rondje nederland – 2: cuijk, een juiste beslissing!

Soms moet je ronduit erkennen dat je een foute keuze hebt gemaakt. Toen ik vanmorgen na een zeer verkwikkende nachtrust van 10 uur de kop even buiten de deur stak, dacht ik “Nee, dit gaan we niet nog een dagje doen!” Wel volop zon en de wind was wat gaan liggen (het voelde vannacht af en toe aan of we op een deinende zee aan het varen waren), maar niet om te zeggen: “Oh wat fijn”. 50 procent van ons sputterde nog even tegen, maar 100 procent was uiteindelijk in het Brabantse land 100 procent tevreden. 

donderdag 17 september: @ cp de kleine geest, nabij cuijk 

Wel eerst koffie, thee, een boterhammetje of twee en een glaasje sap en de stroomkabels naar binnen gewerkt en anroet naar het zuiden. Inderdaad krijgen in deze periode alle bejaardentehuizen, aanleunwoningen en seniorenflats een grote schoonmaak en stuurt men de oudjes met hun camper of caravan de straat op: wat een recreatieverkeer en wat moet je moeite doen om een staplaats te krijgen als je niet gereserveerd hebt (iets wat we eigenlijk zo'n beetje uit principe niet doen). Nu is het bordje “vol” of “complet” voor W altijd een uitdaging. Betekent “vol” voor bijna iedereen dat je er niet meer bij kunt, voor W is het een signaal dat je extra je best moet doen om een plaatsje te krijgen. Bij de eerste cp (“Ons Plekske”) had ze geen succes, maar bij de tweede (waar je kon zien dat het toch wel erg vol was) leverde haar charmeoffensief een staplaats-voor-één-nacht op. Moraal: nooit vooraf bellen, gewoon proberen! Eigenlijk ook idioot dat je een camperplaats tegenwoordig kunt en eigenlijk moet reserveren. 

Voor die tijd hadden we nog een paar kilometers af te leggen. Ga je naar het buitenland, dan vind je zo'n afstand peanuts. Blijf je in Nederland dan is 2:45 uur dieselen ineens veel. We waren er zo: W aan het rijden en ik achter het stuur. Camperplaats De Kleine Geest werd het dus, vlak aan de Kraaijenbergse Plassen, een gebied waar ik een paar weken geleden samen met mezelf geweest ben. Het voordeel is dan dat je de weg kent. Sitecode Campercontact 54.857; we betaalden € 13,00 per nacht, inclusief stroom. Foto: Campercontact. Attente beheerder. Je moet wel een fiets bij je hebben of van flinke einden wandelen houden, want Cuijk en Grave liggen beide op 7 km afstand en de gaten die wat dichterbij liggen (zoals Linden, Beers en Vianen) hebben behalve een patattent inkooptechnisch niet zoveel te bieden. 

Het werd een uitgebreid rondje Kraaijenbergse Plassen (30 kilometer), een variant op de tocht die ik een paar weken geleden gemaakt heb. De neogotische kruisbasiliek, de Martinuskerk, stond nog steeds op dezelfde plek in Cuijk. Vandaag maar eens een foto gemaakt van de voorkant. Neogotisch, dan weet je dat het bouwwerk zo rond de 100 jaar oud moet zijn. Met W bij je zie wel andere dingen tijdens zo'n fietstocht: vogelkijkhutten, diverse soorten eenden, een ingepakte kerk in Katwijk aan de Maas; van dat soort dingen dus. Weer op tijd terug om de wielrenners in Frankrijk over het grind te zien rijden en vroeg in de avondstand: het wordt al snel behoorlijk frisjes met dit heldere weer. 

V: 152.623 : A: 152.880 

Rijtemperatuur 16 tot 19 graden en veel warmer dan 20 graden werd het vandaag ook niet. Strakblauw, dat dan weer wel. Een juiste beslissing om naar het zuiden te vertrekken.

vrijdag 18 september: @ cp de kleine geest, nabij cuijk

Een babbel met de beheerder, de bus iets verplaatsen en we zijn gegarandeerd van een plek voor zolang we willen. Niet vanwege de mooie ogen van W, maar het formaat van ons busje. Met 6.40 meter vallen we in de categorie "erg klein". Fijn dat ik onlangs bij Obelink wat metertjes stroomkabel heb bijgekocht, was nu nodig (evenals in Delfzijl). Met 2 x 20 meter komen we een heel eind.

Even wat foto's van onze luxe-villa-op-wielen vóór en na de verplaatsing.

Beetje frigo vanochtend. Toen ik om 7 uur wakker werd was het amper 11 graden in de bus. Gelukkig net voorzien van nieuw gas, dus laat maar branden die kachel. Om 9 uur nam de zon het verwarmingswerk over.

Tegen elven een fietstochtje. Deze keer waren de Maas en de Oude Maas hoofdrolspelers. Eerste hoogtepunt Grave, een "pittoresk vestingstadje aan de Maas dat in de afgelopen eeuwen menig bezoeker verrast heeft. Vandaag de dag wachten haar monumenten, festivals en evenementen, karakteristieke winkeltjes, terrasjes en restaurants u op. Kom en beleef historisch Grave!". Het VVV-foldertje vergeet te vertellen dat juist tijdens ons bezoek het grootste deel van de binnenstad één grote bouwput was en dat het gedeelte dat nog wel begaanbaar was ingenomen werd door een markt met de borden "fietsen aan de hand niet toegestaan". Ondanks al die ellende hebben we toch nog kennisgemaakt met een aantal oudheden van Grave, zoals daar zijn de Sint Elisabethkerk (oorspronkelijk 1250), het historisch stadhuis (deze dateert uit 1730), het Belfort (naoorlogs bouwwerk). Persoonlijk vond ik de sluizen in de Maas veel interessanter, maar zo heeft iedereen zijn dingetje.

.

Langs de Maas ging het verder naar Ravenstein, ook een vestingstad aan het water. W toonde nog enige belangstelling voor de bouwwerken, ik had meer interesse voor de plaatselijke COOP, die deze dag (zoals gewoonlijk niet geheel belangeloos) de lunch verzorgde. Mooi stadje, maar niet als je trek hebt in een frikadellenbroodje, dat we op een zonnig bankje bij de Oude Maas hebben verorberd. 

Op de terugweg kwamen we op het gebied van het Brabants Landschap in een verrassend stukje natuur tussen Mill en Gassel kasteel Tongelaar tegen. Op de plaats van het kasteel lag al in de 9e eeuw een vluchtburcht of motte. In zijn huidige vorm dateert het uit de 15e eeuw. Goed gerestaureerd want het doet tegenwoordig dienst als feest- en trouwlocatie. Voor "los bezoek" helaas alleen op woensdag en zondag geopend, zodat W de koffie en ik de ridderzaal misliep. Je kunt niet alles hebben in dit leven.

Vier uur en 53 kilometer later kon W in haar kiepstoel de zon in en ik in de schaduw van de bus kijken naar de Tour. Een broodje zuurkool met knakworst en de persconferentie van Mark en Hugo (en gelukkig voor een deel "ondertiteld" door Irma) luidden de avondstand in.

Temperatuur: maximaal 23 graden. Goed te doen op de fiets, ondanks het matige windje.