Dochterlief vroeg me onlangs hoeveel jaar ik op de kleuterschool gezeten heb. Volgens mij heb ik helemaal niet op de kleuterschool gezeten maar één jaar “bewaarschool” gehad. Tenminste: mijn moeder noemde dat zo. Even opgezocht en denk dat mijn moeder het fout had: vond op Wikipedia dat de bewaarschool vanaf 1955 kleuterschool genoemd werd. Ook “fröbelschool” hoorde je vaak, dit had te maken met het feit dat veel van die scholen werkten volgens de fröbelmethode ontwikkeld door ene Friedrich Fröbel. Hierbij was kinderspel, het ontdekken van vormen en kleuren, werken met materialen als blokken en blokkendozen, papier (vouwen en vlechten) balspelen, tekenen, voorlezen, zingen van kinderliedjes en zandbakspel het uitgangspunt. Er was nog een andere variant: het montessorionderwijs. Je moet dan gooien met kreten als “ontwikkelingsmateriaal” en “leermiddelen aanpassen aan de ontwikkelingsfase van het kind”. Soort van blauw, maar dan in het groen zullen we maar zeggen. Om een lang verhaal kort te maken: in december 1955 werd de Nederlandse Kleuteronderwijswet ingevoerd. De naam 'bewaarschool' werd gewijzigd in “kleuterschool”. Deze ging twee jaar beslaan en de onderwijsgevenden moesten bevoegd zijn. Ook werd het onderwijs aan vier- en vijfjarigen nu door het rijk vergoed. Volgens de boekjes heb ik dus toch op de kleuterschool gezeten. Eén jaar, bij de nonnen. Elke dag sloffen aan je voeten anders maakte je de vloer van het lokaal vies en elke vrijdagmiddag naar de Mariagrot achter in de kloostertuin: weesgegroetjes bidden. Een tijd toen er nog elk jaar geschaatst kon worden en we konden genieten van de zon. Nu kunnen we dat laatste tegenwoordig ook en nog vaker ook, maar het is toch anders. Las onlangs de opmerking “Ik geniet van de zon, maar de reden erachter is kut”. Wat later in mijn leven kwam ik een leuke kleuterjuffrouw tegen en de rest is geschiedenis.
Puzzel van stal gehaald, hij gaat weer geld kosten want “ontschorst”, oftewel het ding zit weer in de wegenbelasting. Een week of drie later dan vorig jaar, toen tikte ik op 10 maart de eerste overnachting aan. Niet alleen opnieuw in de wegenbelasting, maar ook een afspraak voor twee nieuwe banden, een apk-keuring (met beurt) en op hetzelfde industrieterrein de agenda's getrokken voor een paar essentiële onderhoudsdingen: nieuwe waterpomp, pliségordijn schuifdeur, twee raamuitzetters vervangen en een nieuw dopje hier en daar. Kwestie van goed gebruik van maken, dan krijgen we de kosten er uit (volgens W).
vrijdag 4 april: @ bentelo
Nog even naar de laatste les Spaans (W) en wat werkzaamheden en vooral praatwerk op het museum (ik). Daarnaast moest onze timmerman ook op gezette tijden voorzien worden van koffie en warm water voor de soep. Over een paar weken staat er een nieuw houten schuurtje achter in onze tuin. De vorige heeft 40 jaar gestaan, de nieuwe gaat net zo lang mee volgens de bouwer, hij kon alleen niet garanderen dat W en ik het beiden zouden meemaken, iets met uiterste houdbaarheidsdatum of zo. Gisteren het meeste inpakwerk gedaan van het busje, vandaag de inhoud van de koelkast overgeheveld en het nodige nat en droog ingeslagen bij de Aldi.Het kostte deze keer niet veel moeite om W mee te krijgen naar de Bentelose Esch: even een stukje krant laten lezen op internet: “Overweldigende smaaksensatie: zeven gangen menu van de maand in Hengevelde”. De kop komt uit de Tubantia. In het artikel werd het menu van de maand van Bistro de Kolenbrander in Hengevelde de hemel ingeprezen. En als je dan weet dat het van de camperplaats naar de kroeg amper drie kilometer fietsen is en W van veel dingen houdt, maar vooral van lekker eten, dan weet je waar dit weekend onze camper woont en ons bed slaapt. Artikel is te lezen op https://www.tubantia.nl/hof-van-twente/overweldigende-smaaksensatie-zeven-gangen-menu-van-de-maand-in-hengevelde~a46657e8/.
Citaat: “Voor 37,95 per persoon, krijgt je achtereenvolgens uitgeserveerd: carpaccio met truffelmayonaise en een champignon Dordogne, zalmtartaar met gemarineerde gamba en mosterd/dilledressing, tomatensoep De Klomp, kipsaté met atjar en kroepoek, varkenshaasmedaillon met brie en appelstroopjus, rundersteak met pepersaus en tot slot een grand dessert met crême brûlée, panna cotta met mango, witte chocolademousse en een bolletje stracciatellaijs. Bij de prijs inbegrepen is een glas witte of rode wijn van het Argentijnse huis Elevado. Bier of fris mag natuurlijk ook. En als afsluiter een kop koffie of thee. Zo’n copieus lezersmenu mag je gerust een uitdaging noemen.” Ondanks dat er weinig zuipzout door de koks werd gebruikt, konden we niet volstaan met één drankje per persoon, maar het is lang geleden dat we voor minder dan € 100,00 voor twee personen een avondje konden hapsnappen.
Kortom: een mooie start van het seizoen. Een mooie dag dus, aangename temperaturen. En morgen? Morgen is er weer een dag. We gaan kijken of we het fietsen inmiddels verleerd hebben.