Er is weer veel gebeurd in een klein weekje tijd. W. zit
inmiddels weer thuis en is weer heerlijk aan het werk en ik moet er weer aan
wennen dat ik ’s morgens water voor de koffie opzet in plaats van theewater. In
de laatste brief zaten W. en ik in de buurt van Huelva, tegen de Portugese grens, dus
daar pak ik de draad weer op.
Donderdag 23 oktober
Vanuit Isla Cristina loopt een “groen weggetje” naar links
en naar rechts. Vandaag het groene straatje linksom gefietst naar Ayamonto.
Veel vogels gezien onderweg, behalve meeuwen een aantal ooievaars en grote
zilverreigers en een groot aantal die we niet thuis konden brengen. Ayamonte
ligt aan de rivier de Guadiana die een behoorlijk aantal kilometers de grens
vormt met Portugal. Dezelfde weg terug, anders moesten we naast de auto’s
fietsen en nee: we doen geen helmpje op, foei!
Het leven wordt hier verder bepaald door vliegen (ik heb
toch echt andere associaties met Spaanse vliegen), muggen (het heeft hier een
week geleden behoorlijk geregend) en blauwe eksters (mooi, maar hondsbrutaal).
Vrijdag 24 oktober
Gisteren het groene straatje linksom, vandaag dus rechtsom
en weer birdwatching. Erg veel ooievaars op een kluitje in de salina’s. Het
groene straatje was eerst heel mooi: een betonpad tussen de moerassen door,
daarna werd het mountainbiken. Gelukkig hebben onze fietsjes erg brede banden.
Na de echte natuur kwam de kunstmatige: aardbeienvelden voor zover het oog kon
reiken. Vraag me af of ze die rode vruchtjes echt allemaal met de hand moeten
plukken. Bij Le Redondela werd het pad echt onbegaanbaar en zijn we via de
kustweg (en een ommetje) teruggegaan naar de camping. ’s Middags nog een tijd
op het strand gelegen, je kunt je nog verbranden in deze tijd van het jaar. Met
zijn tweetjes een tijdje gespeeld met de hoge golven.
’s Avonds moesten we op de fiets nog even kijken of de
zoutpannetjes er in de vloed anders bij lagen en: dat was ook zo.
Zaterdag 25 oktober
Spanje ingewisseld voor Portugal en meteen een uurtje
tijdwinst, Portugal heeft de Engelse tijdzone. En daar komt vannacht nog een
extra uurtje bij in verband met de wintertijd. Meteen aan de grens
tolregistratie: op een deel van de autosnelwegen wordt automatisch tol geheven
op basis van je kenteken en creditcard. Wel zo gemakkelijk, maar dan moet je de
creditcard wel in de juiste gleuf stoppen (je hebt een lage en een hoge), maar
gelukkig is ons Portugees zo goed dat we het meteen snapten…. Obrigado en
vooruit over de kustroute richting Albufeira.
Grote teleurstelling: de Lidl in Portugal verkoopt van
alles, maar geen Grafenwalder. Daar gaat mijn nieuwe index! Dus maar aan een lokaal biertje.
De kustroute (N125) was niet bijster interessant, maar
daarentegen slecht onderhouden en dat maakt dan het gebrek aan natuurschoon weer
meer dan goed: je hebt geen tijd om om je heen te kijken, want je moet op de
weg letten: oeps weer een gaatje, leuk: daar gaat het serviesgoed weer!
Gelukkig zitten de kastjes goed dicht.
De camping in Albufeira was goed en goedkoop. Ook nog gratis
wifi (zelfs een goede verbinding). Moeten morgen OBBB wel op de parkeerplaats
zetten, de slagbomen gaan maandag pas om zeven uur open en om die tijd moeten
we al een tijdje op het vliegveld van Faro zijn.
Gefietst naar de oude stad: toeristenkermis. We konden wel
de baai vinden waar we een paar jaar geleden met Oud en Nieuw een fantastisch
vuurwerk hebben gezien.
Oeps, bijna de statistieken vergeten: V: 40.254; A: 40.383
Zondag 26 oktober
De laatste W-dag was een rustdag. Alleen de accu’s
leeggetrapt op de bultjes van Albufeira. Nog een paar leuke baaitjes gezien en
warempel: daar stonden campers met volledige uitstalling. W. heeft een wasje
gedraaid, ingeruimd en de rest van de middag bij het zwembad gelegen en ik had
een Jeffery Deaver.
’s Avonds – nadat we de bus op de parkeerplaats buiten de
camping hadden gezet, hebben we het restaurant van de camping met een bezoekje
vereerd. Er waren exact vier tafeltjes bezet (het tafeltje van ons tweetjes
inbegrepen). Vroeg naar bed, want morgen om half zes (Portugese wintertijd) op.
Maandag 27 oktober
Omdat we de snelweg genomen hadden (wat de tol is geweest
zien we later thuis wel), stonden we al om 06.15 bij de vertrekhal op de KenR.
Het werd echt kissen en riden, want het was een gaan en komen op de
parkeerstrook. Om goed kwart over acht stond ik op het uiterste zuidwestpuntje
van het vaste land van Europa (Cabo de Sao Vicente; nog 2606 km snelste weg
naar huis) koffie te zetten en te bedenken wat de vervolgroute zou worden. Overigens:
de braadworst stond er niet meer (of stond die op de andere kaap?) Porto ligt
ruim 600 km, dus neus die kant op en maar kijken hoever OBBB of zijn bestuurder
er zin in hebben. Eerste stuk een hele mooie weg richting noorden: de N268 en
de N120 naar Odemira. Opvallend veel fietsers met vakantiebepakking die bultje
op, bultjes af gingen; moet echt afzien zijn.
Ook de Lidl in Odemira kon me niet helpen bij mijn Grafenwalderindex.
Vervolgens naar Sines en toen nog maar eens de kaarten en Miep-Miep bestudeerd:
Porto is toch een beetje te veel van het goede. Met een stukje tolweg is Fatima
te halen. Nou die tolwegen doen we de volgende keer maar niet weer: voor zo’n
200 km mag je voor je campertje (categorie 2) €29,00 neertellen (en niks
elektronische tol: gewoon een kaartje trekken en aan het eind betalen). En ik kreeg
niet eens korting omdat ik er in mijn eentje in zat! Het schoot trouwens wel
lekker op. De geur van eucalyptus kwam regelmatig de bus in walmen: veel
plantages, wat zouden ze er mee doen? In Fatima was genoeg parkeerplaats, maar
de cp stond vol. Nu wordt het schijnbaar gedoogd dat je een ander plekje
inpikt, maar ik vond er totaal geen sfeer hangen, zeg maar Lourdes, maar dan
tien keer erger. Kwam de Facile en Route toch nog van pas. Door naar Batalha,
leuk gratis plekje naast een sportpark en de doos van W. kon ook nog gratis
leeg. Bij vertrek 13 graden, bij aankomst om 17.00 uur 22 en daartussenin nog
wat hoger.
V: 40.383: A: 40.945; snelste weg naar huis: 2.249
Dinsdag 28 oktober
Hoe laat is het: de diverse klokken geven drie verschillende
tijden aan: Portugese wintertijd, Nederlandse wintertijd en Nederlandse
zomertijd en was nu Portugese zomertijd niet hetzelfde als Spaanse wintertijd?
Het leek wel een beetje op mijn reisje met de Transsib eeuwen geleden; daar
hadden we Nederlandse tijd, Moskoutijd (de tijd van de dienstregeling en het
restaurant van de trein) en tenslotte lokale tijd (en die veranderde
regelmatig).
En toen? Porto doe ik wel een keertje met W., Santiago de
Compostella is zonder tolweg in één dag niet te doen. Salamanca ligt op één van
de mogelijke routes naar huis. Maar Miep-Miep heeft me gefopt. Zij heeft geen
rekening gehouden met het feit dat in Portugal praktisch alle snelwegen nu
tolwegen geworden zijn. De A23 was in het prille leven van ons Miep weliswaar
tolvrij, maar tegenwoordig hangt er om de tig kilometer een batterij camera’s
boven de weg die tegen betaling graag een foto van je nemen. Gelukkig staat er
wel een bord bij dat vertelt wat die foto je gaat kosten. Nu moet ik ons Miep
niet alleen de schuld geven: als ik de overzichtskaart van de ANWB beter had
bekeken, had ik negen Euri en nog wat kunnen uitsparen. Toen vond ik namelijk
dat fotogeniek zijn leuk is, maar het moest wel betaalbaar blijven. Dus bij
afslag 15 de geasfalteerde karrensporen op richting Marvoa (mooie plaats,
volgende keer toch maar eens uitstappen). Aan de andere kant van de grens – in
Spanje – werd de weg aanmerkelijk beter. Misschien is de Portugese filosofie
wel: verwaarloos de secundaire wegen dan nemen de mensen vanzelf de tolweg.
Mooie weg naar Cáceres (N521). Boodschappen gedaan in een
Mercadona die nu een echte supermarkt en geen distributiecentrum was. OBBB
lustte ook een slokje. Daarna een kleine 200 kilometer autovia (dus gratis)
naar Salamanca. Camping Regio ligt naast het gelijknamige hotel; toeval is dat
W. en ik daar al eens overnacht hebben tijdens onze fly-drive naar Madrid en
omgeving.
Volgens mij is het einde van de Jesus-nikes periode
aangebroken en heb ik niet voor niets een aantal spijkerbroeken meegenomen. Het
wordt frisser, bewolkte en af en toe valt er een drupje. Morgen maar eens naar
Salamanca fietsen.
V: 40.945; A: 41.418; snelste weg naar huis: 1.849
