even kijken of alles nog wel werkt (17 tot 20 februari)

Als de zon begint te schijnen begint het camperbloed te kriebelen. En elke keer als we met ons kleine prutsautootje over de N18 rijden kunnen we het niet nalaten een korte zwaai te geven naar de plek waar ons Puzzeltje de winter doorbrengt: geschorst en wel (in ons geval is schorsen langer dan één maand lonend). Wel aan het infuus, zodat starten bij het verlaten van de stalling géén probleem hoeft te zijn. Ruim twee maanden moesten we “overbruggen”: geen reisverhalen schrijven, maar lezen.

Ik heb vooral genoten van de (bijna) dagelijkse verhalen van Inge (www.ingopreis.nl): vrouw van iets boven de vijftig die na het overlijden van haar vrouw de hele mikmak heeft verkocht en met camper (Propje) en hond (Pub, die inmiddels wel een jaar of tien oud is, dus zo puppie is het beestje niet meer en een hond heeft op die leeftijd zijn of haar puberteit ook al lang achter de rug) onder het motto “Een slimme meid is op haar wijnglas voorbereid” door Europa zwerft. Alles wat mis kan gaan aan haar camper gaat zo’n beetje mis en dat ligt vooral aan de leveranciers: borg van een vakantiehuis die niet wordt terugbetaald, een schotel voor tv en internet van vier mille die het niet doet, een garagehouder die van alles op een rekening geschreven heeft, maar eigenlijk niets gedaan heeft, een krakkemikkig navigatiesysteem, telefoonproviders die meer beloven dan ze leveren en uiteindelijk de rechtsbijstandverzekering die er een potje van maakt, zodat aanklagen van alle hiervoor genoemden ook een verschrikkelijke puinhoop wordt. Ik doe overigens slechts een greep. Een van de hoogtepunten van de dag als het dagelijkse blog van Inge weer op de digitale deurmat valt. Inge is op dit ogenblik (na een reis van een paar maand) terug in Nederland om “orde op zaken te stellen”, want ze “zit aan haar gezeiktax”. Schadenfreude ist die schönste Freude, n'est pas?.

Een tweede gezellige schrijver – maar dan van totaal andere aard – is Guy. Een man van inmiddels zo’n 70 jaar oud die jarenlang met zijn camper en zijn hond (Huub) in het vroege najaar verkaste van Leuven naar de omgeving van Benidorm om daar de winter door te brengen. Een paar jaar geleden is (om gezondheidsredenen: problemen met het hart) de camper ingeruild voor een caravan, maar Guy en Huub leven nog steeds en maken eigenlijk helemaal niets mee. Guy zit, rookt, drinkt, leest, kijkt tv en denkt na en tussendoor weet hij sappige verhalen te schrijven over zijn dagprogramma. Vrouwlief (een jaar of tien jonger) komt af en toe overwippen maar heeft nog een totaal ander druk leven (gemeenteraadslid, reisleidster). Van zijn en haar leven doet onze Guy in zijn blog “camperhuub” (www.camperhuub.wordpress.com) dagelijks kond. Je krijgt door het lezen van zijn verhalen een aardig beeld van deze manier van overwinteren-op-één-plek.

De derde blogger die ik dagelijks volg is net als Guy een Belg: Snelle Eddy. Aanvankelijk trok deze motorrijder met zijn vrouw in een camper de wereld rond, maar zijn Nancy heeft de pijp aan Maarten gegeven en woont (alweer sinds jaren) in een stenen huisje in België. Overigens is het tweetal nog steeds getrouwd, ze zien elkaar een paar keer per jaar. Nancy schijnt dus nog geen Maarten te hebben. Ook Eddy brengt een groot deel van het jaar door in de buurt van Benidorm. In zijn dagelijkse verhalen heeft hij het vooral over motoren, geocatching en eten. In bepaalde periodes heeft tachtig procent van de foto’s op zijn site een eet- en smikkelachtergrond en is zijn blog meer een restaurantrecentiepagina (google maar even op “mobiele honden”).

Dan vergeet ik tientallen andere reisverslagen te vermelden. Geschreven "zin" (coördinaten van te bezoeken objecten) en "onzin" (het is zondag dus hebben we een ontbeitje, nee dit is geen typefout) om ideetjes voor nu en volgende jaren op te doen, verhalen over dichtbij en verder-weg. Immers: je moet toch wat in deze donkere dagen? Zo krijg je vanzelf de smaak te pakken en dan haal je het wonder op vier wielen gewoon drie weken eerder dan gepland uit de stalling met de rotsmoes “even uitproberen of alles nog wel werkt”. En – wees eerlijk – je moet afzien om je target te halen: 200 overnachtingen in het bussie dit jaar. Vorig jaar waren het er welgeteld 163.

En mijn eigen blog? Rond kerst noteerde Blogspot de 5000^e click. Het eigen bezoek aan de site telt niet mee, maar of een click gelijk is aan een pageview, of dat één click kan staan voor het lezen van meerdere verslagen, weet ik niet. Het zijn dus in ieder geval niet alleen mijn twee zusjes die deze flauwekul lezen.

vrijdag 17 februari: @ Den Helder

W. heeft een uitermate gevuld balboekje dit weekend, zodat ik een paar dagen in mijn eentje kan nadenken over de zin van het leven. De route gaat volgetankt (voor Puzzel) en voorzien van een natje en een droogje (niet voor Puzzel) de andere kant op dan de auto’s met gevulde dakkoffers (de arme inzittenden komen ergens vlak voor de sneeuw in niet misselijke files te staan: Frankrijk, Oostenrijk, Duitsland, overal is het prijs; tenminste als je de mededelingen op de radio mag geloven). Zij naar het oosten en het zuiden en ik eerst naar het westen en vervolgens naar het noorden, tot het punt waar je bijna natte voeten krijgt. Ruim na de noen uiteindelijk het anker laten vallen in Willemsoord (Den Helder). Vorig jaar maakten we voor het eerst kennis met deze camperplaats bij de jachthaven. Lees of herlees eventueel http://berrynales.blogspot.nl/2016/07/een-weekje-holland.html

Na wat aanloopproblemen (geen stroom: een of andere onverlaat had de hoofdschakelaar omgedraaid) weer even wennen aan de enorme leefruimte van een paar vierkante meter en het gepruts in het kabouterkeukentje. Stroompaal is hier afgezekerd op 6 ampère, dus na de berekening Watt=Volt x Ampère en rekening houdend met het feit dat 1 Kwh één hele Euro kost, de elektrieke verwarming in het achteronder laten liggen en de gaskachel maar aangezet (uitgeprobeerd: check!)

V: 83.390
A: 83.622

zaterdag 18 februari: @ Blijham

Na een middagdutje van twee uur gisterenmiddag en een schoonheidsslaapje van ruim negen uur vannacht, kun je stellen dat de matras nog steeds goed ligt (of was ik slaap achter?) Ik was de tweede van zes womobezitters die de jachthaven verliet. De Wohnmobile stonden goed verspreid, dus geen last gehad van het gesnurk van een buurman.

De bedoeling was om het Vlietermonument (motto: een volk dat leeft, bouwt aan zijn toekomst) te bezichtigen, de plek waar in 1932 de Afsluitdijk met een laatste kruiwagen zand werd gesloten. Op het monument (in de vorm van een uitkijktoren) kun je de Waddenzee en het IJsselmeer overzien. Tja, gisteren misschien, maar vandaag even niet: de wereld was tot een uur of elf erg klein, zo klein dat zelfs de vliegtuigen op Schiphol niet (dan wel behoorlijk vertraagd) opstegen. Ik kon op de parkeerplaats bij het monument de toren niet eens zien liggen. Dus weer een nieuw lijstje: te-bekijken-wanneer-het-niet-mist. De foto’s komen dus van internet. In het Friese en Groninger land werd het wat beter en gaf het Ducato-boordsysteem ook niet meer aan dat er gevaar voor bevroren wegen bestond. Toegegeven: die Ducato is er al heel snel bij; bij 3 graden boven nul begint het beestje al te piepen (en laat zijn water lopen, maar dat is een Pösslsysteem). En gelukkig wordt nu de bottleneck bij Joure eens aangepakt. Nog even en we kunnen daar ook fluitend langs.

 

 

Camperpark De Turfstee staat vermeld onder Blijham, maar ligt in werkelijkheid een kleine kilometer buiten Oude Pekela. Wereldsteden zijn dat, die Pekela’s. Echt bruisen van activiteit doet Oude Pekela niet, maar omdat je een stappenteller niet voor niets op je verjaardag hebt gekregen en warempel de zon zich even van de betere kant laat zien, even een frisse neus halen.

Twee bijzonderheden over Oude Pekela: je struikelt er over de kerken (de oudste is de Hervormde Kerk gebouwd in het laatste kwart van de 17^e eeuw) en er staat een standbeeld van de Rodys (ook geschreven als RO-D-YS). Even voor onze jeugdige lezertjes: in de (latere) puberjaren van schrijver dezes vormden de koppen die op bijgaande foto staan een bekende beatband met een aantal grote hits zoals “take her home” en “just fancy”. Beide nummers zijn op youtube te beluisteren, een aanradertje! Kun je meteen zien (en horen) waarvoor opa zo rond 1967 in de “beatkelder” van Meijer in Groenlo op zondagmiddag warm liep. En voor de mensen die echt “diep” willen gaan: http://www.ro-d-ys.com/

Bier koud: de koelkast doet het op accu en op walstroom (check!), morgen nog even op gas proberen.

V: 83.622
A: 83.816

zondag 19 februari: @ De Lutte

Een stuk of vijf van de vijfenvijftig plekken waren vannacht bezet op de Turfstee. Geen vetpot voor de uitbater zou je zo zeggen. Na een uitvoerig afscheid van en een goed gesprek met André, die tussen het roken door aan het klussen was (de winter-wc binnen is klaar, nu de douche nog) de neus van Puzzel gericht op het Groninger veen. Het Duitse veen kwam daarna vanzelf en is – wat ik er tussen de regendruppels door van gezien heb – een stuk mooier. Niet alleen is de turf daar plotseling Torf geworden, maar er zijn nog echte veengebieden te vinden. Binnenkort maar eens een paar daagjes Twist doen, schijnt een mooie camperplek te hebben. Fietsje mee en “wie döt ons wat vandage”? (Oeps: Drents, geen Grunnings, laat staan Duits.) We keep in touch. Heb vandaag wel de nodige kilometers veensloten gezien en weet nu ook weer wat lintbebouwing is. Opvallend is ook dat Momferd (die van de Fabeltjeskrant) zowel in het Nederlandse als het Duitse land behoorlijk bezig is. Beetje natjes aan de voetjes onder de grond?

Goede herinneringen aan Erve Velpen in De Lutte. (Her)lees eventueel http://berrynales.blogspot.nl/2016/08/een-tussendoortje.html. Dus hier het ankerbiertje maar gesavoureerd (of zeg je dat alleen van eten?) Helaas toilet en douche afgesloten, geen Gerard te bekennen en betalen via een vlopje. De stroom en de wifi doen het wel, dus in de elementaire camperlevensbehoeften is voorzien. Zoemertje op de laagste stand (denk aan de natuurkundige wet W=VxA) en wat later op de middag de gaskachel een beetje bij (fles moet toch leeg omgewisseld worden voor een volle voordat we aan onze voorjaarstocht beginnen): een mens wil het toch warmer hebben dan 17 graden? En dan het weer. Ik heb een (dure) vochtmeting uitgespaard vandaag. Van binnen alles kurkdroog behalve het condenswater dat ik vanochtend van de binnenkant van de cabineruit mocht verwijderen. Koudebrugje of zo? Check! Oeps: de koelkast nog niet op gas uitgeprobeerd. Check! All systems ok!

V: 83.816
A: 83.916

 

maandag 20 februari: @ home

Aan alle leuke dingen komt een einde, dus ook aan mijn weekendje “even kijken of alles nog goed werkt”. Gisteren net voor het donker nog even de gasbus verwisseld en de nacht op een volstrekt verlaten terrein doorgebracht. Lekker rustig. De laatste kilometers naar huis. Het was weer gezellig met mezelf.

V: 83.916
A: 83.988