najaarstocht 2016: van block naar blog

 nabeschouwing

Het bestaat dus echt: een writer’s block. Sinds het bezoek aan de “Moeder Gods van Kevelaer” en vandaag liggen al weer zes hele weken. Het pak van de Oude Man hangt inmiddels aan en niet meer in de kast, de discussie in de straat is nog volop aan de gang (welke kleur heeft Piet dit jaar) en het Puzzeltje staat gewassen en gestreken op stal. Nog even schorsen voor een maand of drie en dan kunnen we kijken of we in 2017 de 200 camperovernachtingen wel halen. Vóór we (net als de bus) in de winterstand kunnen, moeten er nog twee verhaaltjes komen: de evaluatie van onze najaarstocht naar het zuiden en een verslag van een kort weekje Duitsland. Het is er nog niet van gekomen; te druk met andere dingen, geen inspiratie? Wie zal het zeggen. Maar nu: weg met het block en op naar het blog.

Allereerst de statistieken
De najaarstocht ging via Nederland, België, Frankrijk (Atlantische kust), Spanje naar Portugal (tot aan de Taag) en in een relaxed tempo terug. Onze bus heeft daarbij 6.568 kilometer afgelegd in 43 dagen.
De 42 overnachtingen kunnen als volgt worden verdeeld:
- gratis camperplaats: 5x
- betaalde camperplaats: 6x
- Acsi-camping: 23x
- niet-Acsi-camping: 8x.

Het meest gefotografeerde busje

Ons Puzzeltje is ongetwijfeld één van de meest gefotografeerde busjes van de Achterhoek. Aan de hand van een selectie van onze Pösllfoto's nemen we in een sneltreinvaartje ons reisje door.



We begonnen in Zeeuws-Vlaanderen om afscheid te nemen van de Hedwige Polder, om vervolgens via Ieper en de (krijt)kust van Frankrijk naar Mont Saint Michel te rijden. 

 
 
 
 
  
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 








Vervolgens zijn we (voornamelijk) via de Atlantische kust naar het zuiden afgezakt om een tijdje in Les Landes door te brengen. Beetje afzien: het was warm. De fietswind bracht regelmatig verkoeling en het voordeel van de zon: de was is in een ommezien droog.


































Het warme weer deed ons besluiten de tocht in Spanje voort te zetten, te beginnen in Burgos. We kwamen van de hitte in de kou terecht. Ons bezoek aan de kathedraal gebeurde in een temperatuur van iets meer dan 8 graden.







 
Na twee weken hadden we ons uiteindelijke doel (Portugal bereikt). Het lijkt af en toe nog op "moeilijk weer" - zoals hier in Mirandela - maar schijn bedriegt.

De volgende foto (een stuwmeer "ergens onderweg) ziet er al een stuk gelikter uit. 


 
 

Het bleef lekker weer, al verstopte de zon zich wel eens achter een sluiertje of twee, zoals hier in Viseu.
 
 
 


 
 
 
 
 
 
 
 
In Tomar konden we weer volop van de zon (en de burcht) genieten in het Pösslparadijs.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Via Fatima en Batalha kwamen we weer aan zee terecht: Peniche, waar we vooral door de wind op de fiets zijn voortbewogen.
 

 
 
 
Via Porto, Coimbra en Braga werd de neus van het Puzzeltje steeds een noordelijke richting opgestuurd en kwamen we uiteindelijk weer in Spanje uit. 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 

 
 
 
 
 
  
 
 
 
 
 
 
 
 

Verrassend was een gratis camperplek in Grado (we spreken dan van Noord-Spanje). We stonden op de CP in ons eentje (plek voor 15), maar politie om de hoek: we hebben heerlijk geslapen.
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
De volgende etappeplaats was Potes. We zitten dan in de Picos de Europa.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

De laatste halte in Spanje: een (bekende) camping in Roncesvalles. Gelukkig sliepen we niet in het kleine tentje op de achtergrond.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
Vanuit Spanje moet je door Frankrijk om thuis te komen. We hebben er een paar dagen over gedaan, o.a. met een overnachting in Limoges. Overigens is er deze keer een echt excuses voor de  liggende houding: de wandeling "mieren en roodborstjes" was lang en vermoeiend.
 
 
 
 
 


Een andere vermeldenswaardige nachtplek is de jachthaven van Stenay.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
De camperplek van Ittervoort (we zijn dan al in Nederland) is opgeleukt met een koetje en een kalfje. Onze reis zit er dan bijna op, alleen nog een overnachting in de buurt van Kleve.
 
 
 
 


  
Opvallende zaken
 

We hebben de gehele reis (begin september tot half oktober) goed weer gehad, met uitzondering van Burgos (Spanje). Tijdens ons bezoek aan de stad kwamen we deze thermometer tegen. Nee, hij was niet stuk!










Het is avond (en al vroeg donker) en je e-reader heeft geen verlichting. De lampjes in de bus verlichten alle plekken, behalve dan waar jij zit te lezen. Wat doe je dan? Je neemt een portje en zet een mijnwerkerslampje op. Geheel terzijde: inmiddels is W voorzien van een nieuwe e-reader, nu met achtergrondverlichting. Ziet er ineens veel minder professioneel uit.










Soms heb je van die dagen: fototoestel in de aanslag en oeps: op het verkeerde moment gedrukt. Meestal is het resultaat drie-keer-niks, maar wees eerlijk: dit is toch een waar kunstwerkje?









Hoe middeleeuws kan een middeleeuws klooster zijn?

















Je zult maar om kwart over twee 's middag aankomen! Bij ons viel het mee, we hoefden maar een klein uurtje te wachten.


 

 

 




Plaatselijke klederdracht in Nazaré. De dames hadden lagen rokken aan. Hoe meer rokken hoe ouder?
















Alle wegen leiden naar Santiago de Compostella: vanuit het noorden, oosten en zuiden. Vanuit het oosten komen ze met de boot aan en lopen dan de laatste kilometers.



 

Enkele highlights

Misschien wel de top-tien, maar daar moeten we nog eens over discussiëren.
 

Je mag raden welke highlight ik bedoel. De foto is in ieder geval gemaakt bij Mont Saint Michel.












Kathedraal van Burgos. Misschien wel een van de mooiste omdat het de eerste van vele was die we hebben bekeken: de eerste aan de binnenkant, later alleen aan de buitenkant en nog veel later alleen vanuit de verte.











Een klein gedeelte van de Tempeliersburcht van Tomar.












 

Het grote plein voor de kerk van Fatima. Als wij er zijn: vrijwel uitgestorven.












Eén van de driehonderd foto's uit de serie "Atlantische kust van Portugal".

 

 














Bom Jesus do Monte bij Braga. De trapjes af is goed te doen.

















Een avondje aan zee.



 
 
 
 
 

 
 
 
Einddoel van velen onderweg: Santiago de Compostella met de kathedraal van Jacobus.
 
 
 
 
 
 

 
 
 
Picos de Europa. Moeten we nog eens opnieuw heen.
 
 
 
 

 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
We bouwen een kasteeltje: Guédelon (Frankrijk).
 
 
 
 

 
 
 
 

Onze vervoermiddelen

Uiteraard werden de meeste kilometers afgelegd met en door het Puzzeltje. We hebben ons (en zijn) ook op andere manieren voortbewogen. We volstaan met enkele voorbeelden. 

Waarom zonder stokken? Om de eenvoudige reden dat ze in de bus liggen, vergeten dus. Een lekker pad in de vroege ochtend: het "vlonderpad" bij het Verdronken Land van Saeftinghe. Overigens niet overal bevlonderd, maar dit geheel terzijde.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 



Iets meer kilometers werden per fiets afgelegd. Deze foto is gemaakt in Zuid-Frankrijk waar we in Les Landes weinig bultjes hadden, maar wel warm weer en veel dennengroen.
 

 

Een bus van de maatschappij Espirito Santos bracht ons van de camping naar Porto. De route ging door vrij enge straatjes. Het was een avontuur op zich, die bustocht. 

In Viseu rijdt een monorail die er voor zorgt dat je de steile helling die ligt tussen de benedenstad en het oude centrum boven zittend kunt afleggen en dus zodoende niet buiten adem boven komt. 
 
 
 
 
 
 

 

Voor € 2,50 per persoon stelde deze schone haar tuktuk beschikbaar om de trappen die het marktplein van Tomar met de Tempeliersburcht verbinden, te vermijden. We hebben de weg naar beneden wel te voet afgelegd en vonden vanaf dat moment die € 5,00 een koopje.

 

Ook Nazaré heeft een bovenstad. Op de foto lijkt de diepte mee te vallen, maar wij vonden het niet te doen (temeer daar we ook al vanaf de camping naar de stad waren gelopen en ook nog op onze voetjes terug mochten). Men zegt dat deze kabelbaan regelmatig storingen heeft. Je mag dan in het wagonnetje blijven zitten tot de brandweerlui je komen bevrijden: je zult het geluk maar hebben. 
 
 

 

Porto heeft verschillende maatschappijen die hop-on-hop-off-vervoer aanbieden. Wij hopten een beetje met de yellow bus.

 
Porto ligt ten noorden van de Douro, Gaia (de eigenlijke Portstad) aan de zuidoever. Een mooie telepherique brengt je van het water op brughoogte.

En wanneer je de brug over bent en weer op Portogrond staat kun je met een tandradbaantje naar beneden. We hebben dit gevalletje maar niet genomen, omdat onze lijnbus op brughoogte vertrok.

Een ingenieuze constructie, deze watertandradbaan, die ons naar Bom Jezus de berg op kraakte. Het systeem is gebaseerd op twee treinstellen die met elkaar verbonden zijn. Als je het treinstel boven zwaarder maakt (met water) dan dat van beneden, heb je weinig aanvullende energie nodig om het geheel in beweging te krijgen. Eenmaal beneden laat je het water weglopen en vul je de tank boven weer.  











Het lijkt heel oubollig zo'n toeristentreintje, maar het laat je in korte tijd veel van een stad zien zonder dat je voeten pijn gaan doen. Later kun je dan (wandelend) de speciale krenten uit de pap pikken. Hier in Santiago ging het treintje vooral door de buitenwijken. De Engelse informatie werd net zo snel verteld als het Spaans, dus dan weet je het wel.





  
 

Iets soortgelijks, maar dan in Braga. Toeristische informatie overigens alleen in het Portugees. Wel lekker: even een half uurtje uitrusten. We hadden er al  een behoorlijke afdaling en klim vanaf de camping opzitten en mochten daarna nog even gezellie dezelfde weg terug.

 

 

Het is mooi geweest!
V: 01 september 2016; 75.309
A: 13 oktober 2016: 81.877