zelfvoorzienend bezig zijn

Nog even “zelfvoorzienend bezig zijn”. Je eigen toiletje meesjouwen is nog wel te doen, maar die kabouterdouche! Twee minuten onder de straal en vervolgens drie kwartier poetsen. Voordeel is: de bus krijgt ook een wasbeurt van binnen. Binnenkort kunnen we weer gebruik maken van ander sanitair.

Schitterende pinksterdagen, die we in het westen van het land hebben doorgebracht. Daarna veel vocht in en uit de lucht, Buienradar noteerde zelfs een dag met meer dan 20 mm neerslag en op zo’n moment kun je het beste gewoon thuis zitten. Maar het blijft kriebelen, ondanks dat “zelfvoorzienend bezig zijn”. 

zondag 7 juni: @ de heurne 

“Zonder gezelschap is geluk onmogelijk”, zijn wijze woorden van Seneca (waarvan je er overigens twee hebt: de oudere en de jongere) ergens in het prille begin van onze jaartelling. Gelukkig heb ik altijd mijn tweede ik bij me, dus voortdurend gelukkig. Kwam goed uit want ik mocht zonder W een nachtje doorbrengen op camperplaats De Haar in De Heurne (Campercontactcode 65) en een studie maken van de fietsmogelijkheden aldaar; dat voor later gebruik. Kosten 12 € inclusief stroom. Tegenwoordig 12 plaatsen (zijn er wel eens meer en ook wel eens minder geweest, schijnbaar is het meningsverschil met de gemeente bijgelegd). En inderdaad: het eerste fietsknooppunt tref je op 100 meter op de Casperstraat aan. Uiteindelijk brachten we de nacht met twee doosjes door, ook geen vetpot voor de eigenaren. 

maandag 8 juni: @ bentelo 

Nog zo eentje van Seneca: “Begin meteen te leven en tel elke afzonderlijke dag als een apart leven”. Wijze woorden die vanzelf boven komen drijven als je een pannetje kokend water leeggiet op het koffiefilter met vier lepels Kanis en Gunnink teneinde uit deze chemische reactie de noodzakelijke bak ochtendpleur te verkrijgen. Als dan na een klein half uurtje de geur van afgebakken broodjes (lang leve de Omniawonderpan) die van de koffie gaat verdringen, kan de dag eigenlijk al niet meer stuk. Nog even de vaat wegwerken, dat dan weer wel.

Via @home om W en wat levensmiddelen in te laden en vervolgens naar de Bentelose Esch (code Campercontact 50505). ’s Middags een schitterende fietstocht door Delden, Twickel en langs het Twentekanaal. De tocht had ik voor Pinksteren al “voorgefietst” en zo zag ik kasteel Twickel voor de derde keer in een paar weken. 

Gelukkig was er deze keer geen toeristisch complot bij de Noordmolen. De vorige keer was het terrein ingenomen door tientallen bejaarden die echt geen moeite deden om anderhalve meter afstand te houden. Vandaag hadden we de oliemolen voor ons alleen, altijd leuk als je foto’s wilt maken zonder vreemden mee te kieken. De molen is ruim 650 jaar oud en sinds 1990 slaan vrijwilligers op gezette tijden olie uit lijnzaad. Toch een vreemd woord, dat “olieslager”. Nadat de zaden zijn gekneusd en het zaadmeel is verwarmd, wordt in de derde fase van het proces de olie uit het mengsel “geslagen”. Het proces levert twee producten op: de olie en het afval (dit in de vorm van lijnzaadkoeken die als veervoer dienen). Je leert wel van alles als je dit proces gaat bestuderen. Wat vind je bijvoorbeeld van het volgende zinnetje: “Bij windoliemolens worden de kantstenen aangedreven door de onderschijfloop op de koningsspilen de wentelas door de onderbonkelaar”. Toen ik na een half uur doorhad wat het inhield, kwam ik tot de ontdekking dat de Noordmolen geen wind- maar een watermolen is. Rest me nog te melden dat oorspronkelijk aan de andere kant van de beek ook een korenmolen heeft gestaan. 

Tijdens een pauzemoment zagen we een blauwe trein rijden met de opdruk “Blauwnet”. En dat terwijl ik meende dat hier rode boemeltjes dieselden van het Twentse Syntus. Blijk dus al weer een tijdje achter de feiten aan te lopen. In 2017 hebben "ze" niet alleen de kleur veranderd, maar is Syntus in dit gebied een samenwerkingsverband aangegaan met Arriva en twee Duitse splinterbedrijven. Ook de provincies Overijssel en Drenthe participeren in Blauwnet. De naam Syntus is inmiddels verdwenen en vervangen door Keolis. Makkelijker kunnen we het toch niet maken? En dus is er weer een kleurtje bijgekomen in het land van de in- en uitcheckpaaltjes, deze keer blauw. Je zult toch maar als buitenlander van Winterswijk naar Oldenzaal reizen met de trein: bij welk paaltje moet ik deze keer zijn? We zijn in staat om een satelliet in een baan om Mars te brengen, maar iets simpels als inchecken aan het begin van een reis en uitchecken wanneer je aangekomen bent, schijnt nog teveel problemen op te leveren. Laat dat afrekenen tussen de verschillende vervoerders toch fijn buiten het beeld van de reiziger plaatsvinden. Het kan nog bonter: Blauwnet heeft geen fysieke klantenservice. Bij vragen of klachten moet je zijn bij de maatschappij die het vervoer op het betreffende lijntje verzorgt. Afhankelijk van het traject is dat: Keolis (voorheen Syntus), Arriva, Keolis Duitsland (let op: andere maatschappij) of Deutsche Bahn Regio. Ze zou je zonnebril maar in een blauw treintje hebben laten liggen! 

dinsdag 9 juni: @ almen 

Een monsterverplaatsing van 31 kilometer (volgens Miep van Google Maps). Al jaren hebben we in de verte “De Nieuwe Aanleg” aan het Twentekanaal zien liggen, een combinatie van restaurant, haven en camperplaats (code Campercontact 14.916). Voor 15 € mochten we hier ons mobiele huisje aan het water parkeren, de stekker in het stroominfuus stoppen en de stoeltjes in het gras zetten. De plek kent 12 plaatsen, helaas niet allemaal direct aan de waterkant. 

Stoeltjes konden maar even in het gras want onze kontjes mochten op het fietszadel en het Twentekanaal (en omgeving) verkennen. Leuk tochtje geworden: Gorssel, Zutphen, Warnsveld en Vorden. In Zutphen hebben we de plek gezien waar het Twentekanaal in de IJssel uitkomt. 

Het Twentekanaal is een werkverschaffingsproject geweest. In de dertiger jaren van de vorige eeuw hebben werklozen gewapend met een schop en een kruiwagen het kanaal tussen IJssel en Enschede aangelegd, het kanaal werd in 1938 opgeleverd. In de jaren vijftig is er een zijkanaal gegraven, zodat ook Almelo via het water bereikbaar werd. De bedoeling was dat de Twentse industrie verzekerd werd van een betere aanvoer van grondstoffen (toen vooral katoen) en steenkool. Tegenwoordig heeft het kanaal drie functies: transport (voornamelijk zand, grind, zout, veevoer en containers), recreatie (pleziervaart en visserij) en afwatering. Om het hoogteverschil te overbruggen zijn drie sluizen aangelegd: in Eefde, Delden en Hengelo. Voor de volledigheid: je kunt op 37 plekken met droge voeten het water over. Mijn suggestie om al die 37 bruggen te fotograferen werd “goedgunstig gewezen van de hand”. 

In Gorssel kwamen we nog het geheel gerestaureerde tramstationnetje tegen. In het begin van de 20e eeuw stikte het van de stoomtrammetjes in Nederland. Aanvankelijk werden passagiers en goederen vervoerd met een verbluffende snelheid van zo’n 25 kilometer per uur en dat over een spoorbreedte van 75 centimeter in het oosten van het land. Een van die lijnen was Deventer – Emmerik (eigenlijk Deventer – Zutphen en Zutphen – Emmerik, maar een kniesoor die daar op let). De opkomst van de autobus is voor de meeste tramlijnen de ondergang geworden: de bussen reden veel sneller. Veel tramlijntjes vervoerden nog lang alleen goederen, maar dat transport werd na de Tweede Wereldoorlog door vrachtwagens overgenomen. 

woensdag 10 juni: @ home 

Even een dagje naar huis voor de was, de plas en wat mantelzorgwerk. Later in de week naar het Brabantse land. Een leuk tripje en veel stof om over na te denken. Bijvoorbeeld onderstaande foto.