Qua kilometers niet eens zo ver, wat tijd betreft wel: ruim
vijf uur waren we vandaag bezig om ons te verplaatsen naar Camping Barcelona in
Mataró (een kleine 40 kilometer ten noordoosten van Barcelona). Het werd een
mix van N340, A7 en een stukje gratis AP7 (rond Barcelona). Bekende plaatsen
kwamen weer voorbij: Peñiscola, de Ebrodelta, Tarragona en dat allemaal met de
kachel aan omdat de thermometer een rijtemperatuur rond 12 graden aangaf
(terwijl intussen de lentefoto’s van buiten-lunchende kinderen en kleinkinderen
via Whatsapp binnenstroomden). Reizen is soms afzien.
De N340 is al vaker onderdeel geweest van onze reisroute en
dat is geen wonder: het is een lange kustweg van Cádiz in het zuiden tot
Barcelona in het oosten. De oorspronkelijke lengte was 1254 kilometers. Edwin
Winkels heeft de hele route met een camper gereden en van hem is nevenstaande
foto. Delen van de N340 zijn inmiddels omgebouwd tot A7 of AP7. Op sommige
stukken (bijvoorbeeld ten noorden van Hospitalet de l’Infant) liggen de drie
wegen gebroederlijk naast elkaar en kun je kiezen: betalen en snel (AP7),
gratis en wat minder snel (A7), gratis en langzaam maar wel mooi (N340).
Camping Barcelona (code Campercontact 20025) is een goed
verzorgde ACSI-camping (19€ en per persoon 49,5 cent toeristenbelasting; wie
verzint nu zo’n bedrag?). Je moet er niet heen voor een mooi strand want tussen
de camping en de zee ligt allereerst een erg drukke NII en dan nog een
spoorlijn met elke 10 minuten een trein naar het noorden en ook elke 10 minuten
eentje naar het zuiden. Dan tref je uiteindelijk rotsen aan. Wil je zandstrand dan moet je een eindje verderop zijn.
Professionele service op de camping, al was het om 15.30 uur wel spitstijd bij de receptie en
ondanks drie baliemedewerkers stond er een wachtrij van een half uurtje.
Culinair koken vandaag: mediterraan. Bekijk de foto’s maar.
V: 111.123; A: 111.447
maandag 9 april: barcelona
Vandaag naar de stad van Freddie Mercury en Montserrat
Cabellé. De stad van de Olympische Zomerspelen van 1992 waar Freddie het
themalied voor heeft geschreven. Hij kon het echter zelf niet meer zingen, want
op het moment van de opening was hij dood. Montserrat heeft het toen maar alleen
gedaan en het geluid van Freddie werd toegevoegd. Was best ontroerend toen. Nu nog
steeds vrij hoog in de Top 2000 (in 2017 op plaats 211; hoogste notering in
2012 op 105).
Eén van de pluspunten van deze camping is een gratis
shuttleservice (in voor- en naseizoen) naar het hartje van Barcelona. Het
nadeel was dat we zowel op de heen- als de terugreis 45 minuten in die bus mochten staan.
Op de Plaça de Catalunya werden we gedropt. Tentjes op het plein waarin
demonstranten overnachten. Nu hadden ze nog geen tijd voor een siësta want ze
waren druk bezig om te protesteren tegen het feit dat een aantal Catalaanse
politici nog steeds opgesloten zitten. Tja, ga je naar Barcelona, dan bezoek je
Catalonië; wil je naar Spanje, dan is Madrid een optie. Catalanen en Spanje,
het heeft nooit zo geboterd tussen die twee. In feite kwam Catalonië bij Spanje
toen Ferdinand van Aragon (en Catalonië) en Isabella van Castilië in
1469 elkaar het ja-woord gaven en zo de grondslag legden voor het (latere)
koninkrijk Spanje. Al in 1640 vond de eerste “uitbraakpoging” van de Catalanen plaats en velen
zouden er nog volgen. In oktober 2017 riepen de Catalanen na een referendum de
onafhankelijkheid uit. Chaos alom en het resultaat was dat Madrid Catalonië zo’n
beetje monddood maakte, de autonomie ophief en het bestuur van de regio
overnam. Verkiezingen in december zorgden ervoor dat de separisten de
meerderheid van de zetels in het parlement kregen. Een regering kan er echter
niet gevormd worden: leiders zitten òf in het buitenland, òf in de Spaanse
gevangenis. Barcelona is voor Catalonië: je ziet alleen Catalaanse vlaggen.
W had voor deze dag een begeleide fietstocht geboekt bij www.bajabikes.eu, met Nederlandse gids.
Vertrekpunt een leuk klein pleintje in de oude binnenstad. Wel een beetje
krakkemikkige fietsen (en nee: géén ondersteuning). Een enthousiaste gids
sleurde ons mee door het drukke verkeer van de stad (veel vrijliggende
fietspaden), liet ons een aantal hoogtepunten van Barcelona zien en kon daarover
boeiende verhalen vertellen. We begonnen in de oude haven (Port Vell), die een
grondige opknapbeurt heeft gekregen in de aanloop tot de Olympische Spelen.
Columbus kijkt van zijn sokkel over de zee uit.
Uitvoerig hebben we stilgestaan bij één van de woningen die
Gaudi gebouwd heeft, namelijk Casa Battló. Onze gids vertelde hierbij het
sprookje van Sint Joris met de draak, omdat een deel van het huis stoelt op dit
thema. Helaas stond de zon verkeerd en tetterde recht in de lens van het
fototoestel. Je zult het daarom moeten doen met een foto die ik van internet geleend
heb.
Street-art van de beroemde Keith Haring bewonderd, ergens op
een pleintje.
De Sagrada Familia (begonnen door Gaudi) bekeken van alle
kanten. Een jaar of tien geleden hebben we er ook al eens met open mond naar
staan kijken. Het werk is een flink eind opgeschoten, maar waarschijnlijk duurt
het nog een jaar of 15 of zo voor het helemaal voltooid is.
Wederom een prachtige dag en het weer werkte ook mee.
