van de kötteldiek naar spanje

Het hek zit dicht en camera’s houden Puzzel in de smiezen. Da’s Spanje, om exact te zijn: camperpark Empord Area in Palamós aan de Costa Brava. 1.474 Kilometers in drie dagen van Lichtenvoorde naar de plek waar ik nu zit. Een hele rit, maar wel een mooie rit. Internet hier, dus tijd voor een eerste update. 

zondag 24 februari:@ dudelange 

Na het afscheid van de familie (en voornamelijk van “het oude mens van bijna 92”) was het beoogde einddoel “ergens in Luxemburg”. Dat ergens werd Dudelange, een parkeerplek speciaal voor campers (code campercontact 3.463). Valt er wat over te zeggen? Een uitstekende plek om de nacht door te brengen wanneer je naar het noorden of het zuiden reist, verder niks. Het kost ook niks. Ik bezette plekje nr. 6, de laatste twee werden een half uur later ingenomen. Er zijn voorzieningen (niet gebruikt), er schijnt zelfs elektriciteit te zijn (maar dat werkte niet volgens een buurman). De route? Bocholt, Haminkeln (A3), Keulen , de gammele Rijnbrug over, de A1 volgen tot Blankenberge (daar moet de A1 nog steeds doorgetrokken worden), dus landelijk via de B51 naar Prüm, stukje A60, via Bitburg naar Trier, waar de A64 bij de grensovergang met Luxemburg de naam A1 krijgt. Na Puzzel voorzien te hebben van een welverdiende versnapering (€ 1,109 per liter) tegen half zes geparkeerd op de camperplek. 

Wat bijzonders meegemaakt? Jazeker: vergeten de koelkast in de rijstand te zetten, waardoor de Schultenbrau niet helemaal 100 % op temperatuur was, maar goed: met 80 % nemen we ook genoegen. Ernstiger was dat bij het dichtklappen van de achterdeur op de eindbestemming (de gaskraan moest open) de fiets op de drager een zeer eigenaardige houding aannam. Kwestie van kunststofmoeheid? Gelukkig is dit niet tijdens het rijden gebeurd. Fiets staat nu op de andere standaard en voor de zekerheid extra geborgd. Nog even het kacheltje aan en vroeg naar bed. 

V: 125.759; A: 126.126 
rijtemperatuur: max 16° 

maandag 25 februari: @ Saint Pourçain sur Sioule 

Koud bij het wakker worden: -1 buiten en +3 binnen. Je kunt dan wel de kachel aansteken, maar het duurt een tijdje voor je een aangenaam temperatuurtje hebt gecreëerd. Dus eerst maar eens een uurtje gereden en toen een stevige bak koffie gezet. Aan het rijtje met “mooiste wegen van Frankrijk” voegen we vandaag de D74 (en de varianten D674 en D974) toe. Gewoon schitterend. Ik dacht een paar keer: wat een mooi leven heb ik toch. Ik werd inderdaad regelmatig jaloers op mezelf. Nageslacht: dit moet in mijn overlijdensadvertentie! 

Bij Luzy wist Ome Tom weer een muilezelpad naar Moulins (volgens mij hebben we dat vorig jaar ook al meegemaakt): lange tijd mocht ik de D30 volgen. Voordeel: zo zie je nog eens wat van de omgeving. 

De camperplek in Saint Pourçain sur Sioule (laat maar lekker rollen die drie essen en die ene c-met-cedille; klinkt zo Frans) ligt op de plek van een voormalige camping (La Moutte). Geen sanitair, wel voorzieningen. Staan is gratis, voorzieningen moet je betalen. Voor de volledigheid: code campercontact 1.974. Geen kachel nodig: vijf waxinelichtjes zorgen voor warmte en gezelligheid. 




V: 126.126; A: 126.621 
rijtemperatuur: -1/+16 

dinsdag 26 februari: @ palamós 

Ook vandaag weer vroeg op en “koffie onderweg”. Wel eerst krabben en dat terwijl mijn weerstation gisteren aangaf dat de luchtvochtigheid vrij laag was. Een rit met keuzes: de A75 naar het zuiden was duidelijk (nog even een beetje mist, maar de rest fantastisch; bekijk bijgaande foto van Meteo France maar (opname van 12.00 uur vanmiddag). 

Het viaduct van Garabit heb ik nog nooit zo helder kunnen fotograferen. Ook de afdaling naar Lodėve was weer spectaculair. Ik had het over keuzes: je moet bij de splitsing van de A75/A750 kiezen of je naar Beziers of naar Montpellier wilt. Optie was Franse Middellandse Zee. Het werd Beziers, dus Spanje. Volgende dilemma: autoroute of “binnendoor”. Ik heb de goede keuze gemaakt: regelmatig zie je de voormalige Route Nationale naast je liggen en dat was een filepuinhoop. Kost een paar cent, maar de snelweg schiet wel lekker op. Na het tanken in La Jonquera (voor € 1,309 per liter; nog steeds 15 tot 30 cent goedkoper dan de prijs die ze in Frankrijk rekenen) moest ik de eindbestemming bepalen. 

Het werd dus Palamós. Fijn met internet, zodat ik mijn verhaal kwijt kan. Wordt dus een latertje vandaag. En morgen? Weet het nog niet. In ieder geval de etensvoorraad aanvullen: na drie dagen bami (één keer met kip, de tweede keer met ei en de derde keer met spruitjes) wil een mens wel eens wat anders. Het belooft warm te worden, dus wie weet. 

V: 126.621; A: 127.233 
rijtemperatuur: -2/+21