Sail-out NKC Westzaan
Een nachtje Tolkamer, een crematie en de verjaardag van
kleinzoon Q (heel Nederland in de regen, behalve het kleine stukje boven de
verjaardagsspeeltuin in Zoetermeer); dat hadden we achter de kiezen toen we op
vrijdag de 21e naar het westen gingen voor onze eerste
georganiseerde event: Sail-out. We hebben altijd een “we-zijn-er-bijna”-max-gevoel
gehad bij georganiseerde campertochtjes, maar eerlijk gezegd: het viel honderd
procent mee.
Vrijdag 21/08:
Westzaan
Alle manterzorgtaakjes achter de kiezen konden we net na de
noen vertrekken naar Zaandam. De NKC (afdeling west geloof ik) had van een
braakliggend stukje grond 100 meter van het Noordzeekanaal een camperplek
gemaakt. Verwende mensen zoals wij noemen dat meteen een “primitieve toestand”,
maar het viel best mee en het was tevens een uitstekende test om zonder stroom
en andere riante voorzieningen een lang weekend door te komen. Overigens is het
begrip “weinig voorzieningen” ook betrekkelijk: de inhoud van je wc-potje kon
je storten in een aantal tanks (wel een stinkende bedoening hoor en ik beklaag
de mensen die in de omgeving van de stortplaats hun woninkje hadden staan),
water kon getapt worden met een gieter of jerrycan (voor ons niet nodig:
voorzien van voldoende nat) en afval kon je dumpen. ’s Avonds een intropraatje (inclusief)
gevolgd door een barbecue (inclusief) en een drankje (exclusief); gebabbeld met
een Drents stel met 7 kinderen, 9 kleinkinderen en een “nieuwe” camper uit 2003
(de gezellige babbel kostte ook niets).
Zaterdag 22/08:
Amsterdam
Strakblauw luchtje, dus buiten ontbijten onder de
aanvliegroute van Schiphol. Ter hoogte van onze camperplaats drukte de
gezagvoerder op een knoppie waardoor het landingsgestel naar buiten piepte en
het vliegtuig géén buiklanding hoefde te maken; elke één tot twee minuten werd
er opnieuw (door een andere gezagvoerder) op een knoppie gedrukt. Overigens
opvallend veel KLM-vliegtuigen.
Er reden weliswaar shuttlebussen naar het station in
Zaandam, maar die hadden een niet-prettige-retourtijd (19.00 – 21.00 uur), dus
op de fiets naar Zaandam. Goed te doen in een klein half uur: weliswaar wind op
de kop, maar wij hebben altijd wind mee! De Sprinter naar Amsterdam zat
redelijk vol. Een NS-probleem: de omroepinstallatie in de trein liep één
station achter – bij Centraal aangekomen zaten we nog in Sloterdijk volgens een
lieve vrouwenstem. Voor € 1,60 (daltarief) p.p. mag je niet over dit soort
futiliteiten klagen.
Van elf tot vier in Amsterdam doorgebracht: paarse route,
oranje route, twee pontjes (één voor 1100 passagiers en één voor 800). Later op
de dag werd het wel mudjevol en toen we niet meer zelfstandig konden lopen maar
voortbewogen werden door de massa was het kijkglas vol: lang leve de
OV-chipkaart die ons weer (voor € 1,60 pp) naar Zaandam bracht (waar de fietsen
nog steeds op hetzelfde plekje stonden). Fijn dat er een Aldi op de route naar “huis”
(Thuis is daar waar ons busje staat) lag, waar we wat essentiële
levensbehoeften konden inslaan (o.a. kaaskoekjes en borrelnootjes).
De avond was voor W. een groot succes: vanaf haar verjaardag
had ze nog geen partijtje Rummicub gewonnen. Nu zorgde ze voor een
verpletterende overwinning: 2 – 0, zodat een derde ronde (gelukkig) niet meer
noodzakelijk was.
Zondag 23/08: de
Thank-you-parade
Zonnig weer, maar een behoorlijke wind (4 – 5 uit het
oosten). Voor het eerst sinds de aanschaf van het busje de douche
uitgeprobeerd. Het is te doen: je lijf wordt schoon en de bus ook, want je mag
na afloop dweilen. We zullen het ongetwijfeld vaker doen.
Nog wat fietsaccupower over, dus een fietstocht langs het
water en door de natuur van Spaarnwoude naar Spaarndam (leuk plaatsje, maar
waarom ze in Spaarnwoude de natuur om zeep geholpen hebben met de aanleg van
een joekel van een golfbaan moeten ze me nog eens uitleggen).
Na de lunz (tegen tweeën) met de stoeltjes naar de dijk:
eerste rang! Wat een spektakel, maar na vijven moest eerst de trui en later de
lange broek aan. Om half acht hadden we genoeg masten, touwtjes, schoten,
vallen en af en toe een zeiltje gezien en konden we ons terugtrekken in onze
cocon. Tegen tienen kwam er voorzichtig enige regen
