nog een rondje – 1: het noorden

“Te koud” volgens W en “Best te doen” volgens mij. De keuze is dan al snel gemaakt, gewoon samen met mezelf op stap. Fout: samen met het busje. De 100e overnachting van dit jaar aantikken. Vorig jaar zaten we aan het eind van het seizoen bijna aan de 200. 

Rondje Nederland, alleen de eerste overnachting staat vast (Oude Pekela) en (een van) de laatste (Loevestein). Maar allemaal onder voorbehoud, geheel afhankelijk van regen, wind, zon en temperatuur. Alles onder het motto “vakantie is hetzelfde doen als thuis, alleen onder moeilijkere omstandigheden”. Voordeel van niet met zijn tweetjes gaan is wel dat je veel meer ruimte hebt in de camper. Met zijn tweeën vind ik het af en toe net zo’n schuifpuzzel: tien dingen verplaatsen voor je bij het juiste onderdeel bent. 

“Maak er niet zo’n lang verhaal van deze keer”, waren de marsorders van W, “hoe minder je beleeft, hoe langer je verhalen worden”. Tja, je moet toch wat doen als je onderweg bent? Je kunt niet de hele dag lezen. Vaste lezeres K te W maakt het nog bonter: “Je bent in staat om drie bladzijden te vullen over een lucifershoutje!” Vind ik wat overdreven, maar: breek me de bek niet los! Wanneer ik een verhaal over lucifers moet schrijven zou ik beginnen met de Chinezen (zij vonden een soort lucifer uit in 557) en via de Zwaluwlucifers (“tändstickor” betekent niet tandenstokers maar aansteekstokjes) en de Zippo (de natte droom van elke rokende puber in de jaren 60 en 70) zou ik uitkomen bij de wegwerpaansteker. Drie bladzijden? Met gemak! En dan gaan we daarna nog een paar bladzijden verder met het zielige verhaal van het meisje met de zwavelstokjes. Heb je meteen wat voor te lezen voor straks onder de kerstboom.

maandag 28 september: @ blijham/oude pekela – elektronicaproblemen 

Camperplaats de Turfstee is een ideale eerste etappeplaats voor een rondje Nederland. Deze keer niet over de Hunebed Highway maar over de Deutsche Autobahn Einundreissig. Ruzie met haar van Google Maps: “deze app reageert niet! Sluiten, wachten of probleem melden?” De enige optie die echt werkt is “sluiten” en op één van die mooie parkeerplaatsen (ze heten allemaal “Rastplatz bitte sauber halten” volgens wijlen mijn schoonvader) Flitsmeister installeren. Sommigen zweren bij deze navigatie-app annex flitspalen- en snelheidscontrolewaarschuwer, ik vind het programma net-niet-af. Die Duitse jongens zijn nog steeds met de 31 bezig: al jaren mag je over een lengte van 10 kilometer enkelbaans rijden. Even ter geruststelling: het stuk wisselt wel steeds. 

“Je staat vannacht alleen” waren de woorden van André toen ik me aanmeldde en € 11,50 mocht afdragen. Alleen zijn is absoluut geen probleem: betere omstandigheden voor quarantaine kun je je niet voorstellen. Nog even een paar vliegen wegwerken, overblijfselen van ons vorige tochtje of nieuwkomers? Plotseling de geur van verbrand plastic, het tweede elektronicaprobleem van deze dag: oplader van het tablet doorgebrand. Gelukkig zat er in mijn tasje met reservesnoertjes nog een vervanger. Je zou toch maar met een tablet met lege accu zitten op zo’n tocht? De Aldi had alleen maar verse-worsten-van-het-voor-drie-dagen-formaat in de aanbieding. Tot en met woensdag is dit dus mijn avondeten: 

V: 153.117; A: 153.330
Rijtemperatuur oplopend naar 16 graden; bewolkt. 

dinsdag 29 september: @ den helder 

Even wennen aan de zonnetijden: op 7:28 en onder 19:14. Niet dat er vanochtend veel zon te zien was, maar je slaapt wat langer. Ben ik normaal ergens tussen kwart voor zeven en half acht wakker, vandaag gingen de ogen pas om kwart voor negen open. En al snel hoorde ik twee geluiden: zingend koffiewater en tikkende regen. Even de spellingstest met W spelen (geen winnaar vandaag, want beiden 100 procent) en na het zwarte vocht afscheid genomen van de Turfstee. 

Mooi tochtje binnendoor door het Noord-Groningse landschap, zo’n gebied waar je niet kunt verdwalen omdat er altijd wel een kerktoren je de goede kant op wijst. Nou ja: bijna altijd, want vanochtend hing er een grijssluier over de Groningse klei en voelde ik me intens gelukkig: de ruitenwissers deden het uitstekend! Probleem met Google Maps ook opgelost: telefoon gisteravond gereset. De camperplaats in Eernewoude had geen gasten. Bij nadere inspectie bleek dat het één grote modderpoel was en dat veel campers bijzonder veel moeite gehad hebben om uit de drab te komen, gezien de diepe bandensporen. Geen probleem: Den Helder geprogrammeerd. De brunch (gebakken eieren met katenspek) mocht ik nuttigen op een heel rustig plekje aan het Lauwersmeer en warempel: de zon liet zich daarna zien. 

Kon op een parkeerplaats op de Afsluitdijk genieten van mooie uitzichten over het Wad aan de ene kant en het IJsselmeer aan de andere. 

Camperplaats Willemsoord is een fijne plek om te staan: mooie plek en goed sanitair. Dus “blijven of niet blijven” was helemaal niet “the question”, gewoon voor twee dagen boeken. De muntjes voor de stroom (1 € voor 2 kwh) lagen nog in mijn muntenbakje, dus ik kon volstaan met pinnen van 2 x € 13,00 bij de vriendelijke havenmeester. “Geen Duitse of Belgische nummerplaten”, vertelde hij, “die jongens mogen niet naar Noord-Holland”. Waarom er dan wel een Zwitser stond met een mooie omgebouwde vrachtauto is mij een raadsel. Voor de rest alleen Nederlanders en dan ook nog niet zo gek veel. Een kuiertje over Willemsoord, meer beweging zat er niet meer in deze dag. Deur open, boek lezen. Dat doet deugd. 

V: 153.330; A: 153.559
Ochtend bewolkt en regen; middag zonnig
Temperatuur: oplopend van 11 naar 18 graden. 

woensdag 30 september: @ den helder 

Beetje een tegenvaller: de zon kon het niet winnen van de zeedampen vanochtend. Goed dat ik gisteren een tijdsslot gereserveerd had bij het Reddingsmuseum Dorus Rijkers hier op Willemsoord. Leuk museum: het geeft een beeld van de geschiedenis van het Nederlandse reddingswezen op zee. De toevoeging “Dorus Rijkers” aan de naam van het museum is een eerbetoon aan de grootste redder van schipbreukelingen die Nederland ooit gehad heeft. Een van de eerste motorreddingsboten is naar hem genoemd. Heb zo’n anderhalf uur in dit museum doorgebracht en gekeken naar historische zwart-witfilms, modellen, schilderijen en diverse reddingsboten (binnen en in de haven). Veel was al bekend, maar een bezoek aan het museum zet alles nog eens fijn op een rijtje. 

Na het broodje op het juiste moment op de fiets gestapt. Ministers gebruiken Engelse termen. We hadden laatst Hugo met zijn “Let us know”, een jaar of wat geleden gebruikte Uri Rosenthal om de andere zin de term “window of opportunity”. Mijn “window of opportunity” vandaag heette gewoon “een gat in de wolkenlaag” en Miep van Route.nl had een mooie tocht voor me voorbereid: tegen de wind in in de beschutting van huizen en bomen en de laatste 10 kilometer door de duinen en daarna vlak langs zee met windje 4 uit het zuiden pal achter. Fietsen zoals fietsen hoort te zijn. 

Nog even een studie gemaakt van de nieuwste veerboot van de Teso, de Texelstroom. Zal je niet vermoeien met allerlei feitjes over die schuit, alleen dat hij 55 miljoen gekost heeft. 

En toen ik (niet uitgeput) weer gearriveerd was bij mijn bussie en een biertje had verdiend, trokken de wolken zich opnieuw samen en probeerden regendruppels me duidelijk te maken dat voor de rest van de week de nadruk vooral komt te liggen op het tweede deel van het woord “wisselvallig”. We wachten af. Eén ding is zeker: de zonnebril zullen we de eerste dagen niet nodig hebben. 

Temperatuur: oplopend tot 19 graden. 
Ochtend bewolkt, middag zonnig, na vieren zwaar bewolkt.