisch centrum verborgen.
Het bastion is gebouwd in 1550 door de Venetianen, door Napoleon en later
tijdens de tijd van de Oostenrijkers verder uitgebouwd. Eeuwenlang heeft het
fort een militaire rol vervuld in Noord-Italië, tegenwoordig hebben de muren
alleen nog historische waarde. En: wie van Italiaans ijs houdt moet naar
Peschiera! Tenslotte: als je dood bent krijg je een mooi aanplakbiljet; niet alleen bij de kerk, maar op alle publicatieborden die je in de stad kunt vinden.
