vrijdag 26 september:eerste brief

De eerste paar dagen van mijn pensionadoreisje zitten erop. Oeps: Word kent het woord pensionadoreisje niet eens, heeft zelfs geen alternatieven! En dat terwijl een grote grijze golf zich door Europa beweegt: erg bruine mensen van zuid naar noord en overwegend lichtgekleurden in omgekeerde richting. Met mijn 63-en-nog-iets haal ik de gemiddelde leeftijd behoorlijk omlaag.

De reis die ik maak heb ik mezelf al jaren beloofd: eenmaal met (vervroegd) pensioen met een campertje een tijdje weg, richting zuiden. Het eerste “loonstrookje” van het ABP was voor mijn vertrek al op de deurmat gevallen en het campertje is er sinds maart ook. W en ik hebben er al de nodige tochtjes en tochten opzitten. “Opa is alweer op vakantie” volgens de oudste kleindochter.

De route: naar het zuiden met maar vier vaste punten. Vertrekken, W op het vliegveld van Valencia ophalen op 10 oktober, haar afleveren bij de crew van Transavia in Faro op 27 oktober en tenslotte uiterlijk 10 november terug zijn in verband met verplichtingen voor VVN. Natuurlijk zijn er wel wat wensjes, onder andere de Route Napoleon die in Grenoble begint en aan de Middellange Zee eindigt en de Plage de Piemanson (al is de vraag of ik dat haal, want het strand wordt 1 oktober afgesloten). En zo zijn er nog honderden andere zaken die ik wil doen, opgedoken uit tientallen camperreisverslagen die ik de afgelopen maanden heb verslonden.

Moet je dan een reisverslag maken als je een tijdje onderweg bent? Ik heb lang gewikt en gewogen, want je haalt je een behoorlijke klus op je hals. Toen W en ik acht jaar geleden onze “sabbatical” maakten naar Nieuw-Zeeland, Australië en Thailand deden we het wel, niet alleen om familie en bekenden op de hoogte te stellen van onze belevenissen, maar ook om achteraf iets te hebben om “terug te bladeren”. En daarbij komt: het is toch vroeg donker en tv hebben we niet aan boord.

Dinsdag 23 september 2014
Het is vrijdagmiddag 26 september als ik dit schrijf en het eerste streefpunt zit erop: vertrekken. Dat gebeurde op dinsdag na het maken van een vier-generatie-foto. Wel een mooi gezicht: vier generaties op een bank, de oudste 90 en de jongste een paar weken en T droeg een shirtje met daarop de tekst “Ik ben de stamhouder”, dus de jonge opa en de oude opa trots. Na dit leuke gebeuren de Pössl (die al helemaal startklaar stond) aangezwengeld en de fantastische afstand van 30 km afgelegd naar Bocholt, ja, je wilt weg of niet. Bocholt heeft overigens een fantastische Wohnmobilstellplatz aan de AA-see. Lekker gelezen met classic-fm gestreamd op de oortjes, ze maken het maar mogelijk met die moderne gehoorapparaten en fijn dat ze op de camperplaats voor het luttele bedrag van € 1 een uitstekende hotspot hebben.

Woensdag 24 september 2014

Wat slaap ik toch lekker in de bus. Om acht uur bij het opstaan ruim 12 graden in de bus, t’ is te doen en bij het koffie zetten zie je de temperatuur al omhoog kruipen. Beetje rustig aangedaan, de afwas van gisteravond en vanmorgen weggewerkt (in het kader van gas sparen; heb twee volle flessen van 11 kilo aan boord en ik hoop daar de hele reis mee uit te kunnen). Tegen tienen vertrokken richting Moezel, had gepland om daar een paar daagjes door te brengen: fietsen en zo. Tomtom op Traben-trarbach en snelwegen vermijden. Wat een crime: na ruim een uur pas 50 km opgeschoten en geen leuke wegen. Dan toch maar over de snelweg. Een eindje voor Koblenz ga je dan van de A61 af en ga je via de verbindingsweg via Menden en Mendig naar de A48. Campers kunnen ook voor andere dingen dan vakantie gebruikt worden, zag ik op een parkeerplaats met “Schönes Aussicht” en dan bedoel ik niet Miepie van het campertje. Ze kreeg nog klandizie ook zag ik (voor eventuele liefhebbers: parkeerplaats op de B262 net voor de aansluiting met de A48). OBBS (Opa Berry’s Blauwe Busje) moest aardig zijn best doen op de bultjes in de Vulkaaneiffel. Aan de Moezel aangekomen vreesde ik met grote vreze, want de grijze golf heeft geld teveel. Druk, druk, druk! W en ik waren er in het voorjaar en toen was er geen ruk te doen en vrijwel alles zat dicht, je kon er nog geen kopje koffie kopen. Nu was het totaal anders: ik had details van een tweetal camperplaatsen, maar helaas: vol! En ik kreeg de kriebels: deze kermis hoefde niet van mij. Doorgereden naar het alternatief dat ik achter de hand had: Bacharach Am Rhein (mooi oud plaatsje trouwens, moeten we nog eens naar terug om foto’s te maken). De Rhein was op de camperplaats bij camping Sonnenstrand echter drie rijen campers verwijderd, maar een kniesoor die daar op let. Alleen de beloofde internetverbinding stelde niets voor en de telefoon had ook kuren. Je kunt niet alles hebben in dit leven. Radio gestreamd op de oortjes, 18 graden binnen om 22.45 wanneer de luiken dicht gaan. Voor eigen gebruik: vertrek 36.033, aankomst 36.410.

Donderdag 25 september 2014

Ruim 13 graden bij het opstaan. Gisteravond en vannacht een beetje geregend, maar geen last van gehad, alleen de ondergrond wordt smerig. Het is niet vochtig in de bus, geen condens; ik zag de eigenaar van een andere camper (een Karmann) met zijn wissertje aan het werk. Filemeldingen richting Basel, dus de neus van de bus de andere kant op, via Strasbourg en Mulhouse richting Besançon. Leuke weggetjes, stukjes snelweg en warempel per ongeluk ook nog een paar kilometer op de peage terechtgekomen. Creditkaart maar in de gleuf geduwd, weet niet eens wat de kosten zijn, zien we later wel weer.  Leuke camping in the middle of nowhere onder de rook van Besançon: camping l’ Esplanade in Cromary, een aanradertje, uitzicht op de Jura. Een lekker biertje in het zonnetje. Goede internetverbinding, dus de eerste brief maar eens maken en publiceren. Kon na het eten even skypen met W. Voor eigen gebruik: vertrek 36.410, aankomst 36.881.

Vrijdag 26 september 2014

Heb maar een dagje bijgeboekt, maken we er een rustdag van. Vanmorgen de bestelde serial opgehaald (lichtbruin brood met zaadjes en lekker!) en na het ontbijt (bruin brood met kaas, het moet niet gezonder worden!) de fiets gepakt en een rondje van ruim 30 km bultjes op, bultjes af gemaakt. Het is hier erg rustig op de camping. Afgelopen nacht hebben we hier met drie equipes gestaan (waarvan twee caravans). De toko gaat op de 30^e dicht, net als veel andere campings in la douce France. Wordt dus nog puzzelen voor de komende overnachtingen. Zo even publiceren en dan het zonnetje in.