the plans of sailors

 donderdag 15 april: @ bentelo

De titel van dit verslag? De volledige tekst luidt: The plans of sailors are written in the sand of low tide. Oftewel: je maakt plannen en vervolgens voer je ze meestal niet uit. De bedoeling was dat ik deze week in Zeeuws-Vlaanderen de stand van zaken met betrekking tot de Hedwigepolder zou gaan bekijken. Ging niet door, want België is verboden gebied. Het alternatief was een omweg door de (dure) Westerscheldetunnel. Bewaren we voor later wanneer de Belgen ons weer lief vinden. Het is uiteindelijk Woudrichem geworden, ook mooi en vooral verrassend. Wilde nog een dagje bijboeken, maar er kwam een verzoek van het “bevoegd gezag” om vrijdagmiddag mijn brute krachten voor iets in te zetten. Dus maar een plekje gezocht op zo’n 35 kilometer van huis. Voor vandaag geldt nog de wijze spreuk “If you know where home is, that’s enough: you don’t have to be there”.

Het is nog rustig op de camping. Overdag zijn gasten bezig hun stulpje op te bouwen voor het seizoen. In de winter moet alles elders opgeslagen worden, inclusief de onbenullige stacaravans en vanaf 1 april kan het grote knutselwerk weer beginnen. In de loop van de avond gaat vrijwel iedereen weer naar huis en blijft alleen het monotone geplofplof van de dieselmotoren op de Merwede over. Om in dezelfde sfeer te blijven: tijd voor mij om anker op te gaan. Bijgaande foto heb ik geleend van de website van camping “de Mosterdpot”, titel: blik op de Merwede. Plekje om te onthouden.

Naar Bentelo dus, campercamping de Bentelose Esch, een plek waar ik graag op het eind van een tripje mag verwijlen: ideaal voor de afwas en dat soort dingen. Eigenlijk is Esch een beetje overdreven: es is de gangbare schrijfwijze voor een hooggelegen akker die je niet alleen in Twente, maar op heel veel zandgronden van Nederland vindt. Andere benamingen: eng, enk, kouter of veld. Het bord op de foto geeft een duidelijke verklaring van het ontstaan van essen. Dus als je werkelijk geïnteresseerd bent: vergroten maar die foto!

Niet al te druk op de camperplaats. Eigenaar John mist duidelijk zijn klanten uit Duitsland. En “de grote kudde komt wanneer de nachten minder koud zijn”, volgens hem. Ongetwijfeld. Voorzien van sherpamuts en handschoenen een stukje van Twente opzoeken dat mijn fiets nog niet eerder gezien had. Richting Sint Isidorushoeve, in de omgeving kortweg De Hoeve genoemd. Je vindt het tussen Hengevelde en Haaksbergen. Het dorp is nog geen 100 jaar oud. In 1928 bouwde men de rooms-katholieke Isidoruskerk, genoemd naar de beschermheilige van de plattelanders. De huizen volgden later. Na Isidorushoeve werd de route mooier en fietste ik een paar kilometer door een deel van het landgoed Twickel om daarna nog even een uitstapje te maken naar Bentelodorp om in de plaatselijke dagwinkel wat ingrediënten voor een warme hap bij elkaar te sprokkelen. Beetje duurder dan de Lidl, maar mooi dat zo’n dorp nog een supermarkt heeft. Zag in het voorbijfietsen dat de kerk van Bentelo (Onze Lieve Vrouwe van Altijddurende Bijstand) een nieuwe functie heeft gekregen: coronatestcentrum. Het was er druk, of de verkeersregelaars deden alsof. Had ik de afgelopen dagen een razendsnelle 4G-verbinding, hier in Bentelo lopen ze wat achter. Misschien toch zo overschakelen op het campingwifinetwerk.

V: 156.994 ; A: 157.158

Rijtemperatuur: oplopend tot 9 graden; zonnebrillenweer