noordpolderzijl

noordpolderzijl

donderdag 1 augustus 2019

zomerreis 2019 – 3: slovenië in vijf dagen

Slovenië maakte lange tijd deel uit van het gebied van de Habsburgers. Aan het eind van de Eerste Wereldoorlog viel dat rijk uiteen en werd een begin gemaakt met de vorming van Joegoslavië: Servië en Kroatië werden toen samengevoegd met delen van Oostenrijk-Hongarije. Het nieuwe Joegoslavië besloeg het huidige Slovenië, Kroatië, Bosnië en Herzegovina, Servië, Kosovo, Montenegro en Macedonië. De bevolking sprak verschillende talen, er werden twee alfabetten gebruikt (het Latijnse en het Cyrillische) en bovendien was de bevolking sterk religieus verdeeld. Een waar kruitvat dus. In de Tweede Wereldoorlog werd het land verdeeld tussen Duitsland en Italië. De politieke kleur van de deelstaten zorgde er voor dat er absoluut geen sprake was van een eenheid: Slovenië en Kroatië waren pro-Duits, Servië en Macedonië voelden zich meer aangesproken tot Rusland en de rest was voor de Verenigde Staten. Tito hield het zootje een hele tijd bijeen onder het motto “bek houden en luisteren”, maar na zijn dood (in 1980) kwamen er scheuren in de coalitie die uiteindelijk leidden tot de Joegoslavische oorlogen (vanaf 1991). Slovenië werd al snel zelfstandig, werd in 2004 lid van de Europese Unie en ruilde drie jaar later de Tolar in voor de Euro. 



zondag 28 juli: @ velenje 

Op de verjaardag van W was de Keutschacher See gehuld in mist, wolken en werd het landschap nog groener gemaakt door de regen. Pas tegen twaalven hadden we voldoende moed verzameld om Puzzel de sporen te geven en via Lavamünd verlieten we Oostenrijk. Tolvignetje voor Slovenië 15€. Meteen na de grensovergang kwamen we tot de ontdekking dat er grote verschillen zijn tussen Oostenrijk en Slovenië: andere huizen, andere wegen; alleen de regen voelde hetzelfde aan. Zelfs de Drau die we een tijdje gevolgd hadden kreeg een andere naam en werd de Drava. De mooie foto’s van groene alpenweiden met witte schapenwolkjes tegen een blauwe hemel en grillige bergtoppen hebben we vandaag niet kunnen schieten. 

W had een camping uitgezocht in de buurt van Velenje, camping Jerezo Velenje. Jerezo betekent meer en we konden Puzzel dus inderdaad parkeren aan de rand van een oud bruinkoolgat (campercontact 50.232, zo’n 35 € per nacht). Bericht van dochterlief die een paar kilometer verderop in een huisje haar eerste vakantieweek doorbracht met man en kind: “Gaan jullie mee naar een grot? Binnen zal het wel droog zijn!” Luxe hoor, zo’n privéchauffeur. Nee, het werden niet de zeer toeristische grotten van Postojna of de wat minder commercieel uitgebuite Caves of Šcocjan maar de Jama Pekel (Pekelgrot). Pekel (= hel) is een veel voorkomende naam in Slovenië. Alles wat een beetje donker of smal is krijgt Pekel in de naam: grotten, kloven, spleten, tunnels, holen en gaten. Jama Pekel is zeer ondergewaardeerd en trekt relatief weinig bezoekers. Het geheel is meer dan drie miljoen jaar oud en met een kleine dertig man werden we door de grotten geleid door een gids die verstaanbaar Engels sprak. Door het grottencomplex stroomt de Peklenščica die zelfs nog voor een waterval zorgt. Droog binnen, maar buiten goot het, zowel voor ons bezoek als erna. 




Bezoek afgesloten in een leuk boerenrestaurantje dat veel en goed te pruimen vlees leverde voor weinig geld. De Beilagen waren ook best binnen te houden. Sloveense wijn besteld, maar schijnbaar de verkeerde: met bubbeltjes, niet zo lekker. 

V: 138.676; A: 138.808 

Regenbuien, temperatuur 20 – 24 graden. 





maandag 29 juli: bled en vintgar kloof 



Schoonzoon bracht ons zondagavond terug naar ons campertje, waar we de volgende ochtend wakker gemaakt werden door een appje “Ga je mee naar Bled? Daar schijnt het vandaag droog te blijven.” W las voor uit ons reisgidsje “Wie het duizend jaar oude Bled voor het eerst in het oog krijgt zal in vervoering raken. In het fraai gekleurde meer ligt een eiland met een barokke kerk, op de hoge rotsoever toont een kasteel en op de achtergrond zie je de Karawanken”. De reisgids vergat evenwel te vermelden dat je Bled in het hoogseizoen absoluut moet vermijden en dat je een dikke portemonnee met heel veel flappen mee moet nemen. Nieuw Sloveens gezegde: “Een toerist is als een citroen, beide zijn perfect uit te knijpen”. 


Vergeefs geprobeerd de Vintgarkloof te "benaderen", beetje druk. Toen maar gekozen voor  Blejki Grad, het 130 meter hoog gelegen kasteel, gebouwd door de bisschoppen van Brixen (zeg maar 1004). Deze vrolijke jongens heersten hier vervolgens 800 jaar. Tegenwoordig is het een tourist trap, eigenlijk betaal je alleen grof voor het uitzicht (11 €): elk historisch kamertje of hokje bevat wel een winkeltje. Het weinige authentieke bestond uit de enorme verdedigingsmuren en de massieve Gotische toren. Volgens kleinzoon Q moet een bezoek aan een dergelijke oudheid samen te vatten zijn met “Erin, bekijken en snel wegwezen”. De rodelbaan van Bled kon samengevat worden met “Bekijken en wegwezen”; “erin” zat er deze keer niet in, want een wachttijd van bijna twee uur. 






Na wat omzwervingen (slechte communicatie tussen parkeerwachten van de verschillende locaties) kwamen we uiteindelijk op een parkeerterrein aan de voet van de Vintgarkloof in het Triglav Natinaal Park terecht. We waren niet de enigen: bussen vol met toeristen reden af en aan en na het kopen van een entreekaartje (vorig jaar nog 4 €, dit jaar 10 €) mochten we in de file lopen. Wel erg mooi: al miljoenen jaren lang baant de rivier Radovna zich een weg door het gebergte. Op sommige plaatsen is de kloof 250 meter diep. De tocht door de kloof is 1,6 kilometer lang (enkele reis, je mag dezelfde weg terug of een pad buiten de kloof terug kiezen), waarbij het eerste stuk het meest interessant is. Volgens W waren we hier 35 jaar geleden ook al eens: een dagje uit vanuit Oostenrijk met de kinderen. Kan me het niet meer herinneren. Had ik al verteld dat je ook nog 5 flappen mag neertellen om 4 uur te mogen parkeren? 

Een hele dag droog; eerst nog wat bewolking, later kwam het zonnetje door. Temperatuur oplopend tot zo’n 26 graden. 





maandag 30 juli: @ varpolje 


Een verplaatsing van 25 kilometer. Reden? Morgen moeten we een dagje op kleinzoon Q passen en de camping in Velenje heeft niets voor het mannetje te bieden. Kamp Menina aan de oever van de Savinja heeft dat wel. Er wordt geschermd met natuur- en activiteitencamping en dat klopt. Mudjevol en 95 % Nederlanders. We kregen een plekje in de Kalverstraat, vlak bij het restaurant en de animatietent, tevens in het looppad naar het sanitairgebouw, de speeltuin, de groentenboer….. Heel gezellig dus. Beetje lapwerk met de stroom, verschillende kabeltjes en hulpstukken maar uiteindelijk werd het bier koud en bedierf het vlees niet. ’s Middags nog een leuk eindje gefietst langs de oevers van de Savinja, waar vroeger vlottenmensen handel dreven en nu geraft en gekajakt wordt. Ergens in Mozirje een Optik ontdekt dus W kon haar zonnebril laten repareren (net als de fietsen een terugkerend vakantiepechgevalletje). 


Nog even heerlijk buiten kunnen zitten en toen werd de droge dag wat minder droog en mocht ik ’s avonds de bus nog even een paar meter verzetten, want: een zwembad voor de uitgang. In de diepte moet je nog een rubber mat kunnen bespeuren. Wel heel fijn naar de tweede aflevering van We zijn er bijna kunnen kijken dank zij het uitstekende 4G netwerk. 

dinsdag 31 juli: oppasdag in varpolje 

Kleinzoon Q heeft zich uitstekend vermaakt, onder meer dank zij het Nederlandstalige animatieprogramma en de vele leeftijdsgenootjes. Wij konden ’s avonds genieten van het optreden van een band die vooral tieners aantrok. Gelukkig hielden ze ruim voor middernacht op 

Temperatuur: oplopend tot 30 graden; droog (op een verdwaalde spetter na) 







woensdag 1 augustus: @ maribor


63€ aftikken voor twee nachtjes camping (campercontact 42.711). Ja: hoogseizoen en Slovenië, maar het was het waard. Wel waren W en ik blij dat we konden vertrekken, niet helemaal onze camping. Kleinzoon Q heeft zich er uitstekend vermaakt en dat was het uitgangspunt. Een leuke plek voor kinderen en pubers. 

Op naar ons laatste plekje in Slovenie: Maribor of zoals het eeuwenlang heette toen het nog bij Oostenrijk hoorde: Marburg an der Drau. Tweede stad van Slovenië (na Ljubljana) en tweede stad van Stiermarken (na Graz). Pas na de Eerste Wereldoorlog werd dit stukje Oostenrijk aan Joegoslavië gekoppeld. Door de hop- en de wijnvelden, maar echt opschieten deed het niet: een paar flinke files op de A1. Wel een internationaal weggetje als je al die kentekenplaten bestudeert. 


Nog voor twaalven op camping Kekec. Plek genoeg, maar in de loop van de dag stroomde het vol. 27 € contant en geen bonnetje. Uitstekend verzorgd, dat wel. Op de fiets naar Maribor om een paar toeristische highlights te bekijken: de oudste wijnrank ter wereld, de kathedraal, de Mariazuil (gedenkmonument pestepidemie van 1680 en natuurlijk moesten we een stuk van de Drauradweg (hier de Drava) fietsen. Maribor werd in de Tweede Wereldoorlog verblijd met een aantal bombardementen van de geallieerden en dat heeft de stad er niet mooier op gemaakt, al is een deel van de oude stad grenzend aan de rivier leuk opgeknapt. 









V: 138.833; A: 138.922 Temperatuur: oplopend tot 28 graden; droog.