het feest is begonnen.... – 2: twente is ook mooi

Prima gevonden dat woord “zuipzout” vond vaste lezeres S te W. Moet je toch echt teleurstellen vaste lezeres S te W: het woord is niet van mij. Heb het ergens gelezen, maar weet niet meer waar. Waarschijnlijk in een restaurantrecensie: zout dat aan het eten wordt toegevoegd om de drankomzet wat op te krikken.

“Wat ga je eigenlijk met Pasen doen?”, vroeg W aan mij tijdens ons etentje. Ik moet wel erg vreemd gekeken hebben want ze vervolgde met “Dan ben je alleen want ik zit op Cyprus”. Was ik alweer vergeten, met Pasen ben ik alleen en zit W met een deel van ons nageslacht voor all-inclusiver te spelen. Nee, ga inderdaad niet mee. Niet omdat ik een hekel heb aan dat deel van ons nageslacht. Heb niet zo'n behoefte om een week lang in een resort te zitten. Misschien speelt moeite hebben met vliegen ook wel een rol. Heb je vorig jaar een paar keer doodgegooid met de term “cognitieve dissonantie”, je weet wel: het oncomfortabele gevoel dat ontstaat als ons gedrag niet strookt met onze overtuigingen. Heb echter geen behoefte om mijn geweten te sussen met excuses als: ik vlieg wel, maar heb zonnepanelen en heb de thermostaat al een graad lager gezet deze winter. Nog even en je mag naar de andere kant van de oceaan vliegen als je vegetarisch gaat eten. Even terugkomend op de vraag “wat ga je met Pasen doen?” Ik weet het nog niet.

zaterdag 5 april: @ bentelo

Was even schrikken vanmorgen: gas op. Na twee uurtjes stoken (want een beetje frigo vanmorgen), een pot koffie zetten en een begin maken aan het koken van twee eitjes bevatte bus één geen druppel gas (ons gas is vloeibaar) meer. Dacht dat hij in tegenstelling tot bus twee (nagenoeg leeg) nog voldoende inhoud bevatte voor een zorgeloos weekendje-weg. Helemaal mis dus! Koken hoeft geen probleem te zijn: heb altijd wel een campinggazdingetje bij me en ook dat gas zorgde ervoor dat de twee eieren een dusdanige consistentie kregen dat verorberend verantwoord was. Voor noodgevallen hebben we nog een elektriek zoemertje bij ons: kost een paar cent aan stroom, maar dan heb je ook wat. Laten we het maar houden op "aanloopproblemen van een camperseizoen" (mijn woorden) in plaats van "eerste tekenen van dementie" (woorden van W).

“Kun je een keer een fietsroute plannen richting het oosten?”, was de retorische vraag van W. Klopt dat mijn routes vanaf de camperplaats vrijwel altijd naar het noorden en het westen gaan. Voor de verandering ook maar weer eens een fietsbingo gemaakt: fietsen via de knooppunten. Is toch heel ander werk dan fietsen met haar van Komoot. Nummertjes op een papiertje en maar op zoek naar de bordjes. Meteen een soort speurtocht dus. Het werd een mooi tochtje van een kleine 46 kilometer via Beckum, Boekelo, Buurserzand, Haaksbergen en Sint-Isidorushoeve. Lekker fietsen ondanks een NO3 die af en toe best wel fris aanvoelde, al vertrokken we met 12 graden (half twaalf) en kwamen we met 16 graden (tegen drieën) terug. Zon stond wel lekker te tetteren aan een blauwe lucht (zie foto's).

Einddoel was het Buurserzand, we zijn er wel vaker geweest. Buurserzand is overigens een vreemde naam: doet vermoeden dat het een kurkdroge omgeving is maar er is water in overvloed. Te midden van de heidevelden, vennen en jeneverbesstruiken van ruim 150 jaar oud ligt het Buursermeer. Heb altijd gedacht dat dat een natuurlijk vennetje was, net als al die poelen in de omgeving. Een infobord vertelde het juiste (?) verhaal dat later door de website www.haaksbergennatuurlijk.nl werd bevestigd: het Buursermeertje is niet door de natuur ontstaan, maar door mensen gegraven begin 19e eeuw, waarschijnlijk voor recreatie voor de textielarbeiders. Een wonder dat het Buurserzand zijn natuurlijke staat heeft behouden en niet net als het omliggende gebied ergens tussen 1900 tot 1940 is ontgonnen tot landbouwgrond. Hebben we te danken aan de textielfabrikantenfamilie Van Heek die de heidevelden als jachtgebied gebruikte. De weduwe Van Heek schonk het gebied van ongeveer 455 hectare groot in 1929 aan Natuurmonumenten, hoewel ze oorspronkelijk van plan waren om er een openluchtmuseum of recreatiegebied van te maken.

Uit de wind en in de zon was het nog aangenaam vertoeven volgens W en bracht nog een paar uur door in haar kiepstoel. Ik had nog wat administratief vrijwilligerswerk (onder andere het vinden van vervanging voor een elektrocarchauffeur die (eindelijk) is opgeroepen voor een operatie. En toen dat eenmaal was opgelost mocht ik een tijdje nadenken over een uitspraak van The Strangers uit Mariënvelde “Kiekes offe kik, en atte kik mo’j neet kieken”. En om vragen van mijn lezers voor te blijven: The Strangers is een muziekgroep uit Mariënvelde met een geschiedenis die teruggaat tot de jaren 60. Ze stonden bekend om hun nummers in het Achterhoeks dialect.

Nog even en we kunnen de avondstand in: eerst koken (welk gasstel ik ga gebruiken hoor je morgen) en daarna: W in haar klein hoekje en ik in't mijn. Een mooie dag. En morgen? Morgen is er weer een dag: we gaan (geheel conform schema) weer naar huis. Denk dat W dat wel fietsend doet.