even het dorp uit (maal drie)

Het is ruim vier jaar goed gegaan: busje parkeren langs de beek. Ruimte genoeg, geen uitzicht belemmerende situaties en geen klachten. Andere campereigenaren uit de straat waren al eens een keertje gewaarschuwd door zo’n blauwe handhaver (dit naar aanleiding van een klacht van één van hun buren). In artikel 5.6 eerste lid van de Algemene Plaatselijke Verordening van de gemeente Oost-Gelre staat het volgende te lezen:

[Het is verboden] een aanhanger, een camper of ander voertuig dat voor recreatie wordt gebruikt
a. langer dan op drie achtereenvolgende dagen te plaatsen of te hebben op een weg
b. op een door het college aangewezen plaats te parkeren waar dit naar zijn oordeel schadelijk is voor het uiterlijk aanzien van de gemeente.

Overigens nog géén waarschuwing gehad, alleen het kenteken is genoteerd door zo’n overijverige blauwe jongen. Normaal treden handhavers alleen op als er klachten zijn of wanneer er sprake is van excessief parkeren. Deze jongen zal misschien een goede beurt willen maken bij zijn meerdere of dol zijn op het maken van aantekeningen in zijn opschrijfboekje. Nu kun je hem wel vertellen dat hij andere boeven dan camperbezitters moet gaan vangen of hem vriendelijk meedelen dat je niet persé aan een boom hoeft te hangen om een eikel te zijn, maar dat helpt niet zoveel: zo’n man doet ook alleen maar zijn (ondankbare) werk. Dus busje maar een paar keer laten overnachten buiten de gemeente, ook geen straf overigens en even bijkomen van twee kleinkinderverjaardagsfeestjes (eentje werd gevierd op een camping in de buurt van De Lutte, dus puzzeltje mocht even mee), zes dagen oppassen, een halve dag electrokarvrijwilligerswerk, een overleg over de organisatie van een nakend straatfeest, twee dagen dochterlief en schoonzoon van voer voorzien en een uitstapje maken met kleinzoon Q naar het dinofeest in de Jaarbeurshallen in Utrecht. (Vergeet ik te vertellen dat ik een middagje zwemmen met alle kinderen en kleinkinderen geskipt heb en de honneurs door W – een stuk sportiever – heb laten waarnemen). Hoezo rustige oude dag?

donderdag 23 augustus: @ bentelo

Het werd weer even campercamping de Bentelose Esch waar alles normaal 100 % in orde is. Deze keer waren er echter muggen die probeerden het de mensen moeilijk te maken. De bloedzuigende dazen (je mag ook paardenvliegen zeggen) werden wel keurig afgevangen door een aantal alternatieve dazenvangers. Niet van die dingen die je normaal ziet: een zwarte skippybal met een net erboven, maar een omgekeerde donkere emmer ingestreken met een speciale lijmsoort. Foto's tref je aan het eind van dit verhaaltje aan.

Muggen trekken zich van dazenvangers niets aan en helaas lag de zeer-milieu-onvriendelijke-maar-erg-effectieve spuitbus thuis (want ook daar last van die krengen) zodat de muggen manueel te lijf gegaan moesten worden. Achter de horren dan maar en het debuut van Ad van de Liesdonk “het Amazoneverbond” achter elkaar uitgelezen terwijl op het belendende perceel met veel geweld (en een paar weken eerder dan normaal) maïs gehakseld werd. Op Bol.com trof ik de volgende recensie (Mirjam Scholten)  over he Amazoneverbond aan:

Het verhaal begint met de dood van een Nederlandse succesvolle politica. In het tweede gedeelte van het boek dreigt een wereldwijd oorlogsconflict, waarvoor nu eens niet mannen, maar vrouwen verantwoordelijk zijn. Hoofdpersoon is de Utrechtse politievrouw Laura Sieberg. Zij ontdekt het bestaan van een gewelddadig geheim genootschap van vrouwen, dat koste wat het kost de top van de wereldorde wil bereiken. De aanvankelijk bescheiden rechercheur ontpopt zich al gauw als een scherpzinnige en onverschrokken professional, die de strijd met het genootschap aanbindt. De schrijver toont dat het hem niet aan durf en fantasie ontbreekt. Hier en daar gaat die fantasie echter met hem aan de loop. Dan is het de vraag of hij de lezer meekrijgt. Verder halen soms behoorlijk wijdlopige bespiegelingen over de verschillen tussen man en vrouw de vaart uit het verhaal. Wil de auteur hiermee het bestaan van het vrouwengenootschap aannemelijk maken? Het boek is een combinatie van een klassieke Nederlandse thriller met een wereldwijde actiethriller. Iemand moet beide genres waarderen om het boek te kunnen waarderen. Thrillerdebuut van de IT-er; een tweede ‘Amazoneboek’ is in de maak. Vrij kleine druk.

’s Nachts stond ik in mijn eentje op de campercamping, met uitzondering van een “onbewoond" huisje-op-wielen. Puzzel werd 's nachts gewassen.

zondag 26 augustus: @ diepenheim

Diepenheim ligt net over de grens van Gelderland in het Overijsselse. Het is één van de acht middeleeuwse steden van Twente. Aan Diepenheim is de industrialisatie in de 19^e eeuw (en later) voorbijgegaan, zodat het een mooi stadje is in de gemeente Hof van Twente. Ook hier op camperpark Diepenheim was ik recidivist. W en ik hebben vorig jaar juni van hier uit de zeskastelenroute gefietst: meer landhuis dan kasteel trouwens, maar dat terzijde. Een rustig nachtje, internet rammelde dus maar begonnen in “de Ommegang” van Jan van Aken, een boek dat speelt rond 1400. Een volgende keer meer over dit fascinerende werk. Een regenbuitje zorgde voor een koele nacht en ochtend.

maandag 27 augustus: @ tolkamer

Vanuit Diepenheim via huis (W opgehaald en wat voorraden aangevuld) naar Tolkamer waar we al heel lang niet gestaan hebben met ons busje. De laatste keer zijn we hier in de winter geweest (met de auto) en toen stond het water van de Rijn een behoorlijk eind hoger, vergelijk de foto’s maar. Onze fietstocht deze dag liet ons weer nieuwe dingen zien, nu richting 's Heerenberg. Fietsviaduct over de Duitse A3 afgesloten, dus een groot deel via dezelfde knooppunten terug. Het meest verrassende was wel Carvium Novum. Dit is een 65 ha groot ontzandingsgebied aan de Eltenseweg in Lobith. Uiteindelijk krijgt dit gebied een recreatieve bestemming met als centraal punt een thema-speelpark (met een Romeins castellum), horeca en lodges (zomerhuisjes dus, maar dan duurder). En dit alles wordt “ingebed in een natuurlijke en waterrijke omgeving met struinstroken en fietsroutes”, aldus een wervend foldertje van de projectontwikkelaar. Eén fietspad is er al en is ook al opgenomen in het fietsknooppuntensysteem.

 

 

10,80 € betaalden we aan de vrijwilliger van de toeristische informatiedienst van Rijnwaarden voor onze overnachting aan de Europakade. Je betaalt dat bedrag eigenlijk alleen voor het uitzicht, voorzieningen (met uitzondering van een prullenbak en een rammelende wifi-verbinding) zijn er niet, tenzij je vlak naast de stroompaal kunt staan (of 100 meter kabel hebt): voor elk eurootje heb je dan een kwh vonkjes. Stempelkaart vol (vijf overnachtingen): de volgende keer staan we hier gratis.

Nog even de beloofde dazenvangers: de bovenste is degene die je het meest in de weiden ziet staan(foto niet van mezelf), de onderste één van de dazenvangers met lijm - gefotografeerd op de Hengelose Esch.