re:”die winter is vergangen”

De smartphone hield niet op met piepen de afgelopen dagen, allemaal reacties op mijn vorige blog met als titel “die winter is vergangen”. Een paar taalpuristen meenden de gehanteerde spelling te moeten aanvechten, meestal viel men overhet ontbreken van de H, zoals “vergangen” in plaats van “verganghen”, maar ook “genoeglijk” op de plek van “ghenoechlic” met als toppunt het schrijven van “woudvogelkein” dat volgens ene E te W absoluut “woutvoghelkijn” zou moeten zijn. Wie heeft er gelijk? Da’s simpel: alle partijen. Het heeft namelijk te maken met het jaartal dat men aan het liedje koppelt. Onder mijn liedje noteerde ik 1833, E te W gaf het jaar 1537 aan. De Nederlandse taal is al eeuwen aan verandering onderhevig. En dan hebben we het nog niet gehad over de verschillende varianten van het lied. Wat vind je van de onderstaande versie:

De winter is verganghen
ick sie des meys virtuyt
ick sie de loovers hanghen
de bloemkens staen in 't cruyt
seer wijt dat sy ontluycken
sy staen in haer saysoen
de cruyden lustich ruycken
de mey staet schoon en groen.

Florimond van Duyse heeft in 1903 een schitterend boek geschreven met als titel “Het oude Nederlandsche lied (deel 1). Op bladzijde 341 bespreekt hij de verschillende varianten van dit verschken. Nalezen? Klikkerdeklik. Overigens worden er in dit boek nog veel andere Oudnederlandse liederen besproken. Geheel off-topic: even genoeg tegeltjes!

woensdag 8 maart: @ nieuw-heeten

Maandag Puzzel uit de stal gehaald, moest namelijk deze week getaxeerd worden voor de verzekering. Rij ik het ding in de prak, krijgen we de vervangingswaarde uitgekeerd en niet de veel lagere dagwaarde. Waarde is erg weinig gedaald in drie jaar. Mooi meegenomen. Kreeg tijdens het rijden in het bussie de kriebels, dus thuis aangekomen zag W het al aan mijn neus. “Ga maar, maar wel een potje jam meenemen en het fietsje bij de fietsenboer afleveren”, dus verplicht naar Nieuw-Heeten, camperplaats de Sploder Stea.

Gewoon niks doen en kijken of alle systemen nog werken. Het aankomsttijdstip was nog niet alcoholhoudend maar een potje opgietkoffie is soms net zo lekker. Later werd het vanzelf beer o'clock. Je kunt natuurlijk ook zo doen als een stelletje Duitsers die we vorig jaar tegenkwamen: "Wir trinken nur wenn die Uhr zweistellig ist", dus vanaf tien uur 's ochtends hoorde je regelmatig "plop!" Stond in mijn eentje op de camperplaats. De traditionele bami (met een kipfiletje) van de Aldi was goed binnen te houden.

donderdag 9 maart: @ home

Vannacht heeft de camper de waterdichtheidstest gehad. H20 heb ik in verschillende gedaanten gezien: gasvormig (mist), vloeibaar (regen), vaste vorm (natte sneeuw) en druppels (condens). Aan het gebonk op het dak te horen zat er ook nog een schot hagel bij. En koud? Och, kacheltje kan het wel aan. Was alleen niet zo’n goed idee om dat attribuut vannacht uit te zetten: zelfs met drie dekbedden en een lange onderbroek was het vanmorgen vroeg best frisjes (3 graden wees de thermometer aan – binnentemperatuur wel te verstaan). Wist wel dat wollen lange onderbroeken behoorlijk kunnen kriebelen, maar neem van mij aan dat zo’n halfsynthetisch geval er ook wat van kan. € 15,00 all-in (voor één persoon, elke neus meer kost € 2,50) en natuurlijk een paar flappen voor de blauwedruivengelei met kruisbessen; het bevoegd gezag is ook weer tevreden. Moest wel naar huis in verband met een vergadering van de routecommissie van de Lichtenvoorde Avondvierdaagse.

vrijdag 10 tot zondag 12 maart: @ bentelo

De Bentelosche Es stond wel genoteerd in de overvolle agenda, maar niet na mijn dagje vrijwilligerswerk op het Achterhoeks Openluchtmuseum (met als ondertitel “Ervaar het oude boerenleven op Erve Kots”). Zal daar binnenkort eens een pagina aan besteden.

Eigenlijk was het vrijdag helemaal geen campingweer: een ouderwetse sneeuwstorm. Toch maar gegaan omdat het weer op zaterdag helemaal zou opklaren en de opdracht van Hare Behaaglijkheid was “fiets ophalen en uitproberen”. Om je een idee te geven van het verschil in weer deze dagen twee foto’s, eentje van vrijdag en een van zaterdag. Opdracht: zoek de verschillen. De vrijdag stond dus in het motto van “het is weer knus in de bus”. Tussen twee sneeuwbuien in kwam John, de eigenaar, nog even buurten. Normaal doen we dat buiten, maar vandaag heb ik hem maar de warmte van ons Puzzeltje ingetrokken. Gesproken over de (opnieuw gestegen) prijs van € 18,50. Wordt wat aan gedaan: stroom wordt binnenkort op basis van verbruik afgerekend en “aan jouw gezeur over de toeristenbelasting gaan we ook wat doen”. Schijnt allemaal geregeld te worden via een aanmeldzuil alla Camperplaats Appelscha. Goed gesprek dus. Macaroni uit de thuisvriezer meegenomen. Vrieskast moet leeg voor we aan onze voorjaarsreis beginnen (begin april). Na een vorige reis kwamen we bij terugkeer een verrassing tegen: stroomstoring gehad, je wilt niet weten wat je dan aantreft in zo’n ik-was-een-tijdje-geen-ijskast-meer. Erg? Och, viel wel mee: volgens W waren het allemaal spullen die we toch al niet zo lekker vonden.

Na de koude-ervaring van de nacht van woensdag op donderdag toch het kacheltje maar op standje-voorzichtig gezet, waardoor het zaterdagochtend een stuk behaaglijker was bij het opstaan (13 in plaats van 3 hele graden binnentemperatuur). Opdracht was om de gerepareerde fiets aan een grondige test te onderwerpen. Komoot en ik hadden daarvoor een leuke route in elkaar geprutst. We komen al jaren in Bentelo, maar altijd (dus ook deze keer) weten we een fietstocht te maken over voornamelijk ongebaande paden. Eindpunt vandaag was Huize Weldam. Wel eens eerder geweest, maar toen kwam ik van een andere kant. De website van Landgoed Weldam vertelt het volgende: “Weldam, gelegen in de schitterende bosrijke omgeving van zuid-west Twente in de gemeente Hof van Twente, is één van de grotere landgoederen van Oost-Nederland. Het eeuwenoude landgoed, met het kasteel en tuinen als middelpunt, bestaat uit bossen, akkers, weilanden, beken, karakteristieke lanen, monumentale huizen en boerderijen. Aan de luiken, geschilderd in de kleuren zwart en geel kan men herkennen dat men te maken heeft met een gebouw van het landgoed.”

Weldam is al behoorlijk oud, het “erve en goed” wordt voor het eerst genoemd aan het eind van de veertiende eeuw. In het huisarchief bevindt zich een document uit 1389. Nee, ik kan het niet lezen en/of vertalen.

Mooi fietstochtje, af en toe een beetje glad op de weg en soms een beetje sneeuw van boven (nattigheid die van de takken viel). Fiets helemaal goedgekeurd. De meest beoefende sport van de tegenwoordige camperaar is ongetwijfeld de omgeving verkennen met de elektrische fiets, dus waarom zou ik me daaraan niet conformeren? Paar foto’s getrokken (uitdrukking van onze zuiderburen), eentje ervan is net een kunstwerk.

Terug op het basiskamp moest er nog wat geknutseld worden aan routes die in juni van dit jaar weer de basis moeten vormen voor een kleine week wandelplezier. Kan goed met een uitstekende wifiverbinding hier op de camperplaats. Komt natuurlijk ook omdat we maar met 5 units staan dus de bandbreedte hoeft niet ernstig gedeeld te worden. Ook vanavond werd er iets uit de thuisvriezer genuttigd: erwtensoep met veel worst. Heb wel eens slechter gegeten. Kacheltje aan, een paar Marokkofilmpjes kijken en het was weer erg gezellig met mezelf.

En voor je het weet is het weer zondag, tijd om terug te gaan naar het stenen thuis. Komende week staat Puzzel bij de camperdokter voor wat kleine (en grote) reparaties en een opbouwcontrole. Ik laat van me horen. Kilometerstanden zijn niet interessant (geen echte afstanden) en temperaturen niet om naar huis te schrijven. Halen we later allemaal wel weer in.