Een dode paus en dat in combinatie met Sylvia Witteman (column afgelopen week in het Parool). Sylvia citeerde de uitspraak "Testiculos habet et bene pendentes", voor de niet-latinisten onder ons: "Hij heeft testikels en ze hangen er goed bij". Een keer eens wat ander dan "Habemus Papam!" Voor je me lichtelijk aangeschoten gaat noemen (nee, nog geen drup gehad): er zit een kern van waarheid in dit verhaal. In de negende eeuw was een vrouw erin geslaagd paus te worden. Ze werd ontmaskerd toen ze beviel van een zoon tijdens een processie (kan me geschiktere momenten voorstellen). Om een herhaling van dit bedrog te voorkomen, werd de nieuwe paus sindsdien op een stoel met een gat in het midden gezet en werd gecontroleerd of hij testikels had. Tenminste: dat is het verhaal. Of er echt een vrouwelijke paus heeft bestaan zal wellicht ten eeuwigen dage een mysterie blijven en dat gat in de stoel zullen we ook maar met een flinke korrel zout nemen. Om met Sylvia af te ronden: eigenlijk moet je dat met alles wat met het roomse geloof te maken heeft doen. Behalve Antoine Bodar, daar moet je alleen een kaarsje voor opsteken. En toen de paus eenmaal was gaan hemelen werd hij al snel gevolgd door onze enige driesterrenkok. Zo blijkt maar weer dat je moet genieten van elk moment van je leven. Voor je het weet ben je er geweest. Er is leven voor de dood.
Je weet dat ik dol ben op “bijzondere dagen” en is de website www.fijnedagvan.nl één van mijn lievelings. Heb het er al vaker over gehad, maar zal nog een voorbeeld geven. Afgelopen week had iedereen het over Tweede Paasdag (dit jaar op 21 april). Niks bijzonders zou je zeggen maar veel landen kennen geen Tweede Paasdag: in Spanje en Portugal bijvoorbeeld mogen ze gewoon werken. Nu valt daar wel wat voor te zeggen want die jongens vieren de hele week voor Pasen al feest: de Semana Santa, dus zou de maandag erbij een beetje TE zijn. Voor mij was 21 april de Internationale Dag van de Creativiteit en Innovatie. De dag is als zodanig uitgeroepen door de Verenigde Naties met de volgende motivatie: “De Dag van de Creativiteit is bedoeld om aandacht te vragen voor het belang van creativiteit voor menselijke groei. Dat draait specifiek ook om de creatieve economie: kunstenaars, schrijvers, filmmakers enzovoort. Zij zijn een belangrijk deel van de wereldeconomie en de menselijke ontwikkeling.”
vrijdag 25 april: @ haarle
W is inmiddels weer in Nederland. Beetje bruin, dat wel. Donderdagmorgen in Eindhoven van het vliegveld geplukt. Tijd om samen wat te ondernemen, busje heeft het te lang zonder bazin moeten stellen. En natuurlijk moest ik haar mijn nieuwe pareltje laten zien: camperplaats 't Haarlerveld in Haarle (in het Nedersaksisch hebben we het over Hoarle), gemeente Hellendoorn. Een gat van niks dat Hoarle, iets meer dan 2.000 inwoners. De plaatsnaam Haarle is een samenvoeging van "Haar" en "Le". "Haar" staat voor "lange hoogterug en "le" is een verzwakte vorm van 'lo” een plantkundige aanduiding die duidt op "een bos met laag geboomte waarin stukken open weidegrond liggen". Denk maar aan Groenlo en Ruurlo. En ik vertelde het de vorige keer al: de trots van Haarle is de buurtsuper. Word in deze omgeving altijd een beetje gek van de treinen. Ze zijn er in allerlei soorten en maten en vooral kleuren. Niet alleen de NS spoort hier, ook Blauwnet en Arriva. Iets ten noorden van Haarle loopt de spoorlijn Zwolle – Almelo. Haarle zoek je dan tusen Raalte en Nijverdal (meer richting de laatste plaats). Aan deze lijn had Haarle een eigen stopplaats van 1881 tot ergens in de twintigste eeuw. Ten zuiden van Haarle loopt het lijntje Deventer – Enschede.
Vrijdag eerst, zoals gebruikelijk, een beetje klungelen op het museum. 's Middags, veel minder gebruikelijk, het nageslacht mogen gidsen. De familie kwam er met Pasen achter dat het wel interessant was om een rondleiding over het museumterrein te krijgen van opa. Wel graag verkleed in museumuniform. Opa's doen dat graag. De afgesproken rondleiding van een uurtje werd er uiteindelijk een van twee uur. We kwamen ook teveel interessante dingen tegen.
Pas na vijven konden W en ik de bus inladen en via onze campersuper naar Haarle afreizen, waar we na een uur karren over de N18 en A/N35 nog keuze genoeg hadden op Camperplaats 't Haarlerveld en de erwtensoep (uit de diepvries thuis) geserveerd naast de rookworst (van de Hema) op een broodje (van de Aldi) al snel kon worden opgediend. Ritje van 78 kilometer met als eindstand 214.902; kun je zelf uitrekenen wat de beginstand was. Rijtemperatuur oplopend tot 14 graden (toen het zonnetje eenmaal zijn gezicht liet zien). Meer cijfers morgen.