een weekend onder de bomen - 2: gescheiden en toch samen

Als camperaar moet je soms belangrijke keuzes maken. Zo ook vanmorgen. Toen ik wakker werd (het liep al tegen negenen) kon ik kiezen uit een studie maken van Poetin naar aanleiding van de tekst “Tachtig jaar later maken grootmachten weer de dienst uit en lijken ze wederom naar believen landjepik te kunnen spelen. Trump met Groenland, Xi met Taiwan, Poetin met Oekraïne“, geschreven door Derk Sauer in het Parool van 9 mei 2025 of me verdiepen in het Markeboek van Halle, een uitgave van de Stichting Oud Zelhem die de periode van 1603 tot 1727 beschrijft van Halle, je weet wel: dat dorp waar nu mijn huis woont en mijn bed slaapt; onderdeel van de gemeente Bronckhorst, zo’n vijf kilometer ten oosten van Zelhem. Heb een jaar geleden al geschreven dat we ons op de Halserug bevinden, een 16 kilometer lange zuidoost-noorwest verlopende zandrug. Belangrijk omdat hier een historische weg liep en nog steeds loopt: de Romienendiek. 

Heb genoeg van Poetin dus vanmorgen heb ik me verdiept in de marke Halle. Al snel kwamen schitterende teksten op mijn scherm (het genoemde Markeboek is in transcriptie op internet te vinden - www.oudzelhem.nl): “Anno 1603, den 1e Augustii, heeft den edelen erentvesten Gosewijn van Raasvelt, tot Romberg en Herveld, drost der Heerlijkheit Borculo, als markenrigter van de boerschap Halle met jonker Fredrik van Baar tot Slangenburgh en Beerent van Ham als ceurnoten, markenregt, off gerigt gehouden ende geseetten. En heeft den markenrigter voorz. tot opsienders der Halscher Marken geset, Conraed op Eskinck, Johan Hallerdijk en Roeflof op Obelink, dewelke haeren eed sullen doen de marken geregtigheid te verdedigen en nae haeren besten vermogen voor te staan. Item dese drie opsienders sullen op die markengoederen opsigte hebben, en niemand daar in torf graven, heide maaijen, off eenig grof off klein vee weiden laten, die daar toe niet beregtigt sijn. En sullen van ieder paart te schutten en in de herbergen te brengen ses kannen biers hebben, en van ieder koe vier kannen bier, en van ieder varken twee kannen bier. Daertoe sullen sij den schaden besigtigen en naer billijkheid waardeeren laten“. En zo gaat het 112 bladzijden door, waarbij je deelgenoot wordt gemaakt van alle bijzondere gebeurtenissen van de marke in genoeme periode. Nog even voor de lezers die het padje zijn kwijtgeraakt (bijvoorbeeld omdat ze eerdere stukjes van mij niet hebben gelezen) de volgende tekst uit Wikipedia: “De marke, ook markegenootschap of boermarke genaamd, is een organisatievorm uit de middeleeuwen van een aantal "vrije boeren" die zich aaneensloten om op de voet van gezamenlijkheid de gronden te benutten waarover ze de gebruiksrechten en onderhoudsplichten hadden gekregen, het markerecht of de markekeur. De gronden werden gemene gronden genoemd. De deelnemers in een marke heetten markegenoten. In beginsel had iedere deelnemer een gelijke stem bij beslissingen. Na verloop van tijd werden er ook een markerichter als hoofd en beslisser aangesteld“.

zaterdag 10 mei: @ halle  

Laat wakker, geloof dat het al tegen negenen liep. Ligt dat aan de stilte hier op het terrein of aan de vermoeide botten? Onze schema’s liepen uiteen vandaag. W had haar broer en schoonzus uitgenodigd voor een uitgebreide wandeling op het Boelekeerlspad, blaffend kwispelstaartje mocht ook mee en ik mocht samen met een aantal anderen een koelkast leegmaken; in normaal Nederlands: we hadden een feestelijke opening van de vrijwilligerswerkplaats op het museum. Beiden kwamen we dus wel aan onze kilometers: W met de benenwagen en ik op de fiets. Mijn fietsroute was in ieder geval geweldig. Maar voor die tijd konden we nog genieten van mooie luchten, leuke campertjes en rustende vrouwen. Ik had fotokijkster C te L een paar plaatjes beloofd.

Allereerst het Boelekeerlspad. Aangelegd in het buitengebied tussen Zelhem en Halle door buurtbewoners. Aardige tippel: zes kilometer lang, afwisselend door bos, heide, moeras, grasland, akkers en langs open water. Niet alleen natuur maar ook agrarisch gebied. Het unieke aan deze wandeling is dat het een puur particulier initiatief is van enthousiaste buurtbewoners. De route wordt beheerd en onderhouden door Stichting de Boelekeerl. De Boelekeerl was vroeger het schrikbeeld van de jeugd, die bang werd gemaakt voor ‘disse keerl’. De man was onzichtbaar, hield zich op in watergaten en het was als kind beter om dit kwaadaardig schepsel niet te ontmoeten. Het hele verhaal kun je lezen op https://www.boelekeerlspad.nl/, zowel in het Nederlands als in het Achterhoeks.

Ik mocht door de binnenlanden van de Achterhoek naar Lievelde. Reden: ‘s middags werd de werkplaats van de vrijlligers van het Achterhoeks Openluchtmuseum officieel geopend door de directeur van Hittech Bihca. Door het gratis beschikbaar stellen van bouwmateriaal zoals sandwichpanelen, isolatiemateriaal, ramen en een deur door dit bedrijf, hebben de vrijwilligers van het museum deze werkplaats kunnen realiseren. Door deze goed geisoleerde werkplaats kunnen zij onder alle weersomstandigheden hun werk blijven doen zoals het opknappen van oude werktuigen en het onderhoud van materieel en machines. Het werd een gezellige middag, de toespraken bleven beperkt. Er werd nu eens een keer niet een lintje doorgeknipt maar een oude trekker die uit de werkplaats reed markeerde het openingsmoment.

Tegen half zes vonden W en ik elkaar weer op de camping. Ook zwager/broer R, schoonzus S en kwispelstaartje W waren van de partij. Meeëten dus. Wij hadden nog een restje chili con carne en S/R toverden twee blikken noodvoorraad uit hun campertje. Het vulde, maar het mocht de term culinair hoogstandje niet dragen.

 

Een mooie dag, fijn zonnig weer. En morgen? Morgen is er weer een dag. We blijven nog tot in de middag want er moet eerst gefietst worden. Samen, dat wel!