even samen met mezelf

Verwacht na het zien van bovenstaande titel niet een uitgebreide verhandeling over alleen zijn, eenzaamheid voelen, gespleten persoonlijkheid hebben of iets soortgelijks. Was er gewoon een paar dagen in mijn eentje tussenuit, W laden we voor de pinksterdagen weer in.

zondag 24 mei: @ randwijk-heteren 

Best een beetje droevig weer zondagmiddag en -avond. Op de A12 aan de andere kant van de vangrail (juiste woord is geloof ik snelwegmiddengeleider) vond de uittocht plaats van campers en caravans met voornamelijk een wit nummerbord. Terug naar de Heimat na een lang Christi Himmelfahrtwochenende. Waarschijnlijk weer terug met de Pfingsten. Code oranje? Iedereen bepaalt inmiddels zelf wat “noodzakelijke verplaatsingen” zijn.

De bandjes zoefden weer heerlijk over het gladde asfalt en na een uurtje rijden kon Puzzel geparkeerd worden op Parking Heteren, code Campercontact 4269. Lekker onder de bomen, zodat het tikken op het dak nog een tijdje doorgaat nadat de regen is opgehouden. De camperplaats ligt op de weg van Heteren naar Randwijk. De bomen zorgen er ook voor dat je geen satellietsignaal voor je tv kunt ontvangen. Voor mij is dat geen probleem, maar het zal vele anderen weerhouden hun doos naast de mijne te zetten, ook al bedraagt het stageld 0 €. 

De parkeerplaats ligt vlak bij de Nijburg of Nyenborch, een 14e-eeuws kasteel, waar overigens alleen nog een beetje water en een gereconstrueerde aarden wal van over is. Hier beginnen twee wandelroutes, maar helaas: het regende! Maar gaf mijn scheurkalender me vanmorgen niet de volgende wijsheid ter overdenking: “De wereld is vol mensen die op zoek zijn naar spectaculair geluk, terwijl ze tevredenheid met de nek aankijken”. 

Wel op muggenjacht en ik had net in Sapiens van Harati het volgende stukje gelezen: “Vanaf het eerste begin van de landbouw tot op heden voeren miljarden mensen, gewapend met takken, vliegenmeppers, schoenen en gifspuiten genadeloze oorlogen tegen vlijtige mieren, stiekeme kakkerlakken, avontuurlijke spinnen en verdwaalde kevers die continu de menselijke domicilie infiltreren”. Hij vergat te vermelden dat in Heteren vooral vliegen en muggen voorkomen maar dat die niet bestand zijn tegen een ecologisch verantwoorde spuitbus. 

maandag 25 mei: @ blijham 

Puzzel kreeg nog een buurman later op de avond en met twee units hebben we een rustige nacht kunnen doorbrengen, tot de volgende ochtend om 7 uur het grote geweld begon: een stukje weg van Heteren naar Randwijk krijgt een nieuwe asfaltlaag op het fietspad en om dat te kunnen uitvoeren heb je veel grof geweld nodig. Er kwamen zelfs verkeersregelaars aan te pas die er op moesten toezien dat er toch geen onverlaat de wegafzetting en de vele verbodsborden probeerde te omzeilen. Verkeersregelaar, een beroep van latere tijd? Kan me niet herinneren dat ze in mijn jeugd en jonge jaren al voorkwamen. Eerst, terwijl de afbakbroodjes in de Omnia lagen bruin te worden en later, tijdens het nuttigen en wegspoelen van die dingen kon ik de activiteiten van de nijvere werkers bestuderen en intussen een route bedenken om de werkzaamheden te ontlopen. 

Want: op naar Blijham, Camperpark de Turfstee van André en Betty (code Campercontact code 24.950) waar Betty in het Trefpunt de inschrijfprocedure niet meer deed in van een morsig schriftje van de Hema maar met vaardige vingers de nodige gegevens noteerde in een mooi ogend programma op een laptop. “Het programma is geschreven door mijn zoon”, verklaarde ze trots. Het schijnt dat André er wat meer moeite mee heeft, maar hij is dan ook tien jaar ouder (75 inmiddels). De plek kost € 10,50 en per persoon € 1,25 toeristenbelasting. Betty had nog spannende verhalen over omgang met stront op camperplaatsen in coronatijden, maar ik zal hierover niet in details treden. Om niet te verhongeren en om uitdrogingsverschijnselen te voorkomen mocht ik de Chinese imperfectie uit het achteronder halen en de twee wielen (maar vooral de goede accu) brachten me via een zeer omtrekkende beweging door een ontzettend kaal landschap naar de Jumbo in Oude Pekela, waar een vriendelijke juffrouw mij een ontsmet karretje ter hand stelde. Groningen, je moet van het landschap houden. De zon, een boek en een Warsteiner zorgden voor een aangename namiddag en mijn andere ik kon weer eens goed koken in het kabouterkeukentje. 

dinsdag 26 mei: @ noordpolderzijl 

Contact met het thuisfront leverde niet alleen de constatering op dat we vandaag beiden maar 75 % scoorden bij de spellingtest (dagelijks in de mailbox, behalve in het weekend), maar dat ik ook een vrijbrief kreeg om een dagje langer weg te blijven. Toch in Groningen, dus op naar het kleinste haventje van de Waddenzee. Wel even via een korte omweg want Eemshaven stond al een tijdje op mijn todolijstje. 

Eigenlijk is het niet zo interessant dat Eemshaven, dat in 1973 door koningin Juliana geopend werd en de eerste paar jaar vooral bekend was om zijn “Butterfahrten”, uitstapjes de zee op, waar je vervolgens in internationale wateren belastingvrij kon inkopen. Dat ene Europa heeft ook deze tak van sport de das omgedaan. En nu? Veel elektriciteitscentrales, een paar grote datacentra (o.a. van Google), een passagiersdienst naar het Duitse Waddeneiland Borkum en veel overslagbedrijven aan zo’n kleine vijf kilometer kade. Er was en is ruimte genoeg aan de mondig van de Eems en door een beetje slim te construeren konden schepen met een grote diepgang (en dus met veel tonnage) toegang hebben tot de haven. Een tweede reden voor aanleg was het grote overschot aan arbeidskrachten in dit deel van Groningen. We komen nog een keer terug maar dan met de fiets. Foto's geleend, maar dat had je al door.

Als je eerst Eemshaven aandoet krijg je een andere aanvliegroute naar Noordpolderzijl, het mooiste plekje van Nederland, met zes camperplaatsen achter de Waddendijk bij het Zielhoes. De laatste keer dat ik er stond (augustus 2018) was het nog gratis en vonden er een stuk of 12 dozen een plaatsje, kriskras op het terrein. Oplossing: slagboom ervoor en stageld innen. Een en ander wordt op een prettige manier geregeld via de app Aanuit.net, eenmalig vooraf registeren en een kind kan de was doen, zelfs ik. Ook de stroom wordt via de app aan- en uitgezet. Kosten 10 € en een eurootje p.p. toeristenbelasting; stroom 50 cent per kwh. Op Campercontact (code 53.420) wordt er veel gezeurd over “te duur” en “weer een gratis plekje verdwenen”, maar het resultaat van alle veranderingen is wel dat er nu nog maar vier plekken bezet waren en er dus voldoende ruimte was. 

Een mooie fietstocht langs het wad. Korte broek, sandalen maar wel een trui aan, want een stevig windje. Het viel me op dat een aantal jonge lammetjes ook al dekvlekken had. Even nagezocht op de website van de schapendokter: “De vrouwelijke schapen zijn geslachtsrijp rond 8 tot 15 maanden en rammen zijn vruchtbaar vanaf 6 tot 12 maanden”. Conclusie: hier is een pedofiele ram bezig geweest. 

woensdag 27 mei: @ bentelo 

Nog een dagje afkicken op de Bentelose Esch bij John, vooral om het gebied rond landgoed Twickel te verkennen. W en ik hebben een paar weken geleden rond het kasteel gewandeld, maar het landgoed is te uitgebreid om het op twee benen te bewonderen. De fietstocht kreeg de naam mee “een rondje rondom Delden” en da’s dan weer geen goede aanduiding want ik bezocht ook Delden zelf. Bijgaande kaart van het oude Delden dateert van 1565. 

Blikvanger in Delden is ongetwijfeld de Oude Blasiuskerk. De eerste versie van die kerk dateert van 1118, de huidige heeft nog delen uit de 15e en 16e eeuw. Geconfisceerd tijdens de Reformatie door de protestanten, dus moesten de roomsen een Nieuwe Blasiuskerk bouwen (1872). Blasius kende ik nog van heel vroeger toen we op 3 februari naar de kerk moesten en de pastoor ons met twee lange gewijde kaarsen probeerde te wurgen, waardoor we gegarandeerd weer een jaar geen struma of andere keelaandoening zouden krijgen. Een rondje op de familieapp leverde het volgende resultaat op: zuslief (67) kende het feest nog onder de naam blaasjeszegen, schoonzus (65) heeft het ritueel nog vrij lang mogen of moeten ondergaan want zij komt uit een zeer streng-katholiek nest, broerlief (65) kan zich niets herinneren (“maar ik ben dan ook van een andere generatie”) en jongste zus (61) is gewoon te jong. Twee foto’s van de Oude Blasiuskerk, de meest duidelijke is geleend. 

In 1347 koopt Herman van Tickelo het huis Eysinck bij Delden. Dit huis wordt het latere kasteel Twickel. Kasteel en landgoederen zijn nu eigendom van Stichting Twickel. De laatste eigenaresse Baronesse Van Heeckeren van Wassenaer heeft het hele handeltje (kasteel, 148 boerderijen, twee watermolens, een houtzagerij en een watertoren) geschonken aan de stichting onder de voorwaarde dat eerst zij en later een familielid in het kasteel mochten blijven wonen. Tegenwoordig woont er ene Roderik Graf zu Castell-Rüdinghausen in (een deel van) het pandje. Wat je doet met deze volstrekt nutteloze informatie is me om het even, ik ben het kwijt. De foto van het kasteel dateert van twee weken eerder, vandaag stonden een aantal vrachtwagens in de weg.

De nummertjes van de knooppunten heb ik genoteerd, zodat W en ik het tochtje binnenkort nog eens dunnetjes kunnen overdoen. Vooral de schitterende fietspaden langs de historische boerderijen waren indrukwekkend. De boerderijen die tot het landgoed behoren herken je aan de witte luiken met zwarte randen. Zet er een mooie rododendron voor en je hebt weer een schitterende foto. 

donderdag 28 mei: @ home 

Nog even op bezoek bij de garageboer: een van de vier nieuwe schoentjes van de bus gaf aan niet zo erg prettig in het leven te staan. Op een of andere manier was ze 2 bar spanning kwijtgeraakt. Bijgevuld en ongetwijfeld: wordt vervolgd. Op naar Pinksteren in het Delftse land. 

privécamping in harreveld

woensdag 20 tot en met vrijdag 22 mei: @ harreveld 

Je staat gratis, maar uiteindelijk ben je duur uit. Dat gevoel heb ik altijd bij de overnachtingsplekken van France Passion. De camper staat voor nop, maar je wordt wel geacht een of meerdere flesjes wijn, een speciaal kaasje, een flesje olijfolie (en het liefst van alles wat) aan te schaffen uit het winkeltje van de boerin, waardoor je uiteindelijk meer geld kwijt bent dan wanneer je op een betaal-camperplaats had gestaan. 

De privécamping van zoonlief en aanhang liet eenzelfde effect zien, al bestond de tegenprestatie hier uit voedselverstrekking aan kinderen en kleinkinderen. Overigens volkomen vrijwillig door ons aangeboden. “Op woensdag bakken WIJ pannenkoeken”, had W aangegeven, waarbij ze weer enige problemen had bij het gebruik van het juiste persoonlijk voornaamwoord. 

Bij de barbecue van donderdag mocht ze wel zelf aan de bak, namelijk het hapklaar maken van stukken groente. Dankbare eters, onze kleinkinderen. Toen we op donderdag toe waren gekomen aan het dauwtrappen, lagen de natte druppels al lang niet meer op de weilanden maar kwamen ze van onze voorhoofden af. Op de fiets met de hele meute naar de Vennebulten, een natuurgebied in de directe omgeving. Weet niet of onze verplaatsing coronaregeltechnisch geheel in orde was. Alhoewel: kijk naar vraag 10 van de Grote Gelderlander Coronaquiz van 22 mei 2020: "Zondagochtend, een stralende dag. Tijd om met de wielerclub een ronde door de Achterhoek te maken. Mag dat?" Het antwoord luidt "Ja". Toelichting: "Het is niet verboden met een groep te gaan fietsen, maar het advies is om maximaal met vier renners op pad te gaan". Een en ander conform de regels die gelden in de Veiligheidsregio Noord- en Oost-Gelderland.

De Vennebulten is een natuurgebied van ongeveer 40 hectare in de gemeente Oude IJsselstreek. Ben je ter plaatse bekend dan noem je de buurtschap de Heelweg. De Vennebulten bestaat uit vennen met heuvels die begroeid zijn met jeneverbes, heide, grove dennen, inlandse eik en berk. Ben je uitgekeken op de Vennebulten en zet je één stap in zuidelijke richting dan ben je in het aangrenzende natuurreservaat het Aaltense Goor aangekomen. 

Door deze gebieden loopt een belangrijke hessenweg. Hessenwegen waren handelswegen door Noord-Duitsland en Oost-Nederland richting Utrecht en Amersfoort. Of de naam Hessenweg nu afkomstig is van de Hessen uit de buurt van Kassel, van de hessenwagens met een brede spoorwijdte en zware lading of van het oude woord hers (horsa) dat paard betekent is niet zo interessant. De kooplieden meden dorpen en steden omdat ze daar met hun brede en zware wagens niet mochten rijden. Ze waren dus aangewezen op routes over woeste gronden. Langs de route ontstonden herbergen zoals de Radstake, tegenwoordig een groot uitgaanscentrum in de Achterhoek, maar als pleisterplaats voor reizigers al sinds de middeleeuwen bekend. In de Radstake werd vroeger ook recht gesproken over de talrijke struikrovers die de Hessenweg onveilig maakten. Het rad en de staken waren attributen die bij het uitvoeren van de straffen werden gebruikt. Een leuke bezigheid dat radbraken. 

Na een broodje kaas en een voetbalwedstrijd (je moet ook toeschouwers hebben, dus namen opa en oma die belangrijke rol vrijwillig op zich) in de Vennebulten vond oudste-kleindochter dat het de hoogste tijd werd dat ze werd ingewijd in de regels van dat rare spelletje dat geocachen heet. Ze heeft inmiddels de smaak te pakken.  

Een paar dagen om door een ringetje te halen en vervolgens in te lijsten.

onthaasten in de achterhoek

zondag 17 tot woensdag 20 mei: @ eibergen 

“Ik heb nog wel een reservering hoor!” sprak de eigenaar van camping de Fontein bijna verontschuldigend toen we ons installeerden op ons vaste plekje op de kampeerweide, dicht bij het punt waar stroom en water verdeeld worden. Geen probleem om hier anderhalve meter afstand te houden de komende dagen. Gewapend met W (die mij voor al te langdurig stilzitten moet behoeden) en het boek “Sapiens” dat het rechtvaardigt om niet te veel te hoeven bewegen – want lezen – is camping de Fontein de plek waar we een paar dagen gaan onthaasten, samen dus. 

Yuval Noah Harari is een Israëlisch historicus en futuroloog, vrijwel onbekend tot in 2014 zijn eerste boek internationaal verscheen. Inmiddels heeft hij drie wereldtitels op zijn naam staan: Sapiens, Homo deus en 21 lessen voor de 21e eeuw. Ben begonnen in Sapiens (volledige titel Sapiens, een kleine geschiedenis van de mensheid). De centrale vraag in het boek is hoe de mens heeft kunnen evolueren van een onbeduidende soort in een klein deel van Afrika tot de hedendaagse heerser over alle levensvormen wereldwijd. Ongetwijfeld zullen er in de komende stukjes verwijzingen naar Harari voorkomen. Voorlopig volsta ik met te concluderen dat er een groot verschil bestaat tussen mij en het doorsnee chimpansee alfamannetje, want de laatste zou nooit op reis gaan. Immers: hij zou in het territorium komen van een ander chimpansee alfamannetje. 

Zowel op maandag als op dinsdag vormden nog-niet-gevonden-caches het uitgangspunt van onze fietstochten. Door van cache naar cache te fietsen ontwijk je deels het geijkte fietsknooppuntennetwerk en je kijkt op een heel andere manier tegen het landschap aan. Bijkomend voordeel is dat je zo veel bejaarden op e-bikes ontwijkt die keurig van knooppunt 51 naar 53 fietsen. De “wilde” natuur wordt hier zo’n beetje verdeeld door Natuurmonumenten (Buurserzand) en Staatsbosbeheer (Haaksbergerveen) en beide gebieden zijn mooi om te verkennen, een “bonte afwisseling van bos, heide, vennen, akkertjes en kruidenrijke graslanden” (volgens de VVV van Haaksbergen). Ik mis in deze opsomming de jeneverbes nog. 

Midden in het Buurserzand ligt een oud boerderijtje, de Bommelas, gebouwd in 1840. Het is een voorbeeld van de in het oosten van het land vroeger veel voorkomende woningvorm “Los Hoes”, waarbij mens en dier in dezelfde ruimte leefden: de mensen aan de voorkant, het vee aan de achterzijde. Een schilderij van Jozef Israëls geeft de sfeer binnen in het “open huis” goed weer. 

We vonden na enig zoeken nog een mooi verstopte cache bij de Bommelas, waarna even later bij de bejaardenpicknick op een gezellig bankje alleen de thermoskan koffie ontbrak. Het is even wennen dat terrasjes nog niet geopend zijn en je je geheel zelfvoorzienend door het leven moet slaan. 

De app Birdnet op onze telefoons komt op de camping goed van pas, we hebben enkele malen het geluid van een Zwartkop opgenomen en door Birdnet als “zeer waarschijnlijk” afkomstig van dit vogeltje laten analyseren. Het zou goed kunnen volgens Wikipedia, dit vogeltje komt namelijk vanaf april veelvuldig in Nederland voor. W hoorde nog een Wielewaal, spotte een Tureluur en op ons veldje leeft ook nog steeds de Groene Specht. De Zwartkop hebben we niet met onze telefooncamera’s kunnen knippen, dus doen we het maar weer met een geleende foto. 

Tijdens een van onze fietstochten kwamen we langs de watertoren van Eibergen en ook daar een cache gevonden. De watertoren dateert van 1935 en is tegenwoordig een rijksmonument. In een zeer grijs verleden heb ik de 46 meter hoge toren al eens beklommen. Tegenwoordig staat er een stevig hek omheen en wordt het door Vitens gebruikt voor het behouden van een constante waterdruk op het leidingnet in de omgeving. 





De bermen staan weer in bloei: klaprozen, korenbloemen en margrieten. Even een foto van een fotograferende fotograaf en het uiteindelijke resultaat. Je ziet het op de foto's: in de ochtend kan het nog best frisjes zijn op de fiets. Nog één keer een citaat van Harari: “mensen zijn allesetende apen die vooral goed gedijen bij een grote verscheidenheid aan voedsel”. Dus vandaag de Jumbo en de Lidl maar weer eens plunderen want de komende dagen moeten we voor een pannenkoekenfeest en een bbq zorgen voor ons nageslacht. Het wordt een verplaatsing van Eibergen naar Harreveld (en eventjes via Lichtenvoorde voor een uitgebreide douchebeurt want het sanitairgebouw is hier op de camping nog gesloten).    

opnieuw anroet

Anroet staat toch veel mooier dan “en route”? Heb ik overigens niet van mezelf, maar komt van een website met camperverhalen: toesjoeranroet, met leuke witte-dozen-belevenissen van Elly en Piet. 

vrijdag 15 mei: @ zaltbommel 

Ontschorst en uit de stalling. Even uitsproberen, zonder W. Waarheen? Als plotseling een liedje door je hoofd gaat, is de keuze al snel gemaakt. 

In de grote stad Zaltbommel, bommel 

Heerste grote watersnood 

En zo menig arme drommel, drommel 

Die niet zwemmen kon ging dood. 

.

Het lied gaat over de oude stad Zaltbommel (oorspronkelijke naam Bommel met stadsrechten ergens in de negende eeuw verworven). Volgens mij ken ik het liedje nog van mijn scoutingtijd (Mensch, ist das eine lange Zeit her!). De schrijver heeft geen geschiedenis gestudeerd, want historische feiten worden nogal creatief gebruikt. De kerktoren van Zaltbommel heeft geen spits. Deze is echter niet - zoals in het lied - gesneuveld tijdens een watersnoodramp, maar door een brand in 1696. Behalve de torenspits komt er nog veel meer spul drijvend voorbij: een jankende herdershond die zijn baasje niet kan vinden, een matroos met houten benen gekleed in een rode zwembroek en als klap op de vuurpijl een mevrouw uit Henegouwen zonder korset (in die tijd was het nog corset), maar drijvend op haar eigen vet. 

Puzzel vond een slaapplek op Parking De Beerstreng (code Campercontact 47.495), waar de gemeente heel prettig 6 ruime plekken heeft gecreëerd voor camperaars die gratis en voor niks willen staan. Toegegeven: het is niet het meest romantische plekje dat je je kunt voorstellen en absoluut niet geschikt om je huwelijksnacht door te brengen, maar gratis en dat telt en de supermarkt en de Waal zijn op kruipafstand. De Grote of Sint Maartenskerk is dan wel een klein stukje verder maar ook lopend nog goed te doen. Foto’s van kerken nemen is een kunst op zich: ik zit altijd met een totaal verkeerde belichting. De foto is dus weer eens geleend. 

Had mijn fiets niet ingepakt, anders was het een mooi tochtje langs het water geweest naar Slot Loevestein, want …. 

Waar Maas en Waal te zamen spoelt 

En Gorkum reist van ver 

Daar heft zich op de linker zoom 

En spiegelt in den breeden stroom Een slot van eeuwen her. 

Met dank aan Hendrik Tollens die in 1856 het tijdelijke met het eeuwige verruilde. 

Nog even terugkomen op mijn vorige verhaaltje. Vaste lezeres R te L vroeg zich af hoe dat zat met chemtrails. Zoals gewoonlijk: u vraagt wij draaien. De term chemtrail is een samentrekking van de Engelse woorden chemical en trail. Er zijn een aantal mensen die denken dat in de condenssporen (contrails) van vliegtuigen naast water en CO2 ook chemicaliënzitten die vrijkomen tijdens de vlucht en hierover doen weer een aantal complottheorieën de ronde. 

zaterdag 16 mei: @ ittervoort 

Een rustige nacht daar aan het water in Zaltbommel. Aanvankelijk stonden er drie campers geparkeerd, maar toen ik op zaterdagmorgen de luikjes opende waren alle plekken bezet. Deze keer was ik niet de eerste die vertrok! 

Het is aan niet-camperaars moeilijk uit te leggen hoe genoeglijk de kneuterige ochtenden in een campertje kunnen zijn: nog wat frisjes, dus de kachel aan en weer een half uurtje onder het dekbed kruipen. Wanneer de temperatuur aangenaam genoeg is, de slaap uit de ogen wrijven en een keteltje water opzetten op het tweepitsgastoestel in het kabouterkeukentje. Een filterzakje zoeken en dat vullen met vier scheppen Kanis en Gunninkkoffie. Met de hand het kokende water op de koffie gieten en ruiken hoe het dampende vocht in de zwarte koffiepot loopt. En dan dat eerste kopje koffie met de gordijnen open! De rest van het ochtendritueel zal ik je besparen, ik neem aan dat je niet in poep en pies geïnteresseerd bent. Kortom: ik voel me knus in de bus. 

Tegen elven de neus van Puzzel gericht op Thorn. In dat plaatsje zijn drie camperplekken gecreëerd op Parking Waterstraat (code Campercontact 5351) waar je tegen betaling van € 2,50 24 uur mag staan. Helaas: de twee buitenste plekken waren bezet door een soort van slagschepen en om mijn ienieminiebusje daartussen te proppen: niks anderhalve meter. Dus snel plan B uit de kast gehaald en Puzzel gestald op camperplaats Ittervoort, waar de roodbonte kunstkoeien me al van verre toelachten. Overigens: de foto van de kerk van Thorn stond vorig jaar ook al op mijn site. 

Een lekker zonnetje, een goed boek en op tijd wat te eten en te drinken, meer heeft een mens niet nodig. Aanvankelijk met twee blikken doosjes, uiteindelijk brachten we nacht met 5 units door. 

zondag 17 mei: via @home naar de fontein 

Beetje vroeg op, want nog twee uur te rijden naar huis over Nederlandse wegen. Achteraf bleek dat ik over Duitsland had kunnen rijden al is het niet helemaal duidelijk hoe het daar momenteel zit met “niet-essentiële verplaatsingen”. Je kunt ook denken: ik moet naar huis, da's essentieel. Thuis inladen en op naar de Fontein. Kilometers niet bijgehouden, zullen er overigens niet zo veel worden voorlopig. 

is het nu vandaag, gisteren of morgen?

De titel van dit stukje geeft aan wat ik me de afgelopen weken regelmatig afvraag. Immers: de dagen beginnen zo ontzettend op elkaar te lijken. En “poko poko, no tin purá” (vertaald uit het Papiamento “rustig aan, het heeft geen haast”) begint me inmiddels aardig de strot uit te hangen. Vandaag voor het eerst sinds zes weken weer eens een blik geworpen in de agenda, moest even weten wanneer het precies Hemelvaartsdag is. Ook onze tweede vaste prik in juni (de eerste is de wandelvierdaagse van Lichtenvoorde), namelijk de fietsvierdaagse van Winterswijk is afgelast. Daarbovenop kwam het bericht dat de NKC (de “vakbond” voor camperaars) alle evenementen heeft geschrapt, dus weg leuke uitjes als Sail Amsterdam. Als klap op de vuurpijl hebben we ook het familieweekend met Pinksteren moeten annuleren, het culinaire, culturele en geestrijke hoogtepunt van het jaar waarbij broeder- en zusterbanden weer stevig worden aangehaald. W noemt dit klagen, ik hou het meer op het vaststellen van keiharde feiten. Kwestie van perceptie dus. 

Ik weet het: er zijn ergere dingen. Maar het kriebelt. Camperschaamte (kan zijn dat ik het woord verkeerd gebruik) heeft ons een paar maanden min of meer binnen gehouden, teruggetrokken in de eigen “sociaal-virologische omgeving”, zoals hoogleraar stadsgeografie Justus Uitermarkt het uitdrukt. Ja, corona zorgt ervoor dat je de kranten leest (en alle nieuwssites op internet bekijkt). En je gaat je verbazen, je gaat je verwonderen en je gaat je ergeren. Neem nu dit: hoeveel procent van de mensen die nu regelmatig staan te klappen voor zorgmedewerkers heeft een paar jaar geleden gestemd op partijen die besparingen op de gezondheidszorg hoog in hun programmavaandel hadden staan? 

Maar er is hoop: nu onze Mark het advies “blijf thuis” veranderd heeft in “vermijd drukke plekken”, wordt het tijd om Puzzel voor de tweede keer dit jaar van stal te halen om de weide wereld weer te gaan verkennen. Toegegeven: de achtertuin van Puzzel is wat kleiner geworden, maar ook Nederland kan mooi zijn. Heb nog nooit de lente zo intens beleefd. Als je regelmatig hetzelfde stukje fietst zie je de omgeving letterlijk groeien. Mijn scheurkalender zei het laatst al: “geld alleen maakt niet gelukkig. Je hebt ook nog aandelen, obligaties, goud en onroerend goed nodig”. In mijn geval moet je het woord camper nog aan dit rijtje toevoegen. Gewoon er weer op uit. Dat je (tijdelijk) niet kunt poepen en douchen op een camping of camperplaats is bijzaak, voor het eerste hebben we een oplossing. Dat douchen in de camper hebben we maar één keer gedaan; toen bleek dat je na twee minuten douchen een half uur bezig bent met schoonmaken en drogen schoot ons te binnen dat vroeger het teiltje maar één keer in de week in de keuken stond. En toch zijn we groot (en oud) geworden. 

Camperhonger, camperschaamte; het Camperforum (vooral gevuld door gepensioneerden die alle tijd hebben en vooral nu – nu een groot deel niet weg wil, kan of durft – vol staat met allerlei topics over corona. Een geliefd onderwerp is het bespreken van de dorre-hout-theorie, waarbij er van uitgegaan wordt dat alle beschermingsmaatregelen weggegooid geld zijn, zelfs erg slecht voor de economie en mensen die ziek worden gewoon min of meer aan hun lot overgelaten moeten worden waardoor ze sterven. Dan maar een jaartje eerder dood, opgeruimd staat netjes. Op zo’n manier verdwijnt het dorre hout uit de samenleving en blijven alleen de sterken over. Iets vriendelijker zijn zij die een wereld willen waarin de 50-minners mogen werken en leven en de 50-plussers tot de risicogroep horen en dus moeten worden opgehokt. Het meest bont maken het de aanhangers van de complottheorie. Voor mensen die niet precies weten wat het inhoudt hier een klein stukje geplukt van het genoemde forum, weliswaar zwaar aangedikt door de nodige geruchten aan elkaar te koppelen . “Het virus komt uit een laboratorium (we weten alleen nog niet zeker of het een door Bill Gates betaald Chinees lab was). In het vaccin komt natuurlijk een nanochip en met behulp van de 5G-masten kunnen we iedereen nauwgezet volgen aan de hand van de ingebouwde chip. Met het opstarten van het vliegverkeer krijgen alle kerosinetanks een chemisch middel toegevoegd en via de chemtrails (de condensstrepen) van de vliegtuigen wordt er een stofje verspreid waarmee we alle mensen tot makke schapen maken. Dat stofje schijnt niet te werken op 60-plussers, dus die ruimen we nu op met dat virus. Scheelt een hoop AOW en pensioen en daarmee betalen we deze hele farce”. 

Veel fietsen, af en toe een wandeling. Een paar kastelen aan de buitenkant bekijken, de verschillende soorten rodondenderon bewonderen. Jantje Splinter was al door de winter gekomen en overleeft nu ook de lente. Maar het geluk is niet helemaal compleet, daar hoort een campertje bij. Nog even een stukje scheurkalender. Om af te sluiten. En omdat hij leuk is. “Geluk is als in je broek plassen, iedereen kan het zien, maar niemand voelt de warmte zoals jij.”