vessem – 1

donderdag 11 juni: @ vessem 

En weer geen prijs is de Staatsloterij! Vroeger zouden we zeggen “Dan maar weer een maandje werken”, tegenwoordig is het eerder “Dan maar weer een maandje op pad”. 

Vessem werd het deze keer, je weet wel: dat typisch Brabantse plaatsje in de Kempen, ergens in de buurt van Eindhoven. Kwam ergens Camperlocatie De Spekdonken tegen; aan de code van Campercontact kun je zien dat het nog niet zo lang bestaat: 82.350 en inderdaad pas in augustus 2019 geopend. Hoge waardering, ruime plekken, prachtige natuurgebieden, rust en 135 melkkoeien, wat wil je nog meer? En bij de tijd: je kunt afrekenen met een Tikkie. 

Druk op de A12: Frohnleichnam in Duitsland, een vrije dag in veel Bundesländer. De Nederlandse naam is Sacramentsdag, maar in de kerken van ons vlakke land wordt dit feest op zondag gevierd, kwestie van economie. Bij onze Nachbarn knopen ze er een vrijdag aan vast en je hebt alweer een lang weekend zodat je gezellig in Nederland in de file kunt staan, ondanks code oranje. Miep van Google Maps leidde ons bij Didam binnendoor zodat we nog maar een klein streepje rood op de kaart zagen. 

Een verkennend rondje fietsen, voornamelijk door kleine dorpjes en uiteindelijk de Oirschotse Heide, waar we het fenomeen “schijnvliegveld” tegenkwamen. Direct na de bezetting, dus zeg juni 1940, werden overal in Nederland in de buurt van “echte” vliegvelden neppers aangelegd. Werden de officiële vliegvelden zoveel mogelijk gecamoufleerd, de Scheinflugplätze moesten juist in het oog vallen. Om de aandacht van Walschap (bij Eindhoven) af te leiden – een prominent doelwit voor de Engelse bommenwerpers – werd tussen Oostelbeers en Oirschot een namaakstartbaan aangelegd die bestond uit zo’n 500 meter spoorrails met daarop een namaakvliegtuig. De startbaan werd voorzien van twee rijen lampen. Zelfs een hangar ontbrak niet. Het vliegtuig was vastgekoppeld aan een staaldraad en voortgetrokken door een elektromotor. Het schijnvliegveld functioneerde in de beginjaren van de oorlog naar behoren: het terrein werd enkele malen gebombardeerd. Na een tijdje hadden de jongens van de RAF (Royal Air Force) het systeem door en het verhaal gaat dat er nog één keer een aanval plaatsvond maar nu met houten nepbommen. De Duitsers gebruikten het terrein daarna vooral om de overbodige last kwijt te raken op de terugweg vanuit Engeland: landen met bommen aan boord was gevaarlijk. 

Oostelbeers staat bekend om zijn twee vrijstaande kerktorens. De eerste, de Oude Toren, staat een eindje buiten de kern. Het is de toren van de oorspronkelijke kerk (begin 14e eeuw) van Oostelbeers. In 1648 moesten de katholieken de kerk afstaan aan de protestanten en werd het pandje verwaarloosd, omdat deze gemeenschap te klein was om het te onderhouden. Toen in 1798 iedereen weer naar de kerk mocht was het gebouw in zodanig slechte staat dat de katholieke inwoners van Oostelbeers het niet meer wilden gebruiken. In de tweede helft van de 19e eeuw is het zaakje ingestort met uitzondering van de toren. Deze is in 1968 gerestaureerd, maar moest het voortaan zonder spits stellen. 

De katholieke gemeenschap bouwde in 1852 een nieuwe kerk, de Heilige Andreas en Antonius van Padua. In 1893 bouwde men een toren tegen de kerk aan. De kerk werd al snel te klein en aan de overkant van het plein werd een groter gevaarte neergezet. De oude kerk overleefde de Tweede Wereldoorlog niet, de toren wel. Er zit nu een Mariakapelletje in. 

V: 149.439; A: 149.593 
Een waterig zonnetje, temperatuur rond de 20 graden. Het zal de komende dagen alleen maar mooier worden.