Volgens Weerplaza worden er spettertjes verwacht bij het Lac
du Der. Als je naar boven kijkt zie je een andere weersvoorspelling, maar we
nemen het zekere voor het onzekere: niet een rondje meer op de fiets maar met Puzzel
vertrekken naar Luxemburg. Nog even een paar litertjes diesel in Frankrijk in
de tank gooien: het staat zo slordig om net voor Luxemburg zonder brandstof op
de autoweg stil te staan. 1.479 € per liter, in Spanje berekende de goedkoopste
pomp 1.039 € en op de heenreis was ik in Luxemburg nog geen euro per liter kwijt.
Eén Europa?
Nieuwe variant op onze route van het Lac du Der naar
Luxemburg: de D958 via Commercy naar Pont-a-Mousson. Wel 10 minuten langer dan
over de autoweg via Nancy, maar 30 kilometer korter en veel leuker om te
rijden. Vind dat de ANWB deze variant op hun routekaart moet opnemen, mag zonder naamsvermelding. We kwamen dan niet
via Nancy maar wel via Metz (en om het verhaal van de afgelopen dagen te
completeren: je spreekt het uit als Mess – met een hele scherpe S).
Voor je het weet zit je in Luxemburg, bekend van goedkope
brandstof en rookwaren, RTL en Radio Luxemburg. Dat laatste verdient misschien
uitleg. Heel lang geleden kenden we in Nederland alleen Hilversum 1 en
Hilversum 2 en omroepen als Veronica, Radio Noordzee, Caroline en Mi Amigo waren
in hun beginfase nog niet sterk genoeg om het oosten van het land te bereiken.
Kortom: voor de jeugd in de jaren 60 was er Radio Luxemburg 208, dat krakend en kreunend op de
middengolf (golflengte 208 vandaar) mijn huiswerkbegeleider was (met Peter Koelewijn
als discjockey als ik me niet vergis; ook Felix Meurders heeft z’n eerste stappen bij deze radiozender
gezet, maar die kan ik me eigenlijk niet herinneren). De zender is later zo’n
beetje doodgebloed, tenminste wat betreft Nederlandstalige uitzendingen.
Luxemburg: teruggebracht van bijna 11.000 km2 naar 2,586 km2
in 180 jaar. Het eerste stuk werd in 1659 door de Fransen ingepikt na de
Frans-Spaanse Oorlog. Bij de Vrede van de Pyreneeën werd bepaald dat Spanje een
deel van Luxemburg aan Frankrijk moest afgeven. Luxemburg hoorde bij de Spaanse
Nederlanden, vandaar. De tweede hap ging in 1815 naar Pruisen, tijdens het
Congres van Wenen. Willem I werd koning van de Nederlanden (toentertijd
Nederland en België) en kreeg als cadeautje Luxemburg mee waar hij groothertog
van werd, maar moest het wel met wat minder Luxemburg doen dan dat hij gehoopt had. De derde hap ging naar België dat zich in 1830 onafhankelijk maakte
van Nederland. Toen de grenslijntjes in 1839 werden getrokken mochten de Belgen
het westelijk deel van Luxemburg tot hun grondgebied rekenen. Het gedeelte dat
overbleef bleef in een personele unie met Nederland verbonden omdat de koning
van Nederland tevens groothertog van Luxemburg was. In 1890 stierf Willem III
en omdat zijn opvolgster geen mannetje was (ze heette Wilhelmina) werd er uit
een andere tak van de Nassau’s een nieuwe groothertog geplukt en ging Luxemburg
volledig zelfstandig verder.
We settelden ons op camping Op der Sauer (ACSI-code 564) in
Diekirch, met € 15,00 all-in één van de goedkopere van de streek. Niks mis met
deze stek, een leuke fietsroute voor donderdag en eentje voor vrijdag. We
zitten aan de Sûre dus een keer rechtsaf langs het water en een keertje
linksaf. Het tochtje op donderdag kreeg nog een internationaal karakter, na
Reisdorf kwamen we ineens in Duitsland uit. Avontuur! Overigens: je zult hier
in dit land maar hoge nood hebben. Let hierbij vooral op het discrete rode streepje.
V: 112.460; A: 112.712
vrijdag 13 april: @
diekirch
6 Graden bij het opstaan, de laatste tijd niet zo koud
gehad. Gelukkig hebben we een kachel aan boord en we “leven” nog steeds op de
eerste fles propaan; die gaat dus al bijna acht weken mee. Vandaag linksaf
langs de Sûre en vanaf Ettelbrück langs de Alzette. Einddoel van onze tocht werd
Colmar-Berg waar Willem II in de jaren 40 van de 19e eeuw zijn Luxemburgse residentie
liet bouwen. In 1908 liet groothertog Willem IV (inmiddels zat er
een andere tak van de Nassaus in Luxemburg op de troon) het oude slot afbreken
en werd het huidige stulpje gebouwd. Begin 1930 was het ook voor Luxemburg
crisis en kwam zelfs de groothertogelijke familie in financiële nood.
Groothertogin Charlotte maakte een leuke deal met de staat: ze verkocht haar
pandjes en bedong dat ze deze mocht blijven gebruiken. Heet dat niet “wel de
lusten, maar niet de lasten”? Na de Tweede Wereldoorlog was het slot aan een
intensieve renovatie en restauratie toe. Tegenwoordig zit groothertog Hendrik
(zeg maar Henri) bij één van de open haarden van Slot Berg thee te drinken. W
en ik waren niet uitgenodigd, mochten zelfs het terrein niet op om een mooie
foto te maken, dus moest internet weer uitkomst bieden.
