in blijde verwachting – 5b: oma zit op lanzarote en opa? (deel 2)

“Als je een vreemd woord gebruikt moet je het uitleggen” vond lezeres S te W. Ze mag dat zeggen, want ze is lerares-in-ruste. Van haar zijn ook de woorden “het zij zo is een uiting van berusting in de aanvoegende wijs.” Schiet je er wat mee op? Geen reet! Ik ben meer van de zelfwerkzaamheid: een leerling mag ook wel eens wat doen en hoeft niet altijd een tafeltje-dek-je te krijgen. Maar vooruit: ben de beroerdste niet en heb Wikipedia maar eens bezocht. Samenvatting: een zaalkerk is een rechthoekig kerkgebouw. Het bevat dus één grote ruimte zonder pilaren die in de weg staan. De protestantse eredienst, die na de Reformatie (in de loop van de zestiende eeuw) opkwam, had behoefte aan zaalkerken omdat bij deze dienst de preek centraal staat en dus de zichtbaarheid van de dominee van groot belang is. Kon geen plaatje vinden van de binnenkant van de kerk van Pekela maar het interieur van de Evangelisch-Lutherse kerk te Wildervank schijnt er veel weg van te hebben.

Schokkend nieuws vandaag. Omroep Max kopte op haar website met “liggen er straks geen bruine eieren meer in de supermarkt? Daar lijkt het wel op”. Nu koop ik eieren bij de Lidl en daar is de keuze een stuk beperkte dan bij Appie of de Jumbo, waar je kunt kiezen uit scharrel-, biologische, vrije-uitloopeieren en dan nog in diverse groottes en twee kleuren. Weet overigens niet eens of de Lidl nog wel bruine eieren heeft. Heb er al vaker aandacht aan besteed: de kleur van het ei heeft te maken met de oorlellen van de kip. Kippen met rode lellen leggen bruine eieren en de witgelelde exemplaren moeten het doen met het produceren van witte ovaaltjes. Ook heeft de “keuringsdienst van waarde” er een paar jaar geleden een schitterende aflevering aan besteed, terug te zien via YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=aSyWWE2Aljo). Hoezo een paar dagen niksdoen in de camper?

vrijdag 10 mei: @ oude pekela

Misschien heb je het al gemist: mijn hobby van dit jaar is “wapens”. Hier komt-ie: "In zilver een kofschip met twee masten van natuurlijke kleur, boven ter weerszijden vergezeld van een turf van sabel en varende op een ingesculpte schildvoet van azuur, geschaduwd met ingeschulpte golven van zilver; in een schildhoofd van keel een klok, vergezeld van twee klaverbladen, alles van zilver. Het schild gedekt met een gouden kroon van drie bladeren en twee parels." Jawel: dat is de omschrijving van het wapen van de gemeente Pekela. Het ontwerp van dit wapen bevat elementen van de wapens van beide voorgaande gemeenten Oude- en Nieuwe Pekela. Vergelijk het huidige wapen maar eens met de vlag van Oude Pekela en je zult tot de conclusie komen dat een of andere vormgever lachend een half jaar op vakantie naar de Canarische eilanden is geweest en daar heeft bedacht dat wanneer je het schip van Oude Pekela overneemt (symbool voor de oude scheepsbouw) en er een extra mast aan toevoegt, je daarmee aangeeft dat de twee masten symbool staan voor twee gemeenten die zijn samengegaan. Dat allemaal in ogenschouw nemend kon de factuur voor het ontwerp best met een factor twee worden verhoogd.

Twintig graden vandaag, wind uit een noordelijke hoek (kracht 2 tot 3), wisselend bewolkt. Je raadt het al: er moet gefietst worden. Vandaag heb ik als uitgangspunt de ANWB-route Westerwoldse Aa genomen. Nee geen leuke bordjes meer die je door het landschap leiden, routebordjes zijn knooppuntbordjes geworden. Heb het GPX-bestand in Komoot gedownload en er toen een paar leuke highlights aan toegevoegd. In onderstaand overzicht zie je de twee versies. Links de originele knooppuntenroute en rechts de definitieve versie.

Heb veel water gezien, maar of het allemaal de Westerwoldse Aa was weet ik niet. Het eerste stuk in ieder geval niet: bijna 9 kilometer fietste ik naast de Pekel Aa, Pekelderdiep of voor mijn part Pekelder Hoofddiep. Vroeger echt een riviertje, in 1728 gedeeltelijk gekanaliseerd in verband met turfwinning en landbouw. En waar stort de Pekel Aa haar water? Precies: in de Westerwoldse Aa (mag ook met sch). Maar neem van mij aan dat ik vandaag aan de kleur van het water niet kon bepalen hoe het riviertje, het kanaal of de trekvaart heette, daar was later de kaart voor nodig.

Na zo'n 11 kilometer kon ik aan het bordje Oudeschans zien waar ik was. Van “boven” ziet het er echt anders uit dan wanneer je er op je fiets doorheen sjeest. Oudeschans is een vesting die in 1593 onder Willem Lodewijk is aangelegd bij de Bellingwolderzijl, daar waar de Westerwoldse Aa (hallo daar ben ik weer!) in de Dollard stroomde. Een strategisch punt want door de zeesluis te sluiten konden grote delen van het achterland onder water worden gezet. Tachtigjarige Oorlog, ruzie met Filips II, dan weet je het wel.

Toen ik voor de eerste keer het bordje “Bellingwolde” zag mocht ik net voor de Duitse grens rechtsaf en ruim 6 kilometer het B.L. Tijdenskanaal volgen, sommigen noemen het het Verenigd Kanaal. Niet meer belangrijk voor de scheepvaart, alleen de pleziervaart maakt er nog dankbaar gebruik van. Wel belangrijk voor de waterafvoer van de omgeving. Na die 6 kilometer kwam ik weer een kombord tegen: Bellingwolde! Kun je nagaan hoe lang dat lintdorp is. Ergens in dat lange dorp moet streekmuseum De Oude Wolden liggen. Was het vandaag te mooi weer voor. Volgende keer misschien met W, doen we ongeveer hetzelfde tochtje. 

Na Bellingwolde, op weg naar Wedde, fietste ik over een pad door De Gaast. De Gaast is een beschermd natuurgebied dat vroeger deel uitmaakte van de Westerwoldse Aa, maar later is gedempt. Links landbouwgrond, rechts andere begroeiing. Dit natuurgebied wordt nu gebruikt als overloopgebied, als waterbuffer, wanneer de waterstand in de Westerwoldse Aa te hoog wordt. Het woord Gaast betekent hoog droog land. En aan het eind van het pad bij de Veendiepplassen een potentiële camperplaats, aan de rand van het dorp Vriescheloo dat hoort bij de gemeente Westerwolde. Wel bij de boer op het erf, maar mooi gelegen. Zal eens kijken of W hiervoor te porren is. Een foto van een bos doet vaak wonderen en zal W ongetwijfeld over de streep trekken.

Daarna het circus van Wedderbergen. Kwam er nu via een andere kant binnen en mocht even genieten van het kabaal dat de animatie van de camping produceerde. Snel weer weg en naar Wedde (op de es). Laatste hand leggen aan een saai stuk voor de A4d (iets met privacybeleid), een begin maken met dit verslag en voor je het weet sta je weer achter het fornuis. Vandaag chili con poca carne, met als extraatje twee rode paprika's die nodig op moeten, dat om de poca carne te compenseren. Weet geloof ik ook al wat ik morgen eet. Bijna 40 kilometer was de fietstocht. Mooi om later nog eens samen te fietsen, maar dat had ik geloof ik al gezegd.

zaterdag 11 mei: @ home

Vandaag terug naar de Kötteldiek want morgen moet het bevoegd gezag opgehaald worden in Pijnacker. Vlucht HV6358 komt vanavond om 22:30 in Eindhoven aan maar het is met mijn ogen niet meer verantwoord om in het donker te rijden. Komt er wat regen bij ben ik echt een gevaar op de weg. W rijdt dus met de rest van de famielje mee naar het westen, waar ik haar morgen oppik. Zelfde aantal kilometers als de heenweg, prettig rijden. Rijtemperatuur tussen de 16 en 19 graden. Net na de middag weer thuis.