noordpolderzijl

noordpolderzijl

zaterdag 30 mei 2020

even samen met mezelf 

Verwacht na het zien van bovenstaande titel niet een uitgebreide verhandeling over alleen zijn, eenzaamheid voelen, gespleten persoonlijkheid hebben of iets soortgelijks. Was er gewoon een paar dagen in mijn eentje tussenuit, W laden we voor de pinksterdagen weer in.

zondag 24 mei: @ randwijk-heteren 

Best een beetje droevig weer zondagmiddag en -avond. Op de A12 aan de andere kant van de vangrail (juiste woord is geloof ik snelwegmiddengeleider) vond de uittocht plaats van campers en caravans met voornamelijk een wit nummerbord. Terug naar de Heimat na een lang Christi Himmelfahrtwochenende. Waarschijnlijk weer terug met de Pfingsten. Code oranje? Iedereen bepaalt inmiddels zelf wat “noodzakelijke verplaatsingen” zijn.


De bandjes zoefden weer heerlijk over het gladde asfalt en na een uurtje rijden kon Puzzel geparkeerd worden op Parking Heteren, code Campercontact 4269. Lekker onder de bomen, zodat het tikken op het dak nog een tijdje doorgaat nadat de regen is opgehouden. De camperplaats ligt op de weg van Heteren naar Randwijk. De bomen zorgen er ook voor dat je geen satellietsignaal voor je tv kunt ontvangen. Voor mij is dat geen probleem, maar het zal vele anderen weerhouden hun doos naast de mijne te zetten, ook al bedraagt het stageld 0 €. 


De parkeerplaats ligt vlak bij de Nijburg of Nyenborch, een 14e-eeuws kasteel, waar overigens alleen nog een beetje water en een gereconstrueerde aarden wal van over is. Hier beginnen twee wandelroutes, maar helaas: het regende! Maar gaf mijn scheurkalender me vanmorgen niet de volgende wijsheid ter overdenking: “De wereld is vol mensen die op zoek zijn naar spectaculair geluk, terwijl ze tevredenheid met de nek aankijken”. 

Wel op muggenjacht en ik had net in Sapiens van Harati het volgende stukje gelezen: “Vanaf het eerste begin van de landbouw tot op heden voeren miljarden mensen, gewapend met takken, vliegenmeppers, schoenen en gifspuiten genadeloze oorlogen tegen vlijtige mieren, stiekeme kakkerlakken, avontuurlijke spinnen en verdwaalde kevers die continu de menselijke domicilie infiltreren”. Hij vergat te vermelden dat in Heteren vooral vliegen en muggen voorkomen maar dat die niet bestand zijn tegen een ecologisch verantwoorde spuitbus. 

maandag 25 mei: @ blijham 

Puzzel kreeg nog een buurman later op de avond en met twee units hebben we een rustige nacht kunnen doorbrengen, tot de volgende ochtend om 7 uur het grote geweld begon: een stukje weg van Heteren naar Randwijk krijgt een nieuwe asfaltlaag op het fietspad en om dat te kunnen uitvoeren heb je veel grof geweld nodig. Er kwamen zelfs verkeersregelaars aan te pas die er op moesten toezien dat er toch geen onverlaat de wegafzetting en de vele verbodsborden probeerde te omzeilen. Verkeersregelaar, een beroep van latere tijd? Kan me niet herinneren dat ze in mijn jeugd en jonge jaren al voorkwamen. Eerst, terwijl de afbakbroodjes in de Omnia lagen bruin te worden en later, tijdens het nuttigen en wegspoelen van die dingen kon ik de activiteiten van de nijvere werkers bestuderen en intussen een route bedenken om de werkzaamheden te ontlopen. 

Want: op naar Blijham, Camperpark de Turfstee van André en Betty (code Campercontact code 24.950) waar Betty in het Trefpunt de inschrijfprocedure niet meer deed in van een morsig schriftje van de Hema maar met vaardige vingers de nodige gegevens noteerde in een mooi ogend programma op een laptop. “Het programma is geschreven door mijn zoon”, verklaarde ze trots. Het schijnt dat André er wat meer moeite mee heeft, maar hij is dan ook tien jaar ouder (75 inmiddels). De plek kost € 10,50 en per persoon € 1,25 toeristenbelasting. Betty had nog spannende verhalen over omgang met stront op camperplaatsen in coronatijden, maar ik zal hierover niet in details treden. Om niet te verhongeren en om uitdrogingsverschijnselen te voorkomen mocht ik de Chinese imperfectie uit het achteronder halen en de twee wielen (maar vooral de goede accu) brachten me via een zeer omtrekkende beweging door een ontzettend kaal landschap naar de Jumbo in Oude Pekela, waar een vriendelijke juffrouw mij een ontsmet karretje ter hand stelde. Groningen, je moet van het landschap houden. De zon, een boek en een Warsteiner zorgden voor een aangename namiddag en mijn andere ik kon weer eens goed koken in het kabouterkeukentje. 

dinsdag 26 mei: @ noordpolderzijl 


Contact met het thuisfront leverde niet alleen de constatering op dat we vandaag beiden maar 75 % scoorden bij de spellingtest (dagelijks in de mailbox, behalve in het weekend), maar dat ik ook een vrijbrief kreeg om een dagje langer weg te blijven. Toch in Groningen, dus op naar het kleinste haventje van de Waddenzee. Wel even via een korte omweg want Eemshaven stond al een tijdje op mijn todolijstje. 

Eigenlijk is het niet zo interessant dat Eemshaven, dat in 1973 door koningin Juliana geopend werd en de eerste paar jaar vooral bekend was om zijn “Butterfahrten”, uitstapjes de zee op, waar je vervolgens in internationale wateren belastingvrij kon inkopen. Dat ene Europa heeft ook deze tak van sport de das omgedaan. En nu? Veel elektriciteitscentrales, een paar grote datacentra (o.a. van Google), een passagiersdienst naar het Duitse Waddeneiland Borkum en veel overslagbedrijven aan zo’n kleine vijf kilometer kade. Er was en is ruimte genoeg aan de mondig van de Eems en door een beetje slim te construeren konden schepen met een grote diepgang (en dus met veel tonnage) toegang hebben tot de haven. Een tweede reden voor aanleg was het grote overschot aan arbeidskrachten in dit deel van Groningen. We komen nog een keer terug maar dan met de fiets. Foto's geleend, maar dat had je al door.







Als je eerst Eemshaven aandoet krijg je een andere aanvliegroute naar Noordpolderzijl, het mooiste plekje van Nederland, met zes camperplaatsen achter de Waddendijk bij het Zielhoes. De laatste keer dat ik er stond (augustus 2018) was het nog gratis en vonden er een stuk of 12 dozen een plaatsje, kriskras op het terrein. Oplossing: slagboom ervoor en stageld innen. Een en ander wordt op een prettige manier geregeld via de app Aanuit.net, eenmalig vooraf registeren en een kind kan de was doen, zelfs ik. Ook de stroom wordt via de app aan- en uitgezet. Kosten 10 € en een eurootje p.p. toeristenbelasting; stroom 50 cent per kwh. Op Campercontact (code 53.420) wordt er veel gezeurd over “te duur” en “weer een gratis plekje verdwenen”, maar het resultaat van alle veranderingen is wel dat er nu nog maar vier plekken bezet waren en er dus voldoende ruimte was. 


Een mooie fietstocht langs het wad. Korte broek, sandalen maar wel een trui aan, want een stevig windje. Het viel me op dat een aantal jonge lammetjes ook al dekvlekken had. Even nagezocht op de website van de schapendokter: “De vrouwelijke schapen zijn geslachtsrijp rond 8 tot 15 maanden en rammen zijn vruchtbaar vanaf 6 tot 12 maanden”. Conclusie: hier is een pedofiele ram bezig geweest. 









woensdag 27 mei: @ bentelo 


Nog een dagje afkicken op de Bentelose Esch bij John, vooral om het gebied rond landgoed Twickel te verkennen. W en ik hebben een paar weken geleden rond het kasteel gewandeld, maar het landgoed is te uitgebreid om het op twee benen te bewonderen. De fietstocht kreeg de naam mee “een rondje rondom Delden” en da’s dan weer geen goede aanduiding want ik bezocht ook Delden zelf. Bijgaande kaart van het oude Delden dateert van 1565. 

Blikvanger in Delden is ongetwijfeld de Oude Blasiuskerk. De eerste versie van die kerk dateert van 1118, de huidige heeft nog delen uit de 15e en 16e eeuw. Geconfisceerd tijdens de Reformatie door de protestanten, dus moesten de roomsen een Nieuwe Blasiuskerk bouwen (1872). Blasius kende ik nog van heel vroeger toen we op 3 februari naar de kerk moesten en de pastoor ons met twee lange gewijde kaarsen probeerde te wurgen, waardoor we gegarandeerd weer een jaar geen struma of andere keelaandoening zouden krijgen. Een rondje op de familieapp leverde het volgende resultaat op: zuslief (67) kende het feest nog onder de naam blaasjeszegen, schoonzus (65) heeft het ritueel nog vrij lang mogen of moeten ondergaan want zij komt uit een zeer streng-katholiek nest, broerlief (65) kan zich niets herinneren (“maar ik ben dan ook van een andere generatie”) en jongste zus (61) is gewoon te jong. Twee foto’s van de Oude Blasiuskerk, de meest duidelijke is geleend. 





In 1347 koopt Herman van Tickelo het huis Eysinck bij Delden. Dit huis wordt het latere kasteel Twickel. Kasteel en landgoederen zijn nu eigendom van Stichting Twickel. De laatste eigenaresse Baronesse Van Heeckeren van Wassenaer heeft het hele handeltje (kasteel, 148 boerderijen, twee watermolens, een houtzagerij en een watertoren) geschonken aan de stichting onder de voorwaarde dat eerst zij en later een familielid in het kasteel mochten blijven wonen. Tegenwoordig woont er ene Roderik Graf zu Castell-Rüdinghausen in (een deel van) het pandje. Wat je doet met deze volstrekt nutteloze informatie is me om het even, ik ben het kwijt. De foto van het kasteel dateert van twee weken eerder, vandaag stonden een aantal vrachtwagens in de weg.

De nummertjes van de knooppunten heb ik genoteerd, zodat W en ik het tochtje binnenkort nog eens dunnetjes kunnen overdoen. Vooral de schitterende fietspaden langs de historische boerderijen waren indrukwekkend. De boerderijen die tot het landgoed behoren herken je aan de witte luiken met zwarte randen. Zet er een mooie rododendron voor en je hebt weer een schitterende foto. 



donderdag 28 mei: @ home 

Nog even op bezoek bij de garageboer: een van de vier nieuwe schoentjes van de bus gaf aan niet zo erg prettig in het leven te staan. Op een of andere manier was ze 2 bar spanning kwijtgeraakt. Bijgevuld en ongetwijfeld: wordt vervolgd. Op naar Pinksteren in het Delftse land.