De komende dagen geen “sol y playa” maar bloedserieuze
cultuur: een bezoek aan de stad Cartagena staat op het programma en het
bijwonen van de Paasprocessie op Domingo de Resurrección (paaszondag).
Ome Tom voor de verandering eens op “vermijd snelwegen”
ingesteld, het is tenslotte maar een klein eindje rijden. De leverancier van
ons navigatiesysteem kan deze navigatiemethode beter noemen “de kronkelstand”
of “zoek muilezelpaden op”, want het was (na de Plundra van de Lidl) weliswaar een
mooie weg tussen de boerenkool- en artisjokkenvelden door, maar je raakt elk
gevoel van richting kwijt. Het Nomadenleven is simpel tegenwoordig: je tikt een
paar cijfertjes die de coördinaten van Camperpark Cartagena moeten voorstellen
op je Tommetje in en rijden maar! Op een bepaald moment vraagt W.: “Is het nog
ver?” en het antwoord is kort maar krachtig “volgens ome Tom nog 400 meter” en
inderdaad verschijnt er meteen een camperbordje. De officiële naam van de
camperplaats is Area Autocaravanes Cartagena en ligt onder de rook van Santa
Ana, een leuk plaatsje zo’n acht kilometer buiten Cartagena. Een (regelmatig
rijdende) bus brengt je voor € 1,20 pp/enkele reis naar de stad. Fietsen zou ik
niet doen, weinig interessante drukke weg. Tja, Camperpark Cartagena: weer zo’n
plek waar het nu goed toeven is (€ 10,00 per nacht, inclusief
stroom/toiletten/douches en erg vriendelijk en behulpzaam personeel), maar waar
je niet moet verblijven in de zomer, tenzij je een schaduwallergie hebt. 
Niet veel gedaan vandaag: ik heb mijn wonden gekoesterd (de
valpartij van gisteren heeft wat interessante sporen achtergelaten.) W. heeft
het op foto gezet, maar een en ander is niet voor publicatie geschikt. Neem maar aan dat de
plattegrond van het Uddelermeer veel gelijkenis vertoont met de gemaakte
foto’s. Bloedverdunners kunnen voor mooie patronen zorgen!V: 66.899; A: 66.925
zaterdag 26 maart:
Cartagena
Men noemt het Stille Zaterdag, de dag na Goede Vrijdag, maar
zo stil was het echt niet in Cartagena. Gewapend met een plattegrondje konden
we de weg in de stad goed vinden en het voordeel is: alles is redelijk op
loopafstand. De stad dateert uit de derde eeuw BC en inderdaad zijn er nog wat
oude stenen van onder meer de Romeinen te vinden (erg lange rijen voor het
museum van de Romeinse resten). De oude muren van de vesting zagen er uit alsof
ze gisteren waren opgeleverd en opvallend: geen bedelaars en zwervers (dit in
tegenstelling tot Valencia bijvoorbeeld). De Moren hebben hier ook jarenlang
rondgehuppeld. Wat ook in het oog springt zijn de vele goedonderhouden panden die rond 1900
gebouwd zijn (de bloeiperiode van de mijnbouw in deze streek).
Cartagena heeft een mooie haven, vanwege de diepte kunnen
cruiseschepen goed afmeren. Ook is het de voornaamste oorlogshaven van Spanje. 
Een ritje met de panoramalift (W. betaalde weer het dubbele, de volgende keer moet ze maar naar boven lopen!) bracht ons naar het Castillo de la Conception, alwaar we een schitterend uitzicht over de stad hadden (en het museum over de geschiedenis van de stad en omgeving gelukkig siësta hield). Overigens schijnen oudjes hier pensionistas te heten en geen pensionados.
Terug naar de camperplek waar we onze eigen Hof van Olijven hebben: achter op het terrein is een kleine olijfboomgaard.
zondag 27 maart:
processie in Cartagena
De Semana Santa (Goede Week) loopt van Domingo de Ramos
(Palmpasen) tot Domingo de Resurrección (Paaszondag). Ik kan me van vroeger
herinneren dat de beelden in de kerk in die periode afgedekt waren met paarse
doeken en dat we op vrijdag met de hele (katholieke) school naar de kerk
mochten voor de kruisweg (terwijl onze vriendjes van de protestante school een
vrije dag hadden: ongelijk verdeeld in de wereld toen). Hier in Spanje maken ze
er een feest van. De gehele week trekken processies met veel pracht en praal
door de straten. Paso’s (in sommige steden trono’s genoemd) zijn platformen met
beelden en bloemen die door stoere mannen (en in Cartagena ook door één
vrouwengroep) op het ritme van trommels over de keien worden getorst. De
processies worden georganiseerd door broederschappen die allen hun eigen kleur
gewaad en embleem hebben. Het lijkt overigens wel of iedereen meedoet. Een
bekende uitspraak is dan ook: “in Spanje is iedereen katholiek, zelfs de
atheïsten”.
Het schijnt dat de opbouw van een Paasprocessie in Cartagena
verschilt van andere Spaanse steden. Ik kan er niet over meepraten: dit was mijn eerste Paasprocessie. Opvallend
vandaag vond ik de militair aandoende discipline van alle deelnemers. W. vond
de optocht wat op de begrafenis van prins Claus lijken, maar toen miste ik toch
de mooie kostuums. De meest kenmerkende
figuren in de processie zijn de nazarenos (de boetelingen) die capriotes -
puntmutsen met een masker met twee gaten voor de ogen - dragen. Het doet een beetje
aan de Ku Klux Klan denken, maar die boys schijnen hun pakkie gejat te hebben
van de Spanjolen die het al sinds de Middeleeuwen dragen. Leuk overigens ook al
die kindergroepen die snoepjes uitdelen.
Na twee uur kwam de laatste paso langs: de maagd Maria en
toen was het echt de hoogste tijd voor koffie, het was tenslotte vroeg vanmorgen en ook
de klok moest vannacht een uur vooruit gezet worden. We sloten onze verkenning
van Cartagena af met het bezoek aan de twee stations van de stad: een klein
stationnetje voor het smalspoorverkeer en een wat groter (overigens weinig
treinverkeer) voor het normaalspoor. De bus bracht ons weer keurig terug naar
Santa Ana.