De patatgeneratie (ook genoemd de pragmatische generatie) samen
met twee babyboomers (van de protestgeneratie) en vier (klein)kinderen
(die nog geen overkoepelende naam hebben)verzameld in Groesbeek. De camping “bij
Ons” kent twee soorten afval: wegwerpluiers en lege roséflessen. Een yuppencamping
met een hoog ons-kent-ons-gehalte. Niks mis mee voor een keertje, al moet je wel
accepteren dat de 12-jarigen ’s avonds om 11 uur nog met zaklampen rond je camper
rennen en de pamperdragers zich ‘s ochtends tegen zessen melden, zodat de speeltuin
om half zeven (bij het krieken der dagen) al druk bezocht wordt. Er stonden een aantal leuke
VW T2-camperbusjes geparkeerd.
Van de heenreis hebben we een “echte” reis gemaakt met een
lunchstop op de camperplaats bij kasteel Doornenburg (campercontact 20940;
gratis maar géén voorzieningen). Binnenkort maar eens een nachtje daar
bivakkeren en behalve het kasteel ook Fort Pannerden bezoeken.
Tussen de bedrijven door was er ook nog tijd voor het
verkennen van de omgeving per fiets. Het is een schitterende omgeving met veel
bultjes. Vooral de Duivelsberg was een echte kuitenbijter. De Zevenheuvelenweg
daarentegen was goed te doen met een fiets met ondersteuning; W heeft met dat
stukje asfalt minder plezierige ervaringen: twee keer gelopen tijdens de
4daagse, waarvan één keer met behoorlijk wat blaren. Ook in het Reichswald aan de andere kant van de grens zijn leuke fietspaden. De oude spoorlijn van
Groesbeek via Kranenburg naar Kleve wordt tegenwoordig gebruikt voor tochtjes
met de Draisine, een fiets op rails. Volgens mij is Draisine overigens een
totaal verkeerd woord voor zo’n lorrie: in 1817 werd door ene Freiherr Von Drais in
Duitsland de loopfiets uitgevonden en dat houten gevalletje kreeg de naam
Draisine. Naast de spoorlijn is tot aan Kranenburg een schitterend fietspad
aangelegd, het stukje naar Kleef moeten we een volgende keer maar eens
verkennen. We komen ongetwijfeld terug in deze regio.
Het was een gezellig weekend: de verjaardag van oma W werd
gevierd en oma trakteerde op een middagje speeltuin: de Leemkuil onder de rook
van Nijmegen. Ook geslaagd! Oma wordt trouwens wel oud: ze heeft tegenwoordig moeite om een waxinelichtje op batterijen uit te blazen, maar met hulp van het jongste kleinkind werd ook dat probleem opgelost. Volgens jaar ongetwijfeld weer een familiekampeerweekend.