urk en zo

Al weer een weekje thuis en de meest dringende dingen afgehandeld, zelfs de elektrische heggenschaar van buurman H door de voortuin gehaald, een proefritje gemaakt met de elektrocar (vrijwillig bejaarden vervoeren vanaf juni), vergaderen met de club van de blauwe petjes, boodschappen doen voor mijn oude moedertje. Kortom: het begint weer te kriebelen en je moet wat wil je de 200 overnachtingen halen dit jaar. Het balboekje van W staat weer vol met leuke-dingen-met-vriendinnen dus kan ik samen met mijn andere ik het interessante gesprek aan op-weg-naar-irgendwo, waarbij de nadruk vooral zal komen te liggen op “de weg erheen”.

maandag 23 april: @ uelsen

Puzzel stond er al vaker: camperplaats “Am Waldbad” (campercontact 53.858) in Uelsen. Je zoekt het in de buurt van Ootmarsum, Vasse en Tubbergen, maar dan aan de Duitse kant van de grens. Vooral het laatste stuk was een feestje om te rijden: door de bossen, waarbij je echt niet kon zien of je nog met Nederlandse of al met Duitse bossen te maken had. De fietsknooppunten liggen tegenwoordig aan beide kanten van de grens. De camper kon ik parkeren in de laatste zonnestralen van de dag, nog even een fotootje (zelfs een selfie), 5 € betalen (plus 2 x 50 cent voor wat vonkjes) en met een blik op de ongerepte natuur (dus een wijds uitzicht) even nadenken over de zin van het leven. Mooie plek, internet is gratis (en goed) en in het dorp heeft de Lidl aan ontwikkelingshulp gedaan door een filiaal te openen. Door “deskundigen” is er nogal wat kritiek geleverd op de aanleg van de plaatsen: ze zijn te schuin, zelfs met keggen zou de camper moeilijk aguapasso te krijgen zijn. Vind het allemaal reuze meevallen. Later met de gordijntjes dicht en het kacheltje aan in één ruk “De zwarte brug” van Erik Vlaminck uitgelezen. Aanrader.

V: 113.040; A: 113.112

dinsdag 24 april: @ blijham

Wanneer je door een willekeurig navigatie-apparaat de route van Uelsen naar Blijham laat bepalen leidt deze je ongetwijfeld via de A31. Logisch, want het snelst. Deze Deutsche Autobahn loopt van Emden naar Bottrop bij Duisburg (totaal 241 kilometer). De autosnelweg is voor Nederlanders van belang omdat het de snelste route is tussen Twente en delen van Drenthe en Groningen. Ik had geen zin in “snel”, maar meer in “onbekend”, dus werd het een route waarin een stuk van de N34 was opgenomen. Deze voormalige rijksweg krijgt van de provincies Overijssel en Drenthe op veel plekken een facelift. Het stuk bij Hardenberg was net na twee maanden weer open. Door de aanleg van nieuwe en bredere rijbanen en het graven van een aantal tunnels moet de verkeersveiligheid hier verbeterd worden. Het groene baantje op bijgaande foto van Peter Snijders is voor later bedoeld: nu nog even géén 100, maar een voorzichtige 80 kilometer per uur. De ontvangst op De Turfstee onder de rook van Oude Pekela en het shagje van André was weer allervriendelijkst. Vloeibare zonneschijn, maar mede door de goede internetverbinding op deze camperplek kon ik een einde brouwen aan het verhaal van onze voorjaarsreis naar Spanje. Ook weer klaar!

 

V: 113.112; A: 113.218

woensdag 25 april: @ urk

De reis van vandaag stond in het teken van “niet wetend waar naar toe”. De eindbestemming veranderde telkens tijdens het rijden: Appelscha (te vroeg), “ergens” in de Weerribben (te koud), camperplaats Emmeloord (campercontact 26.484; wordt vol lof over gesproken, maar ik stond er alleen, het weer was druilerig en er was niets te doen; snel vertrokken dus). Uiteindelijk werd het de haven van Urk (leuk wapen heeft Urk trouwens), na een hernieuwde kennismaking met het tulpenfestival van de Noordoostpolder. In april 2015 zagen we alleen groene tulpenvelden, in april 2017 kregen we wat meer kleurtjes te zien en door het mooie weer van de afgelopen weken deed het dit jaar bijna pijn aan de ogen. Het tulpenfestival wordt dit jaar gehouden van 21 april tot 6 mei. Behalve een autotocht (120 kilometer) kun je nog kiezen uit een fietsroute (helaas géén fiets bij me), drie wandelroutes tussen 7,5 en 25 km (géén W bij me), een bustour (op 2 mei), een koetsentocht (alleen op zaterdag) en een tulpenvliegroute per helikopter (nogal prijzig).

 

Urk dus. Tot het gereedkomen van de dijk die Urk met Lemmer verbond was Urk een eiland, aanvankelijk in de Zuiderzee, later in het IJsselmeer. Bijgaande luchtfoto’s zijn van het Nederlands Instituut voor Militaire Historie. In 1942 werd de Nooroostpolder drooggemalen en woonden de bewoners officieel niet meer op maar in Urk. De rest van het verhaal is bekend: eeuwenlang isolement laat zo zijn sporen na, ook in de genen. Eigenlijk is dat een eufemisme voor “beetje veel inteelt”. De Urker bevolking werd dor de Nederlandse wetenschappers in de jaren voor de Tweede Wereldoorlog zelfs voor “achterlijk” versleten en kwamen niet in aanmerking voor de nieuwe landbouwgronden van de drooggemalen polder.

 

Het ziet er tegenwoordig aardig uit, dat Urk. En ze hebben nog steeds prettig smakende kibbeling. 15 € voor de camperplaats, all-in (zelfs douche), kwaliteit van de gratis wifi afhankelijk van het aantal aangesloten gebruikers. Leuk plekje, maar winderig. Er stonden vandaag meer campers op de camperplaats dan op bijgaande (geleende) foto: op één na waren alle plekjes vanmorgen bezet.

 

Meer weten over Urk? Zie: http://berrynales.blogspot.nl/2017/04/dolen-7-urk-en-een-paar-tulpen.html

 

V: 113.218; A: 113.368

donderdag 26 april: @ uelsen

Het leuke van reizen met een camper is dat je op elk moment je reisplannen kunt bijstellen. Wist ik om acht uur nog niet waar Puzzel heen zou gaan, een uurtje later was het busje onderweg naar (opnieuw) Uelsen om zo zijn bestuurder een voor een deel onbekende route dwars door Nederland te laten zien. De polder uit via de N50 naar Kampen en Zwolle, dan een klein stukje A28 om via de N340 (Ommen) op de N36 te komen richting Hardenberg. En alweer een mooie route.

V: 113.368; A: 113.476

vrijdag 27 april: @ home
De wegenbouwers van de nieuwe N18 gooiden vandaag nog een beetje roet in het eten. Van ver werd al aangekondigd “N18 tussen Eibergen en Groenlo dicht, volg omleidingsroute”. Had ik dus beter niet kunnen doen: het leverde weliswaar een andere kijk op de Achterhoek op, maar had beter mijn intuïtie (dus sluipweggetjes) kunnen volgen. Zou een half uur en de nodige kilometers gescheeld hebben. Maar zoals W altijd zegt: we hebben geen haast.

V: 113.476; A: 113.575