Al weer toe aan de vijfde brief, geschreven vanaf camping El
Portus ten westen van Cartagena. Volgens mij is mijn oudste zus(je) hier vorig
jaar ook geweest. Maar… we waren gebleven bij zondag.
Zondag 12 oktober
Voor de derde keer naar Valencia (W. één keer minder).
Vandaag met de fiets eerst de metro in. We hebben opvallend veel kaartcontroles
meegemaakt en alle drie keer was het een duo: dame – heer; toeval of
beleid? Voor ons eindstation Almeda moesten we een
keer overstappen: veel te kleine liftjes voor twee dikke konten en vouwfietsen.
We moesten proppen om er zo in te passen dat de liftdeur dicht kon. Om beurten
met de lift is geen optie (daar weet je alles van als je W. kent). Almeda ligt
ook onder de grond, dus nog een keertje het feest met de lift. Eenmaal boven de
grond was het echt geweldig. Dwars door Valencia stroomde vroeger de rivier de
Turia en die had de nare gewoonte regelmatig buiten de oevers te treden. Toen
de inwoners van Valencia voor de zoveelste keer natte voeten hadden gekregen besloot
de overheid eind jaren tachtig de rivier buiten de stad om te leiden door de
aanleg van een kanaal ten zuiden van de bebouwde kom. De oorspronkelijke
bedding kwam droog te liggen en werd veranderd in een 7 kilometer lange
groenstrook met parken, sportvelden, wandel- en fietspaden. Op deze
zondagmorgen leek het dat half Valencia van het park gebruik maakte, zo druk
was het.
We fietsten als eerste naar “de stad van de kunst en de
wetenschap” (Ciutat de las Artes y las Ciencas), waar we de dag ervoor ook al
met de toeristenbus waren geweest. Omdat vandaag de zon wat vaker achter de
wolken vandaan kwam, kwamen de gebouwen door het licht nog beter tot hun recht.
Toen richting Albufera gefietst tot El Saler, geheel fietspad (en terug). Aan
zee op een terrasje een broodje genuttigd en toen door het park en de
buitensteden van Valencia gefietst tot de eerste metrohalte BOVEN de grond,
omdat we het gedonder met de liften wilden voorkomen. En ja hoor: wij mochten
naar spoor 2, da’s dus met de lift op spoor 1 omhoog, viaductje over de rails
en vervolgens met zo’n heerlijk klein liftje naar beneden naar spoor 2. In de
metro zagen we het buiten steeds donkerder worden en inderdaad: toen we ons
bestemmingsstation hadden bereikt, kwam het in bakken naar beneden. In de regen
het laatste stukje maar even weggetrapt, het zag er niet naar uit dat het
voorlopig minder zou worden. De dame van de receptie had inmiddels onze was
gedaan, ook opgehangen en binnengehaald toen het ging regenen en dat allemaal
voor drie Euro.
Recapitulerend: Valencia. Qua oudheden zijn er echt mooiere
steden te vinden in Spanje, maar de combinatie van oud en nieuw en de
drooggelegde rivier geeft de stad een aparte uitstraling.
Maandag 13 oktober
Weer een deurtje verder. Begonnen met de kustroute naar het
zuiden: rijstvelden, nog meer rijstvelden en honderden zilverreigers. Een paar
keer zagen we ook een roofvogel die we (nadat we die later op internet hadden
opgezocht) maar uitgemaakt hebben voor een rode wouw, voor hetzelfde geld kan
het ook een bruine kiekendief geweest zijn. Daarna kwamen we in de sinaasappelbuurt
terecht: zover je kon kijken citrusbomen. Uitstapje naar Xativa (in de
binnenlanden), maar dat stadje was niet veel bijzonders. Vervolgens weer terug
naar de kust naar de camping in Oliva. De reden dat we op camping Europa
terechtkwamen was een pakketje dat we moesten afgeven. Missie geslaagd. Na
installatie een stuk naar het zuiden gefietst.
Vertrek: 38.853, aankomst: 39.010
Dinsdag 14 oktober
Spanje is toch een geweldig vakantieland. Ook vandaag weer
werd ons busje gratis en voor niets gewassen. Tja, we mochten even een
ochtendje binnen blijven zitten, maar ook dat heeft zijn charmes en we hadden
toch al een rustdag gepland. ’s Middags klaarde het op en hebben we een mooi
fietstochtje gemaakt: eerst naar het oude centrum van Oliva en daarna naar de
kust, leuke kleine weggetjes met wuivend riet en citrusboompjes. Niet al te
warm vandaag, maar ’s middags liet de zon zich regelmatig zien.
Woensdag 15 oktober
En route! De N332 naar het zuiden met soms mooie uitzichten
op zee. Vanuit Althea het binnenland in naar El Castell de Guadalest (Schönes
Aussicht). Voor mij een beetje te bulterig en W. was na een half uurtje al weer
terug met de opmerking dat het één groot toeristisch complot was. Ik had
intussen al wel de koffie klaar.
De volgende bezienswaardigheid moest Benidorm zijn, maar
daar zijn we maar omheen gereden: wat een verschrikking al dat hoge beton! Dat
al die oudjes het daar zo leuk vinden. Verder via de N332 naar het zuiden,
dwars door Alicante. In het begin mooie uitzichten (zo tussen het beton van
Benidorm en het beton van Alicante in). Zag later dat de A70 om Alicante
heenloopt, maar ons Miep had de opdracht meegekregen “vermijd snelwegen” en
soms luistert ons Miep.
Vervolgens rechtsaf de binnenlanden in naar Elche. Al een
paar kilometer van de kust vandaan verandert het landschap: droog, kaal en
leeg. Af en toe een palmenbos. Boodschappen gedaan in de Carrefour, W. wordt
wild van de hammen die ze daar verkopen. Terechtgekomen op een supergrote
camping ten zuiden van Crevillent. Veel mensen willen daar oud worden, of
bruin, of de winter overleven (of een combinatie van deze mogelijkheden). We
hebben een eindje weggetrapt naar leuk natuurgebied en vervolgens een
dadelpalmenbos.
V: 39.010; A: 39.191
Donderdag 16 oktober
Het zonnige weer is weer terug van weggeweest. Strakblauw
vandaag en onderweg up to 27 graden. Vandaag voorlopig het laatste stuk
kustweg. Bestemming: een klein plaatsje in de buurt van Cartagena, maar eerst
wilden we het Mar Menor bezoeken (een binnenzee met een smalle landtong
ervoor). We hadden beiden een soort Waddenzeeverwachting: lief, ongerept
natuurschoon.
Helaas! De binnenzee en de smalle landtong waren er, alleen
geen rust en natuurschoon: helemaal volgebouwd, zo’n kleine 15 kilometer lang;
weg in het midden en aan weerszijden hotels, appartementen, supermarkten,
restaurants en dat soort leuke toeristische dingen. Als je hier een zonvakantie
hebt geboekt zal er niks mis mee zijn, maar wij kwamen met totaal andere verwachtingen.
Bus neergezet op een camping in een baai ten oosten van
Cartagena: El Portus. Rond om ons heen bergjes, dus ben benieuwd hoe laat de
zon over de bultjes heen komt morgenvroeg. Morgen blijven we hier.
Vertrek: 39.191; aankomst: 39.356
