Vaste lezeres K te W vond het stukje van Willem Elsschot (vorig blog) erg mooi. Vooruit K te W, speciaal voor jou het begin van het gedicht “Moeder”, die borrel met dat passende lied uit het vorige blog is inderdaad het eind van dat stukje rauwe poëzie:
Als
vader slaapt gelijk een rustig beest,
en
in zijn droom herkauwt en zalig lacht,
dan
ligt gij wakker, starend in den nacht,
en
roept uw zoons en dochters voor den geest.
Het originele manuscript zie je links, even klikken voor een vergroting.
Genoeg literatuur voor een paar dagen, anders gaan mijn lezers lopen. Even wat anders: lezeres S te W appte me dat ze benieuwd was naar mijn innerlijke belevingswereld. Een heel mooie vraag! Het antwoord is een beetje moeilijk te geven, mijn innerlijke belevingswereld is vooral afhankelijk van het seizoen. Na een kerstig etentje in de winter voel ik me heel anders dan op een zeer vroege zomerochtend wanneer ik de pech heb om rond drie uur wakker gemaakt te worden door het geschreeuw van een haan met teveel testosteron in zijn lijf. Ook het aantal aanwezige personen in mijn directe omgeving bepalen mijn beleving. Zeg wel eens dat ik tussen een konijn en een mol in zit: een konijn moet steeds omgang hebben met anderen, de mol heeft genoeg aan zichzelf. Volgens Ellen Hosmar zijn Mol en Konijn de beste vriendjes (jazeker: hoofdletters want eigennamen). Wel ze zijn ook heel verschillend en dat levert regelmatig problemen op. Gelukkig vinden ze altijd een manier om het weer goed te maken en samen leuke dingen te doen. Een boek voor al die egocentrische, tirannieke en machtsbeluste wereldleiders: een prachtig verhaal over anderen accepteren zoals ze zijn. Mooi tekenwerk ook, ben alleen de naam van de illustrator (m/v/anders) even kwijt.
Best wel mooi weer vanaf mijn vorige blog (2 maart). Eigenlijk zouden we .... Niet zeuren: Puzzel staat in de stalling en blijft daar nog wel even. Druk bezig met de nodige andere dingen. Afgelopen week bezig geweest voor de A4D Lichtenvoorde. Voor niet-ingewijden: de Lichtenvoordse WandelAvondVierdaagsde. Clubje bestaat dit jaar 75 jaar en één van de extra activiteiten is het maken van een jubileumboek(je). Of ik even van alle afstanden een mooie oude route kon uitzoeken, vertellen waarom ik die gekozen heb en vooral: aanpassen aan de huidige situatie. Leuk werk, vooral met dit weer. Dus in het zonnetje veel gefietst. Geef als voorbeeld de wandelmarathon van 2014: heerlijk door het buitengebied van Aalten via het Aaltense Goor en de Vennebulten naar Harreveld en tenslotte over de Zieuwentse kerkenpaden terug naar de Markt in Lichtenvoorde, waar je na een beetje meer dan 41 kilometer op een stoel kunt gaan zitten om een welverdiend drankje te habasseberen. Kijk voor de monstertocht maar naar het kaartje. Deze route laat werkelijk alle landschapstypen van de Achterhoek zien. W en ik waren blij dat we mochten fietsen. Wandelend ben je wat langer onderweg.
Eén ding staat zeker vast: Oerol. In november 2024 al de camping en de boot geboekt. Neem van mij aan dat je beter met de kerst een week all-inclusive kunt doorbrengen op de Canarische Eilanden (inclusief vlucht) dan een weekje Terschelling met camper boeken tijdens Oerol. Geef toe dat ik een (klein) beetje chargeer, maar de kern is waar. Als je bedenkt dat we twee jaar geleden voor iets meer dan 100 € van Rostock in Duitsland naar Trelleborg in Zweden zijn gevaren en toen meer dan een halve dag “vermaakt” werden op de boot die stampte over de Oostzee, dan is dat ritje naar Terschelling een peulenschil maar de prijs van de overtocht met de firma Doeksen is omgekeerd evenredig. Kwestie van alleenrecht of zo? Moet me niet zo opwinden, vindt W en haalt weer een complete batterij gesprekstechnieken uit de kast. Dat windt me alleen maar meer op, want als ik ergens een grondige hekel aan heb dan zijn dat die kunstmatige, aangeleerde manieren om iemand te overtuigen. Je mag gerust van aversie spreken.
Oerol, nog een cadeautje van de kinderen voor een jarige W in juli; het pasje en de toegangskaartjes dan. Stond nog steeds op onze bucketlist, nou ja: vooral van W. Ik ga met plezier mee, maar ik heb al genoeg aan een stoeltje bij strandpaviljoen De Walvis. Daar kan ik urenlang kijken naar het komen en gaan van eb en vloed met in de verte Vlieland. Heb wel wat met die wadden, al weet ik niet direct een antwoord te geven op de vraag "Wat is het dat je aantrekt in de Waddeneilanden?" Zal een warrig verhaal worden met elementen als: optelsom van geuren, kleuren en luchten. Iets met droogvallen met vrienden op de wadden hoort daar ook bij (zie foto uit 2002). Denk dat de voornaamste elementen rust en stilte zijn. “En op tijd een biertje”, maakte W het verhaal af. Maar nogmaals: ga met plezier mee naar Oerol, dat jaarlijks terugkerend tiendaags culturele festival op Terschelling. We zullen alleen moeten wachten tot juni.