Dinsdag 03 maart
Tik je het woord Fallas in, maakt de automatische
spellingscontrole van Word er onmiddellijk fallus van. Och, wie weet wat ik in
Spanje nog tegenkom.
Het leven is goed: de kachel snort op drie, dat betekent een
aangename 20 graden in het busje. Het wordt langzaam maar zeker donker hier bij
Sjakie van de chocoladefabriek in Verdun. Dragees Braquier maakt de
plaatselijke versnaperingen en stelt haar parkeerplaats ter beschikking voor
een gratis overnachting van het nomadenvolk (voor de camperaars:
campercontactcode 12225). Geen voorzieningen, maar gratis en rustig. Het loopt
tegen zevenen en we staan hier met twee mobiele huisjes. Je mag de bonbons
kopen (en dat zal de achterliggende gedachte wel zijn), maar dan moet je wel
veel flappen meenemen. Mijn moppie moet het maar met een appel doen, of ben ik
nu zo’n typische Nederlander?
Het was vandaag een relaxed ritje via de A12, A50, A73 en A2 naar Maastricht. Niet de kortste route
vanaf mijn huis, maar leuker om te rijden dan de route door het Ruhrgebied. Brunzen
met gebakken eitjes net voor Maastricht. Daarna vond Chang dat de weg dwars
door Luik interessanter was dan de Ring om Liège heen en geef hem eens ongelijk.
Op de snelweg door de Ardennen kon ik nog genieten van wat sneeuwrestanten aan
de kant van de weg: je zit dan ook op 650 meter hoogte.
In de aanloop naar de camperplaats kwam ik de afslag naar de
slachtvelden van Verdun tegen: een groot gebied met veel monumenten, waarvan ik
er maar een paar bekeken heb. Erg indrukwekkend en deprimerend, ondanks de zeer
rumoerige Franse en Duitse schoolklassen op hun verplichte (?) schoolreisje. De
uitgestrekte velden met witte kruisen maken altijd weer een verpletterende
indruk.
Jammer dat de vloeibare zonneschijn (geintje uit Ierland)
het niet mogelijk maakte om op het fietsje Verdun te bekijken. Morgen nieuwe
kansen op nog meer prijzen! En zo niet: het boekje met “en ook dat hebben we
gemist” heeft nog vele blanco pagina’s.
Een of andere Franse radiokabaalzender moet het gemis van de
Wereldomroep goed maken. Och wat was het vroeger leuk: in de rij staan om
girocheques in te wisselen, vervolgens in de rij staan voor de telefooncel en
’s morgens luisteren naar het weerbericht en de oproepberichten op de
Wereldomroep. Zelfs de mededelingen voor land- en tuinbouw (vaste prik om half
een ’s middags) bestaan niet meer, maar nu dwaal ik af.
Het eten is gedaan, de afwas niet (sparen we op tot de
eerstvolgende camping over een paar dagen). Weet niet of ik het nog negenen zie
worden vanavond: het was erg vroeg vanmorgen en een kleine 500 km gaat je ook
niet in de koude kleren zitten.
V: 45.433; A: 45.912
Woensdag 04 maart
Nooit geweten dat Verdun aan de Maas ligt, mocht er
vanmorgen van Chang-Chang door heen. Vannacht met twee campers op het terrein
van Sjakie gestaan. Drie dekbedden, toen werd het behaaglijk en dus tien uur
geslapen.
Van Verdun naar Bar-le-Duc loopt de Voie Sacrée. In de Eerste
Wereldoorlog vervulde deze weg een belangrijke rol, het was de aanvoerweg voor
de voorraden naar Verdun dat aan drie kanten omsloten was door Duitse troepen.
De weg is sindsdien wel een beetje opgeknapt: je kunt er over het algemeen een
aangename 90 km/u aanhouden. Langs de kant van de weg staan van die ouderwetse
betonnen kilometerpaaltjes die een helmpje hebben gekregen (helmpje is te klein
voor het paaltje, paaltje wordt wel nat).
Daarna via St. Dezier naar het Lac du
Der (Air du campingcar Chantecoq nabij Giffaumont-Champaubert). Deze keer was
het er erg rustig, we stonden er met vijf karretjes. In het najaar kon ik amper
een plek vinden, maar ja: toen waren er ook veel meer kraanvogels (door W. en
mij liefdevol “kruzen” genoemd). Gisteren op weg naar de camperplek een vlucht
van zo’n 100 stuks gezien, ’s avonds kwam er een twintigtal over de camper
vliegen. Het Lac du Der bestaat nog niet zo lang: het stuwmeer werd in 1974
aangelegd om de Marne te reguleren zodat de Fransen wat verder stroomafwaarts
droge voeten bleven houden. Ik mag barsten of niet: de keren dat ik er geweest
ben was het altijd stervenskoud. Nu stond er ook weer een windje dat er voor
zorgde dat je niet te vaak je neus buiten de deur moest steken.
V: 45.912; A: 46.030
Donderdag 05 maart
Het pokkeneindje van gisteren moest gecompenseerd worden met
een lange rit vandaag. Anders komen we nooit op tijd voor het feestje in
Valencia. Vanmorgen waren opa en de kruzen al vroeg op. Paar graadjes gevroren
vannacht, dus weer drie donsdekken en om 06.00 uur vanmorgen was het welgeteld
twee graden in de bus. Een paar kraantjes zien vertrekken en om zeven uur (na
de koffie) kachel uit en motor aan.
Eerst de bekende weg via Troyes naar Auxerre, daarna de
A77/N7 naar La Charité en Moulins om vervolgens verrassend via de N209 en de
D906 naar Vichy en Tiers te tuffen. De N7 was vroeger (voor de aanleg van de
autosnelwegen naar het zuiden) de aangewezen weg om van Parijs naar de
Middellandse Zee te tuffen (en dan nog het liefst in een lelijke eend). De
Route Nationale 7 heet dan ook wel de Route des Vacances. De oude luister is weg,
er liggen veel verkommerde restaurantjes aan de kant van de weg. Ach ja: de
autosnelwegen brengen je sneller bij de zon.
Chang-Chang geeft de voorkeur aan DOOR een stad te rijden in
plaats van ER OM HEEN. Zo zie je wel meer van de wereld, maar het is doodvermoeiend.
Toch de komende tijden maar meer letten op AUTRES DIRECTIONS.
S
ta nu op camping “Le Montbartoux” in Vollere-Ville voor elf
Euro (daarvoor hoef je geen bonnetje te verwachten), maar wel all-in, dus
inclusief wifi. Beetje rommelig, maar alle voorzieningen zijn oké. Tijd voor
onder meer de afwas van drie dagen en een douche.
ta nu op camping “Le Montbartoux” in Vollere-Ville voor elf
Euro (daarvoor hoef je geen bonnetje te verwachten), maar wel all-in, dus
inclusief wifi. Beetje rommelig, maar alle voorzieningen zijn oké. Tijd voor
onder meer de afwas van drie dagen en een douche.
V: 46.030; A: 46.472
