W is een weekje naar Cyprus, samen met kleinkind 3. Toegegeven: zijn vader en moeder mochten ook mee. W vindt dat leuk en gezellig: heerlijk zeven dagen in een all-inclusive resort hangen bij het subtropische zwembad, ze hoopt dat het buitenbad voldoende warm is. En ja: ook nog wat van de omgeving zien, waarschijnlijk voldoende oude stenen en schildpadden. Overdag is het er warm genoeg, 's nachts zal het nog wel wat afkoelen. Nee, ik hoef niet mee: is niet zo mijn ding en ik geloof dat ik de ongetwijfeld gezellige sfeer zou verpesten. Prima deal zo: ieder zijn ding. Kwam eigenlijk tot de ontdekking dat zowel W als ik erg weinig van dat eiland (zo'n 70 kilometer ten zuiden van Turkijke) weten. Veel verder dan “vroeger was het van Engeland” en “aartsbisschop Makarios” kwamen we in eerste instantie niet. Ergens vanuit de tenen kwam nog opwellen “eigenlijk Aziatisch maar het hoort bij Europa, want ze hebben er de Euro” en “ruzie tussen de Grieken en Turken”. Wees gerust: ik ga niet in op details en laat het bij wat hierboven staat. Zou pagina's kunnen vullen met allemaal wetenswaardigheden over deze historische speelbal tussen oost en west. Verhaal zou niet passen in dit camperblog want 1: ik ben er niet geweest en nog belangrijker 2: Puzzel heeft nooit wiel aan land gezet. Hoor later wel van W of ze daar nog steeds Britse stopcontacten hebben en of je de grens tussen zuidwest (Griekstalige deel) en noordoost (Turkstalige deel) kunt oversteken.
W naar Cyprus betekent dat ik de handen een week vrij heb. Nou ja vrij? Een beetje vrij, want het museum roept om aandacht en daarnaast is onze tuinhuizenbouwer nog niet klaar en dol op koffie, maar nog belangrijker: dol op gezelligheid tijdens de koffie. Donderdag in alle vroegte naar Eindhoven Airport: iets meer dan anderhalf uur heen, iets minder dan tweeënhalf uur terug. Niet leuk meer in Nederland tussen acht en negen uur 's morgens. Beetje eten gekookt voor een paar dagen, toch maar eens kijken of er ergens nog een plek in de herberg vrij is voor bussie en baasje. Verschil moet er zijn: twee weersprofielen, je mag zelf bepalen welke bij W hoort en welke bij mij.
vrijdag 18 april: @ haarle (overijssel)
Op Goede Vrijdag, in het Spaans Viernes Santo, wordt de kruisiging van Jezus herdacht. Vond dat vroeger in mijn lagere schooltijd een echte ramp: in tegenstelling tot de protestantse leerlingen mochten wij van de katholieke tak van de samenleving gewoon naar school en aan het eind van de middag gezellig met zijn allen naar de kerk waar een of andere geestelijke met een paar schandknaapjes 14 afbeeldingen (je mag ze staties noemen) ging bewonderen. Bleef het maar bij bewonderen: volgens mij moest er bij elk plaatje een complete rozenkrans gebeden worden of zo. Voor roomse kinderen was het echt de lijdensweek! Afbeelding bij deze alinea: statie 14 oftewel Jezus wordt van het kruis afgenomen.
Eerst ruim een halve dag naar het museum met het nodige overleg. Om twee uur genoeg gekletst en naar Haarle, ja: de plek waar ik vorig weekend ook was. Gewoon goed, goedkoop en vooral heel rustig. Zij van Google Maps vond dat ik vandaag het best over de N18 (Enschede) en A35/N35 naar Haarle kon rijden. Gods wegen zijn soms ondoorgrondelijk, die van Google zijn nog erger. Wel een kilometertje of zo meer, want V: 214.661, A: 214.748. Rustig op de weg, wel veel vakantieverkeer. Rijtemperatuur oplopend tot 13 graden. In het zonnetje uit de wind was het op de cp goed toeven. De macaroniprut (donderdag onder het toeziend oog van bouwvakker Rudi) thuis klaargemaakt (ook een portie voor zaterdag) hoefde alleen maar opgewarmd te worden. Astrid Joosten luidde het weekend in met een vestje dat goed bij Pasen paste: knalgeel, deed gewoon pijn aan de ogen. Nog even voor de statistieken: zon op/onder om 06:31/20:37.
zaterdag 19 april: @ haarle
Beetje frisjes bij het opstaan (half acht), even de Truma een tandje bijzetten. Ruim een uur later kon die al weer uit want die grote gasvormige bol nam het verwarmingswerk over. Zon heeft goed haar best gedaan, kwam via de app tot de ontdekking dat de zonnepanelen thuis op deze zaterdag 18,5 kWh stroom hebben teruggeleverd aan het net. Misschien wel iets meer want er zijn altijd een aantal sluipverbruikers in huis aanwezig. Verwacht geen spannende verhalen vandaag. Als ik die zou vertellen waren het leugens. Gewoon een dag met een boekje in een hoekje, de puzzels uit de krant van vrijdag, de koppen van het nieuws in de digitale dagbladen, twee keer twee broodjes afbakken, een praatje met een andere Pösslbuseigenaar dat en die ik niet kon ontlopen (je weet het nog: ben vaker mol dan konijn) en na de macaroniprut in de avondstand met onder meer 2,5 uur de film die zo mooi met een roodborstje begint. Uiteraard: de gladiator. Misschien al wel 20 keer gezien. Wat kan het leven mooi zijn.
zondag 20 april: @ harreveld
Kinderen en kleinkinderen vonden opa waarschijnlijk zielig. Oude man alleen thuis, die moeten we voeden, laven en entertainen. Uitgenodigd voor een paasvuur met hapjes en drankjes. Uitnodiging neem je natuurlijk in dankbaarheid aan, kun je de kleinkinderen weer een stuk gegroeid bewonderen. En laat het nageslacht maar in de overtuiging dat ik zielig en alleen ben. Je kunt natuurlijk onmiddellijk de bus aantrappen als je uit je bed stapt (07:15 uur), maar om nu bij de familie om een uur of acht 's morgens aan te komen? Opa entertainen is daar aan toe, maar toch niet de hele dag! Schrok nog even toen de kachel in storing sprong. Eerste gedachte is dan: gasbus leeg, tweede gedachte: dat kan niet, derde gedachte: opnieuw proberen. Resultaat: een snorrende Truma. Dat was wel nodig bij een binnentemperatuur van 5 graden bij het opstaan, de koudste nacht van deze week. Kijk dat soort dingen kosten kracht en emotie op de vroege ochtend.
Op zoek naar een mooie paasgedachte om op te sturen naar de diverse appgroepen (de paaswensen blijven binnenbliepen) kwam ik bijgaande cartoon van Leo Kemper tegen. Hoort bij een artikel op www.hierinsalland.nl uit 2023 met onder meer de volgende tekst: “Jan Slettenhaar uit Haarle, wie kent hem niet? In Haarle weet iedereen wie hij is. Hij runde immers jaren de lokale Buurtsuper. Maar Jan gaat, Linda komt. De nieuwe eigenaar is Linda Heethaar. Zaterdag nam Jan afscheid. Deze week doet Linda de winkeldeur weer open. Ze weet precies hoe dat werkt, want Linda werkt ook al sinds jaar en dag bij de Buurtsuper.” Van dat soort berichten kan ik echt blij worden.
W was er niet bij, dus ik mocht zelf de afwas doen, de bus “kuisen” en alles weer op de juiste plek terugzetten. Daarna kwam mijn eigen werk: stroomkabel inrollen, gaskraan dichtdraaien en voorstoelen omdraaien. Het zweet liep in straaltjes van mijn lijf, bijna een dagtaak al die arbeid. Met een zwaai afscheid nemen van de Wohnmobile (inderdaad merendeel waren Nachtbarn die de Ostern in Salland doorbrachten). Met maximaal 9 units was de camperplaats iets beter bezet dan vorige week. Met zo'n gering aantal is de cp nog lang niet gedegradeerd tot een ‘deurkruk aan deurkruk’ parkeerplaats wat je soms ziet. En mocht de camper naar ‘apies’ beginnen te ruiken dan zijn hier vier douches te vinden. W zou het woord varken in dit verband gebruiken in plaats van aap. Had onlangs een notitie gemaakt (voor later gebruik weet je wel): “Wij mensen zijn verticale varkens”. Uitspraak van Herman Vermeer van de Universiteit Wageningen (bron: Gelderlander 1 november 2024). Van Herman komt ook de opmerking “Mens en varken lijken fysiologisch veel […] op elkaar”. Bron foto in deze alinea: https://nos.nl/artikel/2155100-wetenschappers-maken-embryo-van-varken-en-mens
En weer deed Zij van Google Maps mij versteld staan: een totaal andere route dan vrijdag. Weet het: de eindbestemming is Harreveld en niet Lichtenvoorde maar dat die paar kilometer zo'n verschil kunnen maken. Dus vandaag een overwegend zuidelijke koers eerst door Salland en later door de Achterhoek. En elke keer als ik dat bordje “Achterhoek” tegenkom denk ik: moet toch een keer het verschil tussen de Graafschap en de Achterhoek opzoeken.
De "campingreceptioniste" (mijn schoondochter) liet me een mooi plekje uitzoeken (vaste ondergrond en stroom binnen handbereik) en door de kleindochters werd ik vergast op een spelletje Hitster met smartlappen. Dacht even “Lig liever op mijn eigen kussen stil te dromen dan te luisteren naar een liedje van Hepie en Hepie”, maar kleindochters vonden het interessant dat ik te tekst compleet kon meebleren. Vooruit: tweede couplet. Intelligenter wordt het niet:
De
nacht is zo eenzaam zonder jou
Ik
droom nog van die tijd die er eens was
'k
Lig op m'n kussen stil te dromen
Want
liefste ik blijf je steeds trouw.