Na vier dagen op één plek wordt W toch wel een beetje
onrustig: nomadenbloed of zo? Het kwik in de thermometer zou ook niet meer zo
hoog komen, dus en route en op naar Cloppenburg. Dit stadje heeft een mooi
Freilichtmuseum (openluchtmuseum) waar 50 oude vooral Saksische gebouwen uit de
16e tot 19e eeuw staan, ooit steen voor steen en balk
voor balk verhuisd en in het Museumsdorf weer opgebouwd. “Eine interessante und
erlebnisreiche Zeitreise in die Vergangenheit” is dan ook goed gelukt.
Je leert veel op zo’n dag, bijvoorbeeld het verhaal over
Schwarzbrot en Pumpernickel. In Nederland noemen we dat gewoon roggebrood. Onze
voorouders propten zich vol met dit zwartbrood. De naam Pumpernickel werd door het
gewone volk niet gebruikt maar wel door buitenlanders en “besseren Leute”.
Pumpernickel is eerder een scheldwoord dan een erenaam.
Er zijn verschillende verhalen over de oorsprong van de
naam, laten we met de grofste beginnen, waarbij de werking die het nuttigen van
zwartbrood op de darmen kan hebben centraal staat. Pumpernickel bestaat uit de
woorddelen Pumper en Nickel. Pumpen is platduits voor “scheten laten” en Nickel
staat voor de duivel. Brood dus waarvan de duivel scheten laat. Eigenlijk kan
dat ook niet anders met brood dat zwart geworden is omdat het zo’n 24
uur werd gebakken (en gegaard), met de prettige bijwerking dat het maanden duurde voor er bederf optrad.
Een tweede verhaal over de oorsprong van het woord laat een
Franse soldaat (sommigen spreken zelfs van Napoleon) zeggen dat het brood
eigenlijk alleen “Bon pour Nicole” was, waarbij hij doelde op zijn paard met de
lieflijke naam Nicole. De soldaat zelf vond het zwartbrood niet te vreten. Duitsers
spreken geen Frans, dus de volksmond heeft ervan gemaakt: “Bom per Nickel”.
Welk verhaal ook de juiste toedracht vertelt, de naam Pumpernickel
(of in het Nederlands pompernikkel) plaatst roggebrood hoog op de culinaire
ladder.
Het museum vroeg dan wel een bijdrage van 2 maal € 7,50
(doen Duitsers niet aan seniorenkorting?), op de parkeerplaats kon je met je
campertje gratis overnachten en samen met puzzeltje deden dat nog tien andere
dozen en doosjes. Ook “het vrouwtje met het draaiorgeltje” bleef met haar
mini-caravan op de parking staan, waarbij het draaiorgeltje samen met het
vrouwtje in de caravan mocht overnachten.
Och je beleeft wat op zo’n reis! In het voorjaar een
vernuftig stukje moderne tijd aangeschaft: een mifi. Voor de leken: een
apparaatje voor draadloos internet via mobiele telefoonsignalen. Werkt alleen
met een simkaartje erin, hetgeen volstrekt logisch is: een gsm-metje doet het
ook niet zonder zo’n kaartje. Gistermiddag dus op naar de
telefoontoebehorenboer met de naam T-mobile. Om een lang verhaal kort te maken:
inmiddels wel een prepaid simdatakaartje (duurde even, je moet zelfs je
paspoort laten zien) en een mifi, maar van enige samenwerking tussen die twee
is nog geen sprake. Of ligt het aan de derde partij (ik dus)?
V: 71.442; A: 71.550
