Na een paar verschrikkelijk mooie dagen werd ik vannacht
wakker gemaakt door de regen, kon nog net het dakluik op een kleiner standje
zetten, mijn was binnenhalen en de stoel onder de bus schuiven. En dan kom je
later tot de ontdekking dat je op een klerencamping staat en niet op een
naturistenterrein. Vanmorgen waarschijnlijk nog een beetje regen en (volgens
buienradar) vanmiddag weer volop zon. Dus volop tijd om te schrijven. Met mijn
wifi-antennetje achter op de fietsendrager heb ik een redelijke verbinding met
de receptie, dus dat wordt straks nog publiceren ook. Maar laten we de draad
weer oppakken.
Woensdag 1 oktober
Na de ochtendbesognes OBBS weer aangezwengeld en vanuit (zo
ongeveer Cannes) langs de middellandsezeekust gereden tot aan St. Rafael. De kustweg
was prachtig met magnifieke vergezichten en dat allemaal in een kader van
blauwe luchten en een fel zonnetje. In St. Rafael begon het toeristische circus
weer. Het oorspronkelijke plan om via St. Tropez langs de kust te blijven
rijden werd bijgesteld, want dat ritje was wel erg time-consuming. Ik heb al
eerder geschreven dat ze hier een hekel hebben aan campers, dat bleek ook nu
weer: je mag met je huisje op wielen niet eens de parkeerplaats van de
Carrefour in Frejus op. Dus moesten de boodschappen maar bij de Lidl ergens
verderop gedaan worden. Grote wegen: schoot vlug op, maar minder interessant.
Kwam nog “door” Toulon, maar niets van gezien, je gaat er nu met een tunnel
onderdoor. Voor je het weet ben je een paar kilometer verder en de stad weer uit.
Net iets ten westen van Toulon ligt Sanary-sur-Mer met een luxe camping. Het
enige nadeel was dat je na een paar kilometer al een accu hebt leeggetrapt
(beetje overdrijven mag, niet?). Erg leuk plaatsje trouwens, maar het bultige
karakter van de omgeving nodigde niet uit voor een wat langer verblijf. Graadje
of 26, het leven is zo slecht nog niet.
Weet je wat het grote verschil is met vakanties van zo’n
jaar of 25 geleden? Niet het nachtelijk onderkomen, maar de opladers, de
snoertjes en de kabeltjes. Ik probeer een overzicht te maken:
Opladers voor de fietsaccu’s, voor het tablet (heb ik er
twee van bij me, zodat W. zonder zit, voor mijn e-reader, voor de telefoon (die het niet doet), voor
het fototoestel, voor de radio, voor mijn schoonmaakapparaat van de
gehoorstoestelletjes, voor de streamer van het gehoorapparaat, voor het
oplaadbare led-lampje, voor de router van de wifi-antenne en dan nog allerlei
verbindingssnoertjes en kabeltjes. Ongetwijfeld zullen er meer zijn. Het
frustrerende is dat het bijna nooit uitwisselbaar is: elke fabrikant verzint
zijn eigen aansluiting.
Statistieken: vertrek 37.613, aankomst 37.765; weinig
kilometers, maar er uren over gedaan.
Donderdag 2 oktober
Miep-Miep had een leuke route in haar hoofd. Het eerste deel
is eigenlijk op de kaart niet te traceren, later werd het wel duidelijk: door
de Camargue richting St. Maries de la Mer, de plek waar we vroeger vanuit de
Sabliere een dagje naar zee gingen. Veel herkenningspunten dus. Kustweg via
Grande Motte naar de eindbestemming van deze dag: camping les Tamaris in
Frontignan Plage. Op het stalen ros de omgeving verkend en een fietsroute voor
de volgende dag uitgestippeld. Het seizoen is hier duidelijk afgelopen: heel
veel winkeltjes en restaurantjes zijn gesloten. Ook in de campingwinkel is bijna
niets meer te krijgen, ze maken de laatste restjes op. Alleen het brood is elke
dag vers en lekker: baguette serial; kost € 1,40 maar dan heb je ook wat.
Temperatuur oplopend tot 26 graden en strakblauw.
Het avontuur van vandaag: tegen twaalven stopte ik op een
parkeerplaats om een broodje te maken. Toen de serial met lekkere vette worst
naar binnen was gewerkt en ik wilde vertrekken kon ik mijn sleutels nergens
vinden. En dan ga je zoeken. Ons luxe huisje op wielen heeft naast het aanrecht
een boodschappentas die bij ons gebruikt wordt als afvalemmer: plastic zak in
de tas en klaar is kees. Tijdens het snijden van het brood zijn de sleutels
waarschijnlijk van het aanrecht geschoven en in de afvalbak belandt. Natuurlijk
is dat de laatste plek (wanneer je een half uur lang alles overhoop gehaald
hebt) waar je gaat zoeken. Nu het leeslampje van de e-reader van W. nog!
OBBS moest vandaag ook drinken, het loopt 1 op 10,2.
Eigenlijk zo’n constant verbruik.
Vertrek 37.765, aankomst 38.014; ruim vijf en een half uur
over gedaan.
Vrijdag 3 oktober
Volgende week moet ik in Valencia zijn, moet kunnen. Vandaag
een rustdag in Frontignan.
Een schitterende fietstocht gemaakt naar Frontignan stad en
vervolgens over fietspaden langs zee naar Vic-la-Gardiole en terug naar de
camping. Beide stadjes uitvoerig bekeken en diverse keren een uitstapje gemaakt
om achter de lage duinen de zee te bewonderen. ’s Middags een wandeling van een
paar kilometer gemaakt en dat had ik niet moeten doen: heen over het strand
langs de zee ging nog wel, maar terug via de kustweg in de palle zon was een
aanslag op mijn leven. En de worstjes van de Lidl waren ook nog een keer niet
lekker. Even Skypen met de kleindochters (oma mocht alweer alleen oppassen). De
dames vonden het maar vreemd om tegen een opa op een beeldscherm te praten.
Het blijft eentonig: 26 graden en strakblauw. In de avond en
nacht koelt het in de camper af tot zo’n 19 graden. Wanneer het donker wordt
(zo tegen kwart voor acht) wordt het te fris om buiten te zitten. Dus: veel
lezen en – wanneer het kan – een beetje internetten.
Zaterdag 4 oktober
De wereld is gehuld in nevelen bij het opstaan. Beetje
frisjes. Wat later tijdens de tocht wordt het beter, maar niet meer zo warm als
vorige dagen. Via Sete langs de kust naar Agde. Miep-Miep had het er maar
moeilijk mee: de oorspronkelijke kustweg is een voie verte geworden en de nieuwe
weg ligt nu een eindje van de zee af. Miepie wilde me steeds het fietspad
opsturen en wat kan ze dan vervelend worden! In Agde bij een Hyper U de
voorraden een beetje aangevuld en ook vast een flesje port voor W. gekocht.
Voor je het weet ben je zo een klein uur verder. Bovenlangs Bezier (onder loopt
de peage), om Narbonne heen en vervolgens van de snelste route afgeweken:
Leucate, Le Barcares, Carnet Plage tot Collioure. Opvallendste moment(en) van
deze dag: op de route stonden veel schaarsgeklede dames “op de bus te wachten”.
Vertrek 38.014, aankomst 38.210.
En nu is het zondag. De regen is gaan liggen, de tshirts
hangen weer aan de waslijn, het wordt weer blauw in de lucht. Nog wel een fris
briesje, maar dat is goed voor de was. Je hoort later nog wel hoe deze dag
eruit ziet. In ieder geval de bus een grote beurt geven.
